یک قرائت اکراه محور از دین در جامعه ایران تزریق می شود. افراد جامعه تنها راه نجات را فاصله گرفتن از دیانت تزریقی می دانند. مردم به اشکال مختلف شیوه هایی را خلق می کنند تا بتوانند دیانت ورزی خودشان را ادامه دهند آن هم در خلاف جهتی که حاکمیت تبلیغ می کند. دین از مقوله عشق است و نمی توان با اکراه آن را دید. با این همه توجه حاکمیت به دین چرا افراد به عهد خود پای بند نیستند، اگر آمار طلاق در جامعه بالا است چطور می توانیم نقش دین در مدیریت جامعه را ببینیم؟ اگر فردی امانت دار و با اخلاق باشد حتما دین در روابط او حضور داشته؟ اگر دین در دل انسان نباشد در هیچ جای دیگر هم نمی تواند باشد.
جزئیات