امیرمؤمنان علی علیه السلام در وصیت خود به فرزندش سخنی دارد که به منزله مقیاسی برای رفتار ما با دیگران است. حضرت می فرماید: «یا بنیّ اجعل نفسک میزاناً فی ما بینک و بین غیرک فاحبب لغیرک ماتحب لنفسک واکره له ما تکره لها ولا تَظلِم کما لاتحب ان تُظلَم؛ ای فرزند! در رابطه با دیگران خود را مقیاس قرار ده. آنچه را برای خود می خواهی برای غیر هم بخواه و آنچه را برای خویش کراهت داری برای دیگران هم مپسند و نسبت به دیگران ستم منما چنانکه دوست نداری دیگران بر تو ستم نمایند»
جزئیاتیکی از نعمت های الهی که در سرشت انسان به ودیعه نهاده شده است، احساس نیاز به دیگر افراد جامعه و برقراری ارتباط دوستانه با برخی از آنهاست. اگر تاریخ را ورق بزنید، خواهید دید که نه تنها بیشتر اختراعات و اکتشافات، حاصل همکاری و همیاری بشر با دیگران بوده بلکه اکثر موفقیتهای اجتماعی و پژوهشها و تحقیقات علمی نیز در سایه همفکری و همیاری و روابط دوستانه صحیح انجام گرفته است؛ دوستانی که با تلاش جمعی و با کمک فکر و اندیشه دیگران توانسته اند دستاوردهای بزرگ علمی را برای تاریخ به ارمغان آورند.
جزئیات