در میان تمام اخبار ناامید کننده، یک خبر خوب این است که خیرخواهی در سطح جهان رو به افزایش است.
این یکی از یافته‌های «گزارش رضایت جهانی» -انتشارات سالانه «شبکه راهکارهای توسعه پایدار» سازمان ملل- است که بر اساس داده‌های حاصل از نظرسنجی از مردم 150 کشور و داده‌های اقتصادی و اجتماعی بدست می‌آید.
این گزارش به مناسبت دهمین سالگرد خود به معرفی شادترین و ناشادترین کشورها و عوامل مؤثر در این تقسیم‌بندی پرداخته است.
در این گزارش علیرغم شیوع کووید 19 که جهان را دو سال درگیر خود کرده بود، یک نتیجه غیرمنتظره بدست آمد. جان هلیول یکی از سه سردبیر این گزارش به سی‌ان‌ان گفت: شگفتی بزرگ این بود که جهان شاهد افزایش خیرخواهی در این دو سال بوده و کمک به خیریه، کمک به افراد غریبه و کارهای داوطلبانه در سال 2021 در سراسر جهان 25% بیشتر از دوران همه‌گیری شده است.
نحوه واکنش مردم به حمله روسیه به اکراین یکی از نمونه‌های افزایش خیرخواهی در جهان است.
بر اساس رتبه‌بندی گزارش رضایت جهانی، فنلاند برای پنجمین سال متوالی شادترین کشور جهان لقب گرفت. این کشورِ شمال اروپا و همسایگانش، دانمارک، نروژ، سوئد و ایسلند، همگی در معیارهایی که گزارش برای دستبه‌بندی کشورها مدنظر داشته، امتیاز بسیار خوبی کسب کرده‌اند. از جمله این معیارها امید به زندگی، سرانه تولید ناخالص داخلی، حمایت اجتماعی در موقع مواجهه با مشکل، فساد اندک، بالا بودن اعتماد اجتماعی، سخاوت در جامعه‌ای که مردم از یکدیگر مراقبت می‌کنند و آزادی در تصمیم‌گیریهای کلیدی زندگی است.
امسال دانمارک در جایگاه دوم قرار گرفت و ایسلند هم سوم شد. سوئد و نروژ نیز به ترتیب در رتبه‌های هفتم و هشتم قرار گرفتند. سوئیس، هلند، لوکزامبورگ رتبه‌های 4 تا 6 را به خود اختصاص دادند. اسرائیل نهم و نیوزلند دهم شدند. همچنین کانادا در رتبه 15، آمریکا در رتبه 16 و بریتانیا در رتبه 17 قرار گرفتند.
اما در پایین جدول، افغانستان و پس از آن لبنان به عنوان ناشادترین کشورها قرار دارند.
طبق این گزارش صربستان، بلغارستان و رومانی بیشترین پیشرفت را از نظر سطح رفاه مردم داشته‌اند اما بیشترین سقوط در میزان شادی و رضایت مردم، مربوط به لبنان، ونزوئلا و افغانستان است.
لبنان به دلیل فروپاشی اقتصادی‌ای که با آن مواجه است، به رتبه یکی مانده به آخر سقوط کرده است. افغانستان نیز گرچه از نظر جایگاه همچون گذشته در رتبه آخر است، اما با روی کار آمدن طالبان شاهد عمیق‌تر شدن بحران انسانی خود بوده است؛ به طوری‌که طبق تخمین یونیسف اگر به مردم این کشور کمک نشود، یک میلیون کودک زیر پنج سال ممکن است در زمستان امسال از گرسنگی بمیرند.
از دیگر نقاط روشن گزارش این است که نگرانی و استرس در سال دوم همه‌گیری کاهش یافته است. میزان اضطراب در سال 2021 نسبت به قبل از همه‌گیری 4% بیشتر شده بود و این میزان افزایش در سال 2020، 8% بود.
به گفته هلیول «دلیل بخشی از این کاهش این است که مردم در سال دوم بیشتر می‌دانستند که با چه چیزی سروکار دارند». وی اضافه می‌کند که وقتی مردم می‌بینند فاجعه‌ای رخ می‌دهد و افراد برای کمکِ بدون چشم‌داشت به یکدیگر پیش‌قدم می‌شوند، حس خوبی نسبت به خود و همشهریان خود پیدا می‌کنند. بنابراین دقیقا زمانی سطح اعتماد در جامعه افزایش می‌یابد، که فکر می‌کنید زمان بدی است؛ حال آنکه همکاری مردم با یکدیگر، برای مقابله با آن بحران و مشکل افزایش می‌یابد.
این امر را هم اکنون در مورد اکراین می‌توان دید؛ اینکه چگونه مردم برای جبران فاجعه جنگ به یکدیگر کمک می‌کنند.
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما