استخدام دلقک در بیمارستان های کودکان/ خنده بهترین دارو است

رومینا آماتو روانشناس و دلقک آموزش دیده‌ آرژانتینی خوب می‌داند که خنده بهترین دارو است.

 جایی که او کار می‌کند، ربطی به سیرک و سالن نمایش ندارد؛ جایی است که مردم به ندرت می‌خواهند بخندند؛ یک بیمارستان کودکان در محله نسبتا فقیرنشین حومه بوئنوس آیرس، پایتخت آرژانتین.

به گزارش وبسایت خبری صدای آمریکا قانون جدیدی در آرژانتین ،بیمارستان کودکان را موظف می‌کند دلقک‌های آموزش دیده را برای سرگرم کردن و خنداندن کودکان بیمار استخدام کنند. وضع این قانون، پیامد پژوهشی است که نشان می دهد خنده، استرس و درد را کاهش می‌دهد و موجب می‌شود عناصرعصبی- شیمیائی که به انسان احساس خوب بودن را القا می‌کند تقویت شود.

مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده انجام شد حاکی است که یک خنده از ته دل، استرس و درد را کاهش می‌دهد و به انسان احساس خوبی می‌بخشد.

در بیمارستانی که رومینا کار می‌کند دو دلقک دیگر هم مشغول هستند که کار آنها ناشی از همین قانون جدید آرژانتین است که بیمارستان کودکان را موظف می‌کند دلقک‌هایی را برای خنداندن کودکان بیمار استخدام کنند.

رومینا آماتو درباره کار خود می‌گوید: "ما اسم‌های دلقکی داریم و مانند پزشکان لباس می‌پوشیم تا بتوانیم به کودکان نزدیک شویم و آنها تصویر دیگری از پزشک داشته باشند. آنها از این راه رابطه نزدیکتری با ما و پزشک برقرار می‌کنند. برای بچه‌ها جالب است که ببیند کسی در لباس دکتر، اشتباه کند، بترسد و تلو تلو بخورد."

لورا گومز مادر یکی از کودکانی که در بیمارستان بستری است هم می‌گوید که حضور دلقک‌ها در بیمارستان به بهبود بچه‌ها کمک می کند و آنها را خوشحال می‌کند چون بودن در بیمارستان برای بچه‌ها خوش آیند نیست.

حضور این دلقک‌ها حتی برای پرستاران کودکان نیز فرح بخش است.

البته کار این دلقک‌ها به نظر سرگرم کننده است ولی آنان باید از مقررات ویژه‌ای پیروی کنند. باید بیماری‌های معمول کودکان را یاد بگیرند و مقررات امنیت بیولوژیکی را در بیمارستان رعایت کنند.

مدیر این بیمارستان می‌گوید حضور دلقک‌ها به هنگام برخی درمان‌های پزشکی مانند قرار دادن ماسک اکسیژن بر صورت کودک یا آمپول زدن به کودک کمک می‌کند.

آرژانتین اولین کشور جهان است که چنین قانونی را به اجرا می‌گذارد. پیش از این چند بیمارستان در برخی از کشورها نظیر استرالیا، دلقک‌هایی را در بیمارستان کودکان به خدمت گرفتند اما قانونی در این باره وضع نکردند.