نمايندگان مجلس شوراي اسلامي در آخرین روزهای کاری خود در پارلمان نهم، تصویب کردند که هشتم ربيع‌الاول سالروز شهادت حضرت امام حسن عسگري(ع) و آغاز امامت حضرت ولي‌عصر(عج) به‌عنوان تعطيل رسمي تعيين شود.
اما علی مطهری نماینده مردم تهران طی تذکری در صحن علنی امروز نسبت به مصوبه روز گذشته مجلس اعتراض کرد و آن را موجب وهن مجلس دانست.
پاره ای از انتقاداتی که نسبت به این تصمیم مجلس وارد است از قرار زیر است:
1- تعطیلی 8 ربیع الاول، اگر به مناسبت شهادت امام حسن عسگری(ع) باشد، آنگاه باید پرسید که چرا ایام شهادت همه امامان دیگر، مانند امام سجاد(ع)، امام موسی کاظم(ع)، امام هادی(ع) و ... را تعطیل نمی کنند؟ لذا به نظر می رسد، مناسبتی که مد نظر نمایندگان بوده، آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج)، بوده است نه شهادت امام یازدهم.
حال باید از تصویب کنندگان پرسید که چه لزومی برای این کار وجود داشته و بر چه مبنایی در موضوعی که کسی نسبت به تعطیل بودن یا نبودن آن حساسیت ندارد ورود کرده اند؟ اگر پاسخ قانع کننده ای داشته باشند، ارائه آن حتماً مفید خواهد بود.
وانگهی این تعطیلی، چه کمکی به گسترش فرهنگ دینی می کند جز این که در یک روز تعطیل عده ای در خانه بخوابند و گروهی هم به سفر بروند؟ درست مانند روزهای تعطیل دیگر.
2 - در این روز جدیدالتعطیل، قرار است به مناسبت شهادت حضرت امام حسن عسگری(ع) سوگواری برگزاری گردد یا به دلیل آغاز امامت امام زمان(عج)، تبریک و تهنیت گفته شود؟
در چند سال اخیر نیز که علاقه مندان به مهدویت، آغاز امامت حضرت ولی عصر(عج) را جشن می گیرند، به احترام امام حسن عسگری(ع)، فردای 8 ربیع الاول مراسم برگزار می کنند. بنابراین این مصوبه که دو مناسبت غم و شادی را در یک روز گنجانده است نهایت بی سلیقگی است!
3 - در بین این همه مطالبه ای که مردم از مجلس دارند، از حل مشکلات معیشتی گرفته تا بهبود اوضاع فرهنگی و سیاسی جامعه، واقعاً آیا یک صدم درصد مردم ایران و حتی کمتر از این میزان، خواهان تعطیلی 8 ربیع الاول بوده اند؟ یا حتی یک نماینده در وعده های انتخاباتی اش با وعده تعطیلی این روز، از مردم رأی گرفته است؟
واقعاً مجلسی ها چگونه مردم را نمایندگی می کنند؟
4 - تعدد تعطیلات در ایران، یکی از دغدغه های فرهیختگان و مسؤولان کشور بوده است و بارها بر این مسأله تأکید شده است که این تعطیلات زیاد به زیان کشور است. درحالیکه در بعضی از کشورهای دنیا، همه تعطیلات رسمی در طول سال از پنج، شش روز تجاوز نمی کند.
با این اوصاف و در حالی که قاعدتاً باید به سمت کاهش تعطیلات برویم یا حداقل بر تعداد ایام تعطیلی در کشور نیفزاییم، مجلسی ها بر چه مبنایی بر تعطیلات کشور افزوده اند؟
جالب اینجاست که افزودن یک روز بر تعطیلی های کشور، در چارچوب لايحه تنظيم برخي از احكام برنامه هاي توسعه اي کشور تصویب شده است و معلوم نیست بالا بردن تعداد روزهای تعطیلی ، آن هم در شرایطی که کشور از برنامه های توسعه ای اش عقب است و بر اقتصاد مقاومتی هم تأکید می شود، چه لزومی داشته است؟!
5 - اگر این تعطیلی نهایی شود و شورای نگهبان نیز آن را تأیید کند، کار دیگرانی که بخواهند به توصیه عقلای قوم برای کاهش تعطیلات اقدام کنند، سخت می شود چرا که ممکن است اقدام به حذف این تعطیلی، با انگ های متعددی مواجه شود حال آن که منتقدان این تعطیلی نیز شیعیانی هستند که باور دارند تکریم ائمه (ع) و راه ایشان، نه با تعطیلی که با کار و همت در مسیر ایشان میسر است.
*عصر ایران
نظر شما