مفسر سياسی مجله تايم، در ستون هفتگی خود در اين مجله با عنوان "ايران می‌تواند در هرج‌ومرج فزاینده سوريه متحد آمريکا باشد" می‌گوید، معلوم است که کار کردن با ايرانی‌ها آسان نيست، اما آنها در چندين مورد مهربان‌تر از سعودی‌ها بازی می‌کنند.
جو کلاين در ادامه یادداشت خود، با بیان این که بايد تا حالا فهميده باشيم که پاسخ‌های راحتی برای خاورميانه وجود ندارد، می‌نويسد وقتی جمهوریخواهان می‌گويند ولاديمير پوتين در سوريه لقمه را از دهان اوباما قاپيده، واضح است که آنها اشتباه می‌کنند.
اوباما درست می‌گويد که پوتين چون ناظر يک اقتصاد در حال فروريزی است، آخرين برگ بازی‌اش اين است که برای نجات بشار اسد تلاش کند و اين سعودی‌ها را خشمگين کرده و عاقبت خوبی ندارد. اما چون اين خاورميانه است که داريم درباره‌اش صحبت می‌کنيم، رئيس جمهوری آمريکا هم کاملا درست نگفته. باتلاقی که روسيه در آن قدم گذاشت، باتلاق ما هم هست. ما که بين منافع امنيت ملی‌خود ( شکست دادن داعش حتی به قيمت نگاه داشتن اسد در قدرت) و منافع متحدمان که عربستان سعودی ضد اسد باشد، گير کرده‌ايم.
جو کلاين همچنین می‌گويد، محمدجواد ظريف وزیر خارجه ایران که اخيرا در نيويورک بوده، پيامی دارد که آمريکا بايد بشنود، و آن اين است که مشکل خاورميانه وجود يک روايت ياغی در اسلام است که وهابی‌های سعودی آن را از خودشان درآورده‌اند. اين روايت افراطی به خيزش جنبش‌های افراطی اسلامی در سراسر جهان پا داده است. و اين ايدئولوژی تهديد مستقيمی عليه آمريکاست. ظريف گفته است که ايدئولوژی داعش بر ايراني‌ها که شيعه‌اند اثر ندارد اما افکار عمومی عربستان در معرض تبليغات آن قرار دارد.
به عقیده کلاين، نقشه ظريف برای سوريه از بی‌نقشگی سايرين شانس بهتری دارد و تازه واقعيت بارزی را هم منعکس می‌کند؛ و آن اين است که ايران، عليرغم مخالفت سعودی‌ها، بايد در هر تلاش ديپلماتيکی در مورد بهبود وضعيت خاورميانه دخالت داده شود، بخصوص در مواردی که به شکاف بين سنی و شيعه مربوط می‌شود.
مفسر سیاسی تایم در پايان یادداشت خود می‌نويسد، هرچه باشد، يک جمله را با قاطعيت می‌توان گفت، و آن هم اين است که اولويت ما از بين بردن داعش است. ايالات متحده بايد با هر کشوری در منطقه که می‌تواند جواب دندان شکنی به داعش بدهد، زمينه مشترک پيدا کند.
نظر شما