اصل عدم استرحام از اموری است که در سیره اجتماعی رسول خدا(ص) و ائمه هدی(ع) رعایت می شده و به هیچ وجه زیر پا گذاشته نمی شده است. آنان هرگز استرحام نمی کردند؛ استرحام یعنی ترحم طلبیدن، گردن کج کردن، التماس نمودن و زاری کردن، در برابر مخلوق خود را خوار کردن و ضعیف و زبون ساختن و زیر پا گذاشتن شرافت و کرامت ذاتی انسان. اسلام آمده است که به انسان شرافت بخشد، مردمان را از حضیض ذلت به اوج عزت راه برد و آدمیان را از خاک به افلاک رساند.
جزئیات