امسال دستکم 000153 مهاجر غیر قانونی، برای ورود به کشورهای عضو اتحادیه ی اروپا تلاش نموده اند، که این تعداد نسبت به سال گذشته 149 درصد رشد داشته است .اکثر این مهاجران که از کشورهای آفریقایی همچون لیبی، اریتره، نیجریه و کشورهای خاورمیانه به ویژه سوریه هستند، برای فرار از جنگ های داخلی و ناامنی و به امید دستیابی به یک زندگی بهتر، از راه یونان و یا دریای مدیترانه خود را به اروپا می رسانند. اما این مسیر برای مهاجران بسیار پرخطر بوده و بر اساس آمار سازمان بین المللی مهاجرت، هر چه می گذرد شمار بیشتری از مهاجران جان خود را برای رسیدن به اروپا از دست می دهند. هر روزه شاهد اخبار ناگواری از غرق شدن مهاجران در دریای مدیترانه هستیم، تا کنون مرگ دو هزار مهاجر گزارش شده و به گفته ی این سازمان بین المللی اگر روند کنونی ادامه یابد، شمار مهاجران غرق شده امسال به 30000 نفر خواهد رسید.
تنها غرق شدن و خفگی در محفظه های بسته ی زیر عرشه نیست که جان مهاجران را تهدید می کند، بلکه قاچاقچیان انسان خود یکی از عوامل آزار و شکنجه ی مهاجران می باشند. مشاهدات سازمان پزشکان بدون مرز که در جزیره ی سیسیل ایتالیا رسیدگی و درمان این مهاجران را برعهده دارد، حاکی از تجاوز، شکنجه و جراحات عمیقی است که از ناحیه ی قاچاقچیان بر مهاجران وارد می شود. از خطرات دیگری که مهاجران با آن روبرو هستند گرسنگی و تشنگی است، به ویژه در بین مهاجران آفریقایی که مسیری طولانی را در بیابان برای رسیدن به لیبی طی می کنند. سوانح جاده ای، ازدست دادن آب بدن و کمبود آب و غذا یکی از عوامل مرگ و میر آنان به شمار می رود. به گفته ی یکی از شاهدان عینی، هر گاه آب و غذای یکی تمام شود، دیگران تمایلی به کمک ندارند چرا که می ترسند جان خودشان به خطر بیفتد. اما رسیدن به لیبی پایانی بر مرارت های آنان نیست، چون این امکان وجود دارد که در لیبی با گروه هایی روبرو شوند که اقدام به گروگانگیری و آدم ربایی کرده و در ازای آزادی آنان مطالبه ی پول کنند. در اروپا نیز در بدو ورود اوضاع چندان مطلوب مهاجران نیست، از جمله در بندر کاله ی فرانسه که مهاجران می کوشند با روش های مختلف، خود را از راه کانال مانش به بریتانیا برسانند؛ اقداماتی که تاکنون موجب مرگ بسیاری از آنان شده است.
در این میان کشورهای اروپایی خواهان توجه بیشتر جامعه ی جهانی برای حل بحران مهاجرت شده و می کوشند، با رویارویی با قایق های حامل مهاجران جلوی افزایش این پدیده را بگیرند، غافل از اینکه تا زمانی که جنگ و خونریزی، ناامنی و اوضاع نابسامان اقتصادی در این کشورها حاکم باشد، مهاجرت نه تنها کمتر نشده که روز به روز بیشتر خواهد شد. از ماه مارس امسال نیم میلیون یمنی در داخل کشور آواره شده اند و از ماه آوریل صدهزار نفر از مردم بوروندی به کشورهای همسایه گریخته اند؛ هفت میلیون و ششصد هزار سوری در داخل خاک خود بی خانمان گشته اند و چهار میلیون سوری به کشورهای همسایه پناه برده اند. این در حالی است که نقش کشورهای غربی در جنگ های یمن، سوریه و عراق غیر قابل انکار است. آنان نه تنها هیچ تلاشی برای حل بحران کشورهای خاور میانه نمی کنند بلکه با حمایت از جنگ افروزان، روز به روز بر مشکلات پیش روی مردم دامن می زنند و بدین ترتیب خود، موجبات مهاجرت بیشتر آنان را فراهم می کنند. با این تفاصیل ابراز نگرانی کشورهای عضو اتحادیه ی اروپا و تلاش آنان برای مقابله با قاچاقچیان، بیش از اینکه ناشی از نگرانی بابت جان مهاجران باشد، ناشی از مشکلاتی است که ممکن است در کشورهای خود با آن روبرو شوند؛ همانگونه که سخنان فیلیپ هموند وزیر خارجه ی بریتانیا حاکی از آن است. وی در سخنانی پناهجویان آفریقایی را که وارد کشورهای اروپایی می شوند، تهدیدی برای ساختار اجتماعی اتحادیه و استانداردهای زندگی در اروپا دانست و نسبت به خطر بیگانه ستیزی در این کشور هشدار داد.
نظر شما