در آخرین روزها قبل از این که هیلاری کلینتون و برنی سندرز با رای مردم آیووا روبرو شوند، هیلاری برای حمله به سندرز از همان حمله ای استفاده کرد که علیه باراک اوباما استفاده کرده بود. کلینتون می گوید فقط خودش تنها فرد بالغ در زمینه سیاست خارجی است.
در مناظره 17 ژانویه دموکرات ها، سندرز گفت: «ما باید به سرعت به سوی عادی کردن روابط با ایران پیش برویم. آیا من می توانم به شما بگویم که ما باید سفارتمان را فردا در تهران باز کنیم؟ نه من فکر نمی کنم که بتوانیم. اما فکر می کنم ما باید این هدف را در آینده داشته باشیم همان گونه که درباره کوبا آن را انجام دادیم. ما باید با این کشور بسیار قدرتمند و مهم در جهان روابط گرمی داشته باشیم.»
وقتی مناظره پایان یافت، تیم هیلاری حملات را شروع کرد. آنها با حذف قسمت دوم صحبت های سندرز فیلمی منتشر کردند که در آن جیک سالیوان، مشاور سیاست خارجی هیلاری کلینتون می پرسد: «روابط عادی با ایران آن هم در مقطع کنونی؟ رئیس جمهور اوباما از این ایده حمایت نمی کند. وزیر خارجه کلینتون از ایده حمایت نمی کند و معلوم نیست که چرا سناتور سندرز این ایده را مطرح کرده است. کاملاً مشخص است که وی در این باره زیاد فکر نکرده است.» خود هیلاری هم در واکنش به صحبت سندرز گفته است: «این یک عدم فهم اصولی از دیپلماسی صبورانه است که من در آن تجربه دارم.»
لحن به کار گرفته شده در این حملات مشابه حملات وی علیه اوباما در جولای 2007 بود که اوباما در مناظره گفته بود که با رهبران ایران، سوریه، ونزوئلا، کوبا و کره شمالی بدون پیش شرط دیدار خواهد کرد. هیلاری در واکنش به وی گفته بود: «این جملات غیرمسئولانه و به شدت ساده لوحانه است.»
آن حمله همانند حمله کنونی دچار اغراق شده است: اوباما در آن زمان عجله ای برای دیدار با مقامات ایران نداشت، همان طور که سندرز هم عجله ای برای بازگشایی سفارت در تهران ندارد. بحث اصلی درباره روابط گسترده تر با ایران بود.
در سال 2007 کلینتون از توافق هسته ای با ایران حمایت می کرد، اما از آب شدن یخ های جنگ سرد ایالات متحده با ایران حمایت نمی کرد. در مقابل، اوباما عقیده داشت اگر ایالات متحده یخ جنگ سرد را آب کند، دیپلماسی هسته ای می تواند به نتیجه برسد.
به همین دلیل بود که کلینتون به درج نام سپاه پاسداران در لیست گروه های تروریستی رای مثبت داد ولی اوباما با آن مخالفت کرد. هیلاری می خواست با تشدید فشارها نسبت به ایران آن هم به صورت موثرتر در مقایسه با جورج دبلیو بوش، دستاوردهای دیپلماسی را تقویت کند. اما اوباما با ایجاد روابط با ایران به دنبال چیزی فراتر از فشار بود.
تقریباً یک دهه بعد، بحث کلینتون و سندرز مشابه همان بحث است. هیلاری از توافق هسته ای ایران حمایت می کند، اما به دنبال تغییر اصولی در روابط با جمهوری اسلامی نیست. وی در یک سخنرانی که سپتامبر گذشته در موسسه بروکینگز داشت، گفت: «این (توافق هسته ای) سرآغاز گشایش های دیپلماتیک بیشتری نیست.» کلینتون در اکتبر گذشته هم ایرانی ها را «دشمن» نامیده بود.
در مقابل، سندرز به توافق هسته ای به عنوان گام اول برای داشتن «روابط گرم» میان ایران و ایالات متحده می نگرد. وی اشاره ای به مزایای داشتن روابط گرم نکرد، اما بررسی این منافع کار دشواری نیست. وقتی ایران در سال 2007، ملوانان بریتانیایی را بازداشت کرد، آنها را به مدت 13 روز نگه داشت. پس از آن که ملوانان آمریکایی در ماه جاری به آب های ایرانی وارد و بازداشت شدند، تهران تنها 15 ساعت بعد آنها را آزاد کرد. دلیل عمده این اقدام به خاطر حسن نیت میان جان کری، وزیر خارجه ایالات متحده و جواد ظریف، وزیر خارجه ایران بود که در جریان این بحران پنج بار با یکدیگر گفتگو کردند.
روابط بهتر میان ایالات متحده و ایران همچنین می تواند شانس دستیابی به راه حلی برای پایان دادن به جنگ سوریه را هم افزایش دهد. مخالفان سنی بشار اسد نمی توانند با استفاده از زور وی را از قدرت خلع کنند. بهترین راه حل برای پایان دادن به جنگ داخلی سوریه همکاری با ایران و روسیه، متحدین اسد است.
*دیپلماسی
messages.comments