نخستین وعده ای که پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به امت خود داد، آن بود که خیر دنیا و آخرت را برایشان به ارمغان آورده است.

خیر آخرت، دوری از وحشت قبر و قیامت و متنعم شدن از نعمت های بی پایان بهشت است. اما خیر دنیا چیست و پیامبر چگونه مسلمانان را از آن بهره مند ساخت؟

خیر دنیا به دور بودن از وحشت، گرسنگی، فقر و بی خانمانی، رفع گرفتاری ها و مشکلات دنیوی و آسایش اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است.

پیامبر اسلام در دوران ده ساله زمامداری خویش، آنچنان خیر و برکتی برای امت خود به ارمغان آورد و آرمان های اسلام راستین را چنان در جامعه خود پیاده کرد که نظیر آن را در هیچ حکومتی در تاریخ مشاهده نمی کنیم، به جز حکومت مولا علی علیه السلام.

امام حسین علیه السلام قبل از خروج از مدینه وصیتی نوشت و هدف خود را اقامه سیره پیامبر و پدر بزرگوارشان عنوان نمود. ذکر نام امیرمؤمنان در کنار رسول اکرم نشان از این دارد که تنها حکومت همپایه با حکومت پیامبر اسلام، حکومت مولا علی علیه السلام می باشد.

همانگونه که پیشتر اشاره شد، پیامبر اکرم خیر دنیا را عملا در شیوه زمامداری خویش به منصه ظهور رساند. خیر دنیا جنبه های مختلفی دارد از جمله:

-جنبه اقتصادی

امروزه در حالیکه هزاران انسان در گوشه و کنار جهان بر اثر گرسنگی جان خود را از دست می دهند، در حکومت رسول خدا حتی یک مورد مرگ بر اثر گرسنگی یافت نمی شود. موفقیت پیامبر در اداره قلمرو خود و رفع نیازهای اقتصادی مردم، علیرغم تمام مشکلاتی بود که ایشان با آن دست به گریبان بود؛ چه از جانب دشمنان خارجی که مشرکان بودند و چه از جانب دشمنان داخلی یعنی منافقان.

در کتاب های تاریخی، تعداد تهیدستان زمان پیامبر تنها 400 نفر ذکر شده است؛ اما هیچ فقر ادامه داری در آن دوران دیده نشد و نیاز تهیدستان همواره از جانب پیامبر برطرف می گشت. در آن زمان علیرغم فقدان فناوری های نوین و پیشرفته، تولید محصولات کشاورزی بسیار بیشتر از امروز بود و بیکاری و فقر کمتر.

-جنبه اجتماعی

در حکومت پیامبر جوانی یافت نمی شد که از روی احتیاج و ناداری، قادر به ازدواج و تشکیل خانواده نباشد؛ درحالیکه در جوامع امروز، هزاران جوان به دلایل مالی قادر به ازدواج نبوده و بیم کشیده شدن آنان به فساد می رود. در میان آنانی که ازدواج کرده اند نیز روز به روز با افزایش چشمگیر طلاق روبرو هستیم.

در آن دوران هرگاه جوانی قادر به تأمین مهریه مالی نبود، با توصیه پیامبر اکرم، آموزش سوره ای از قرآن را مهر قرار می داد و زن با میل و رغبت آن مهریه را می پذیرفت.

آری، جامعه امروز برای حل مشکلات خود نیازمند رهایی از قید و بندهاست؛ زیرا بر اساس روایات آنچه مورد تأکید قرار گرفته است، دینداری است و اخلاق، نه مسائل مالی.

-جنبه سیاسی

در طول دوران زمامداری رسول اکرم، حتی یک زندانی سیاسی یافت نمی شد. این درحالی است که دشمنان اسلام و مسلمین بی شمار بودند و توطئه و دسیسه های آنان بسیار. همچنین است قتل های سیاسی؛ درحالیکه معاویه طی چند روز 20 هزار تن از مخالفان غیر مسلح خود را کشت، در حکومت پیامبر و امیرمؤمنان یک مورد قتل سیاسی نیز یافت نمی شد.

این آسایش و راحتی تنها مختص مسلمانان نبود، بلکه کافران نیز از این نعمت بهره می بردند. همانگونه که حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه خود می فرمایند: «حتی یک تن از کفار قبل از اسلام در خانه خود راحت نمی خوابید». اما تحت لوای حکومت اسلامی همه مردم با هر دین و نژادی، آزادانه هرچه می خواستند می گفتند و در آسایش و امنیت به سر می بردند.

درحالیکه جامعه اسلامی یکی از سخت ترین دوران خود را سپری می کرد، فردی مرتکب جاسوسی شد، اما پیامبر از گناه او چشم پوشید، بدین ترتیب حتی یک شب را در زندان سپری نکرد.

در جای دیگر از قول پیامبر صلی الله علیه وآله نقل شده است که «افراد بسیاری به من دروغ نسبت می دهند»؛ اما هیچگاه دیده نشد که یکی از آنان مجازات گردد.

بنابراین پیامبر با عمل و شیوه حکومت داری خویش، خیر دنیا را به بهترین شکل به منصه ظهور رساند. اکنون نیز مسئولین و زمامداران کشورهای اسلامی و متفکرین و محققان، وظیفه دارند خیر دنیا را با عمل به قوانین اسلامی و سیره پیامبر صلی الله علیه وآله به جهانیان نشان دهند. حضرت علی علیه السلام می فرماید:« نکند غیر مسلمانی، از شما در عمل به قرآن پیشی بگیرد»، پس این مسؤلیت بر دوش تک تک اعضای جامعه اسلامی است.

برگزیده ای از بیانات آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی/ 28 صفر 1437 ه.ق

messages.comments