از لوازم مهم حکومت و مدیریت انسان گرایانه، نگاه مثبت به مردمان و اداره شوندگان و اعتماد و خوش بینی به انهاست. اساس حکومت های فاسد را بدبینی، بی اعتمادی و سوء ظن نسبت به مردم تحت حکومت تشکیل می دهد؛ حاکم خود را تافته جدابافته از مردم می شناسد و مردم را در جهت ضدیت و دشمنی با دولتش می داند و با همین دید همیشه به خاطر اضطراب و نگرانی هایی که از مردم دارد در پی کسب اطلاعات توسط سازمان های مختلف از مخالفان و سرکوبی آنان و در جستجوی بهانه ای است که بتواند عقده ها و کمبودهای خود را بر سر عده ای مظلوم خالی نموده و چند روزی بیشتر حکومتش را در سایه ارعاب و وحشت بر مردم تحمیل کند.
جزئیات