اشتباه کردن مهم نیست. تعداد اشتباهات مهم است و بلکه تکرار اشتباهات مخرب است. به عنوان یک جامعه توانمند، به نظر می رسد تعدادی از اشتباهات را طی قرن گذشته مرتب تکرار کرده ایم:
جزئیاتبه سه گزیده از صورتجلسات شورای اقتصاد با حضور محمدرضا شاه توجه فرمایید:
جزئیاتبه نظر می رسد تحلیل و شناخت از وضع موجود جامعه ما بسیار اندک است. مدیران کار طبیعی خود را انجام می دهند.این کار عمدتاً Propaganda است. در چنین شرایطی، وظیفه کانونی روشنفکران، تفکیک تحلیل از Propaganda است. روی آوردن به نبض جامعه و Fact ها، بهترین روش علمی برای شناخت است. ۳ دلیل برای فهم وضع موجود جامعه قابل تصور است:
جزئیاتنظام دوقطبی موجود در خاورمیانه به ضرر منافع اقتصادی ایران است. هدف این نظام دوقطبی، بیرون نگاه داشتن ایران از جریان فن¬آوری، دانش، سرمایه و مدیریت بین المللی است. هدف این است که ایرانِ موجود بماند ولی فقیر بماند. اگر ذهنیت جهانی از خود را به اقتصادی، علمی و فن¬آوری سوق دهیم، هم ثروت تولید خواهیم کرد و هم امنیت خواهیم داشت.
جزئیاتیک مؤسسه تحقیقاتی خصوصی آلمانی، ترتیب گفت و گوی تعدادی اساتید دانشگاه از ۱۴ کشور با رییس جمهور آلمان را طی هفته گذشته فراهم آورد. این ملاقات چند ساعته، هم ابعاد فکری قابل تأملی داشت و هم ابعاد خلقی و رفتاری قابل ثبت. در زیر به برخی از مشاهدات خود می پردازم.
جزئیاتمدرن نبودن وجه اشتراک کشورهای جهان سوم است. ایا مدرن بودن لازمه دمکراتیک بودن یک کشور است؟ فایده مدرن بودن چیست؟ بی عدالتی، فساد مالی، رانت، ورود عدهای خاص به حوزههای دولتی و کتمان واقعیتها از جمله زمینههایی بودند که باعث شدند تا سیستم پهلوی دوم علی رغم کارهای عمرانی نتواند تداوم پیدا کند.
جزئیاتبررسی تحولات جهانی، نکتهای کانونی را به ذهن متبادر میسازد: بسیاری از کشورها قفل شدهاند؛ فرصت زیادی برای تغییر وجود ندارد؛ منافع گسترده در درون کشورها، فضای تحول را بسیار محدود کرده است؛ مدیریت مشکلات برحل آنها اولویت پیدا کرده است. بنابراین، حفظ وضع موجود مبنای سیاست ورزی است. اما حفظ وضع موجود نه عاقلانه است، نه اسباب مشروعیت را فراهم میآورد بلکه کسالتآور نیز هست. چون دامنۀ تغییر بسیار محدود است پس سیاست مداران باید چه کار کنند؟
جزئیاتدر روابط بین الملل اعتماد و برقراری روابط مستحکم بین کشورها از طریق پیوند منافع و روابط اقتصادی حاصل می شود. اگر این قاعده را به ایران و خاورمیانه دلالت دهیم مشاهده می کنیم که کشورهای منطقه با علم به این مسأله اقتصاد ایران را هدف قرار داده و تمام همّ خود را در جلوگیری از سرمایه گذاری کشورهای دیگر در ایران قرار داده اند
جزئیاتتاریخ به وضوح معرف این واقعیت است که ایران بارها و بارها طی ۱۷۰ سال پیش به دلیل نیاز مالی و مشکلات جدی اقتصادی، یک امتیاز مهم امنیتی و سیاسی به یک قدرت جهانی داده است.آیا یک قدرت میانپایه میتواند با یک قدرت جهانی به روابطی معقول برسد؟
جزئیات