به نوشته بلومبرگ تلاش های روسای اتحادیه اروپا برای حفاظت از بانک ها و شرکت هایی که با ایران معامله می کنند در برابر تهدید تحریم های مالی، در گفتگو با مسئولان آمریکایی با شکست روبرو شده است.

وزرای دارایی اتحادیه اروپا در گفتگوها در بروکسل در اواخر می از مسئولان آمریکایی خواستند راهنمایی شفاف تری درباره رژیم تحریم های دولت خود بدهند، که به گفته دو فرد نزدیک به این گفتگوها با موفقیت همراه نبود. سخنگوی خزانه داری آمریکا و همچنین اتحادیه اروپا از اظهارنظر درباره گفتگوها خودداری کردند.

بدین ترتیب حدود 24 میلیارد دلار تجارت اتحادیه اروپا با ایران در طول دوسال آینده، از جمله قرار داد خرید 118 فروند هواپیمای ایرباس از فرانسه، با خطر مواجه است.

به گزارش شرکت حقوقی بین المللی کلاید و شرکا، بیش از نیمی از شرکت های بین المللی علاقه مند به معامله با ایران از ترس نقض تحریم های دیگر علیه ایران همچنان عقب نشسته اند.

پس از توافق ایران و کشورهای 1+5، امید می رفت که ایران بتواند به نظام مالی بین‌المللی دسترسی پیدا کند، اما تداوم تحریم‌های مرتبط با تروریسم و توسعه موشک های بالستیک و همچنین منع معامله دلار آمریکا باعث ترس بسیاری از بانک‌های بزرگ اروپایی شده است. جواد ظریف وزیر خارجه ایران در دیدار با همتایان اروپایی و آمریکایی خود خواستار آن شده که آمریکا اقدامات بیشتری را برای اطمینان‌بخشی به بانک‌های اروپایی نسبت به تعامل با ایران انجام دهد.

پیش‌تر جان کری در دیدار اردیبهشت ماه خود با نمایندگان بانک‌های بزرگ اروپایی در لندن اطمینان داد که آنها به‌خاطر تسهیل معاملات مشروع با ایران تنبیه نخواهند شد.

مصطفی بهشتی، مدیر اجرایی بانک پاسارگاد عدم تمایل شرکت ها و بانک های بزرگ اروپایی به همکاری با ایران را در ارتباط با میلیاردها دلار جریمه ای دانسته است که در دوران پیش از رفع تحریم ها از سوی وزارت دادگستری آمریکا به آنها تحمیل شده بود. تهدیدی که احتمال آن به بهانه نقض تحریم های ثانویه و غیر مرتبط با برنامه هسته ای همچنان وجود دارد.

اعمال تحریم برای دولت آمریکا کار نسبتاً آسانی بوده است، زیرا هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه بر سر فشار به تهران توافق داشته اند. اما از آن طرف، بر سر برداشتن تحریم ها توافق چندانی وجود ندارد. بسیاری از اعضای کنگره به شدت نگرانند که در بحبوحه بحران خاورمیانه، تهران با درآمد به دست آمده پس از تحریم چه خواهد کرد. علاوه بر این، آنها به پایبندی ایران به توافق نهایی بسیار شکّاکند. دولت آمریکا برای رفع این نگرانی ها تعهد کرده است که به چارچوب حقوقی تحریم ها دست نزند تا مطمئن باشد که هر وقت ایران از توافق تخطی کرد، به سرعت تحریم ها را به سر جای خود برگرداند.

بنابراین شرکت های خارجی میل ندارند در وضعیتی که بازگشت تحریم های ثانویه بر سر اقتصاد ایران سایه افکنده است، به بازار این کشور بازگردند. دولت اوباما مهارت خاصی در اعمال تحریم ها در جای جای دنیا نشان داده است. این تحریم ها بر دو ستون استوار بوده اند: اعمال مجازات های سخت مدنی و کیفری برای تخلفات صورت گرفته گذشته، و گذاشتن بار مسئولیت تطبیق با تحریم های آمریکا بر دوش خود شرکت ها. شرکت ها هم تمام تلاش خود را می کنند تا از خطر زیر پا گذاشتن تحریم های آمریکا و روبرو شدن با عواقب سنگین آن بگریزند.

از این رو، بسیاری از شرکت ها سعی دارند دست به مخاطره نزنند و تجارت با شرکت ها و اشخاص ایرانی را کلاً تعطیل کنند، حتی در موارد قانونی و مجاز، چون احتمال مجازات و آسیب دیدن به حسن شهرتشان وجود دارد. این رفتار شرکت های خصوصی چالش روانی مهمی در برابر لغو تحریم ها است. فعالیت تجاری شرکت های خارجی در ایران است که پس از برداشته شدن تحریم ها باعث ایجاد سود اقتصادی می شود. دولت آمریکا به همان اندازه که در وضع و اعمال تحریم ها توانا بوده است، در تغییر ذهنیت شرکت های خصوصی (که در سال های اخیر به خاطر شبکه در هم تنیده تحریم ها، ایران را ترک کرده اند) ناتوان است. مقامات خزانه داری آمریکا می توانند با صدور بیانیه های رسمی به شرکت ها در مورد تعاملات تجاری قانونی اطمینان خاطر بدهند، اما نمی توانند فعالانه برای رفع تحریم ها تبلیغ بکنند. نکته ای که ماجرا را پیچیده تر کرده است این است که کلید اصلی دیپلماسی مبتنی بر فشار ایالت متحده در زمان تحریم، ایجاد فضایی ابهام آمیز در مورد مرز بین فعالیت قانونی و غیرقانونی در تعامل تجاری با ایران بوده است. با این تفاصیل برداشتن تحریم ها به صورتی مؤثر نیازمند تلاش جدی تا مدت های طولانی است.

 

 

نظر شما