رهبران زن در مبارزه با کرونا بهترین عملکرد را داشتند

شیوع کرونا در جهان نشان داد که وقتی کشوری درگیر مشکل می شود، زنان تخصص و مهارت و توانایی مقابله با آن را دارند. ممکن است خیلی ها در برابر این ادعا بگویند که کشورهایی که زنان را در رأس خود داشته و توانسته اند کرونا را کنترل کنند، کشورهای کوچکی هستند یا جزیره اند و... اما آلمان، هم بزرگ است و هم کشوری است با اهمیت و پیشرو در عرصه های گوناگون؛ در مقابل، انگلیس را می بینیم که علیرغم جزیره بودن، عملکردی بسیار ضعیف تر و بدتر از آلمان داشته است. این رهبران زن به ما شیوه های جالبی برای اداره قدرتمندانه کشور ارائه دادند؛ چند مورد از آموزه های آنان از این قرار است:

حقیقت

انگلا مرکل صدراعظم آلمان در همان ابتدای شیوع کرونا، با آرامش به هم میهنانش گفت که این ویروس به شکل جدی کشور را درگیر کرده و بیش از 70% جمعیت را مبتلا خواهد کرد «این مشکل جدی است»؛ «آن را جدی بگیرید»؛ پس خود او کرونا را جدی گرفت و مردم هم جدی گرفتند. انجام تست و آزمایش، از همان ابتدای شیوع کرونا شروع شد. آلمان اسیر انکار و عصبانیت و عدم صداقت -آنگونه که در کشورهای دیگر دیدیم- نشد؛ لذا شمار مرگ و میر در آن کشور در مقایسه با همسایگانش بسیار پایین است و این امکان را دارد که به زودی محدودیت های وضع شده را کاهش دهد.

قاطعیت

در بین کسانی که سریع ترین گام های لازم را در برابر کرونا برداشتند «تسای اینگ ون» رئیس جمهور تایوان است. ماه ژانویه وقتی نخستین نشانه های بیماری آشکار شد، وی بدون آنکه قرنطینه کلی (به آن شکل که در سایر کشورها می بینیم) اعمال کند، 124 اقدام مقابله ای را اعلام کرد. اکنون تایوان صادرکننده ماسک به اروپا و امریکا است و تاکنون  10 میلیون ماسک به غرب فرستاده است. شیوه مدیریت خانم تسای از جانب CNN بین بهترین ها در جهان قرار گرفت چراکه او موفق شد شیوع کرونا را تحت کنترل نگه دارد و تعداد مرگ و میر در این کشور از شش نفر فراتر نرود. 

«جاسیندا آردرن» نخست وزیر نیوزیلند در همان بدو امر اقدام به قرنطینه نمود و بالاترین سطح هشدار را در کشور اعلام کرد. به دستور وی و درحالیکه تنها شش نفر در کشور به کرونا مبتلا شده بودند، هرکس وارد نیوزیلند می شد، مجبور بود که خود را در قرنطینه خانگی نگه دارد؛ از ورود خارجی ها نیز به کشور جلوگیری شد. شفافیت و قاطعیت او نیوزیلند را از مواجه شدن با طوفانی مخرب نجات داد. از اوایط ماه آوریل تاکنون فقط چهار مرگ در این کشور گزارش شده و درحالیکه سایر کشورها از برداشتن محدودیت ها سخن می گویند، آردرن بر محدودیت ها افزوده و همه نیوزیلندی هایی که به این کشور بر می گردند را در مکان هایی که برای این منظور در نظر گرفته شده به مدت 14 روز قرنطینه می کند.

تکنولوژی

ایسلند تحت نخست وزیری «کاترین یاکوبسدوتیر» از همه شهروندانش به رایگان تست کرونا می گیرد؛ این درحالی است که اغلب کشورها انجام تست را به افرادی که علائم شدید ابتلا به کرونا دارند محدود کرده اند. این کشور همچنین سیستم ره گیری دقیقی راه اندازی کرده و لذا مجبور نشده است که دست به قرنطینه یا تعطیلی مدارس زند.

«سانا مارین» دسامبر سال گذشته در انتخابات فنلاند به پیروزی رسید و عنوان جوان ترین رئیس دولت جهان را از آن خود کرد. وی در همکاری با اینفلوئنسرها (شخصیت های شناخته شده در شبکه های اجتماعی) برای مبارزه با بحران کرونا، در میان رهبران جهان پیشگام بود و می دانست که همه مردم، مطبوعات را دنبال نمی کنند، بنابراین از اینفلوئنسرها در سنین مختلف دعوت کرد تا اطلاعات درست و واقعی را در صفحات خود منتشر کنند و به این ترتیب به او در مهار کرونا کمک نمایند.

عشق

نخست وزیر نروژ «ارنا سولبرگ» ایده مبتکرانه ای در استفاده از تلویزیون برای گفتگوی مستقیم با کودکان کشورش داشت. وی یک کنفرانس مطبوعاتی اختصاصی برگزار کرد که در آن به هیچ بزرگسالی اجازه شرکت داده نشد؛ در این کنفرانس سولبرگ به سؤالاتی که کودکان از سراسر کشور پرسیده بودند پاسخ داد و به آنها توضیح داد که چرا ترس از کرونا خوب است.

در کل به نظر می رسد که همدلی و مراقبتی که در تمام این رهبران زن بر شمردیم، برخاسته از جهان دیگری غیر از جهانی است که ما بدان عادت کرده ایم. گویی که بازوانشان از صفحات تلویزیون بیرون می آید تا شما را در آغوشی سرشار از عشق و صمیمیت بکشد. چه کسی می دانست که رهبران می توانند این چنین باشند؟ حالا ما می دانیم

این رهبران و داستان هایشان را با سیاستمداران مردی مقایسه کنید که از این بحران برای سخت تر کردن اقتدارگرایی خود استفاده می کنند: مقصر دانستن دیگران، تأثیرگذاری بر دستگاه قضایی و از بین بردن بی طرفی آن و تهدید دانستن روزنامه نگاران، کاری است که سیاستمدارانی همچون ترامپ، بولسونارو، اوبرادور، مودی، دوترته، اوربان، پوتین، نتانیاهو و... انجام می دهند. سالها تحقیق نشان می دهد شیوه رهبری زنان ممکن است متفاوت و سودمند باشد. بسیاری از سازمان های سیاسی و شرکت ها، همچنان تلاش می کنند که به زنان آموزش دهند که اگر می خواهند رهبری موفق باشند باید همچون مردان رفتار کنند؛ اما زنانی که برشمردیم خلاف این نظر را نشان می دهد. این زنان نمونه های قابل رؤیتی هستند از هفت رهبری که مردان باید برای داشتن عملکردی بهتر، از آنان بیاموزند. وقت آن رسیده است که این حقیقت را بپذیریم و تعداد بیشتری از زنان را برای رهبری انتخاب کنیم.

*منبع: فوربز

مترجم: فاطمه رادمهر