ظریف در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا به بیان توضیحاتی پیرامون سفر غیرمنتظره سعود الفیصل، وزیر خارجه وقت عربستان سعودی و دیدارش با جان کری، وزیر خارجه آمریکا در فرودگاه وین در حین مذاکرات هسته‌ای و در حالی که همگان انتظار به نتیجه رسیدن مذاکرات در کلیات را داشتند، پرداخت.
او گفت: طرف آمریکایی همان روز این‌گونه مطرح کرد و اکنون نیز می‌کند که سعود الفیصل برای گفت‌وگو درباره مذاکرات هسته‌ای به وین نیامد. اما واقعیتی که وجود دارد این است که آن روز تقریبا ما به توافق رسیده بودیم. همان تفاهمی که بعدها در لوزان مطرح شد. قرار بود عصر همان روز اعلام کنیم که روی کلیات توافق کردیم؛ همان چیزی که تقریبا در لوزان صورت گرفت. ما حتی با یکی از وزیران خارجه 1+5 بعد از گفت‌وگویی که من و او با آقای کری داشتیم و تقریبا هم‌زمان با عزیمت ایشان به فرودگاه برای دیدار با فیصل بود، درباره نحوه اعلام توافق صحبت می‌کردیم که به چه شکل اعلام شود؛ مکتوب باشد یا به طور کلی اعلام کنیم که می‌توانیم الان وارد جزییات شویم ، در این حد نزدیک شده بودیم. اما به چه دلیلی به هم خورد؛ برخی معتقدند تماس‌هایی در واشنگتن با کاخ سفید گرفته شد و برخی می‌گویند در ملاقات فیصل و کری صحبت‌هایی رد و بدل شد. من ادعایی درباره تحولات در آن مقطع ندارم و فقط دارم شرایط پیرامونی را تشریح می‌کنم. ممکن است الان هم آمریکا این صحبت‌ها را تکذیب کند.
معمول این است که وقتی شرایط با یک بحران ناخواسته و ناگهانی رو به رو می‌شود مدتی طول می‌کشد که به شرایط قبل برگردید و دو سه ماهی این مساله ما را عقب انداخت.
سعود الفیصل، وزیر خارجه وقت عربستان دوم آذر 1393، یک روز قبل از آخرین روز مذاکرات در مهلت تعیین شده به وین آمد و در هواپیمای شخصی‌اش با جان کری، وزیر خارجه آمریکا دیدار کرد. این دیدار در حالی انجام شد که وی چند روز قبل از آن با جان کری در پاریس درباره ایران ملاقات کرده بود و حضور غیرمنتظره‌اش در وین حرف و حدیث‌های زیادی را ایجاد کرد و در نهایت مذاکرات برای هفت ماه دیگر (یک دوره چهارماه اولیه و در نهایت هفت ماهه) تمدید شد.
وزیر امور خارجه در پاسخ به این پرسش که برخی صاحبنظران معتقدند بهتر بود همه مسایل مطرح میان ایران و آمریکا روی میز مذاکره قرار می‌گرفت نه صرفا بحث هسته‌ای، گفت: حتما اگر حل و فصل کلی داشتیم، خیلی بهتر بود. اما شرایط ما، نوع روابط ما با آمریکا و مدل رفتاری آمریکا در 37 سال گذشته امکان این را فراهم نمی‌کرد که با آمریکا به یک حل و فصل کلی برسیم.
ظریف درباره احتمال مذاکره ایران و آمریکا درباره مسایلی فراتر از بحث هسته‌ای با تاکید بر بی‌اعتمادی مردم ایران به آمریکا، گفت: آمریکا برای رفع بی‌اعتمادی باید اقدام کند. اول باید حرف‌هایی که برخی مقامات غیرمسوول آمریکایی می‌زنند و باعث نگرانی مردم و مقامات عالی ما می‌شود متوقف شود. دوم از حرف‌های تبلیغاتی خودداری کنند و اقدامات اجرایی جدی در اجرای تعهدات‌شان انجام دهند
ظریف در ادامه در پاسخ به این پرسش که در سال‌های 88 - 87 در دانشگاه تهران دیگر کلاسی به شما اختصاص داده نشد و برخی اساتید شما را دیدند که با ناراحتی دانشگاه را ترک کردید، توضیح داد: خوبی دنیا این است که می‌گذرد. هیچ چیز پایدار نمی‌ماند و اگر این‌گونه نگاه کنیم، هم دوران سخت می‌گذرد و هم دورانی که در پست و مقام هستید. در مقاطعی در دانشگاه تهران و دانشکده وزارت خارجه افتخار تدریس داشتم. خب در مقطعی علاقه کم‌تری بود به این‌که بنده تدریس کنم. دانشگاه تهران هیچ وقت من را رد نکرد اما از یک ترمی به بعد دیگر کلاس درس برای من نگذاشتند. کسی نگفت نیا، اما کسی هم نگفت بیا. برای جلسه دفاع برخی دانشجویانم به برخی دانشگاه‌های می‌رفتم (البته نه دانشگاه تهران) و در آن‌جا به اساتید آن دانشگاه پیغام می‌دادند که به فلانی بگویید دیگر اینجا پیدایش نشود. خب برخی دوستان این‌گونه نگاه می‌کردند. حالا یک جور دیگر و ممکن است فردا به همان شکل سابق نگاه کنند.
نظر شما