گاردین نوشت: سیاست خارجی انگلیس نشان می دهد همه شعارهایی که درباره ضرورت اقدام عملی علیه تروریسم سر داده می شود، بیش از کلمات پوچ نیست و تازمانی که پای پول و فروش سلاح به متحدانی که تمام قد در حمایت از تروریسم فرورفته اند، در میان است، دهان حاکمان این کشور محکم بسته می ماند.
این روزنامه انگلیسی امروز سه شنبه در تفسیری به قلم اوون جونز (OWEN JONES) با اشاره به اینکه شعار در زمینه امنیت، تا زمانی که غرب با دیکتاتوری های حامی بنیادگرایی گرم می گیرد، بی معنی است، نوشت: جنگ به اصطلاح علیه ترور، به 13 سالگیش نزدیک می شود اما کدام انسان عاقلی، موفقیت این جنگ را باور می کند؟ ما آزادی های اجتماعی را در سراسر جهان سرکوب کردیم، مطالب خنده داری را درباره مسلمانان رواج دادیم و، البته، به مداخله های نظامی ای دست زدیم که گستره پیامدهای آن از مصیبت گذشته و به فاجعه رسیده است.
گاردین در ادامه تفسیر خود افزود: اما به کجا رسیدیم؟ جنگ هایی که به باور شهروندان انگلیسی از امنیت آنها کاسته است؛ جهادی هایی افراطیتر از القاعده، بر عراق و سوریه می تازند و کشورهایی همچون لیبی که در برابر شبه نظامیان اسلام گرا زانو می زنند. ناکامی و مصیبت بیداد می کند.
در شرایطی که دولت بریتانیا، سطح هشدار ترور را به جدی رسانده است و هنوز هم قوانین ضدتروریستی تازه ای پیشنهاد می شود، بعد از 13 سالِ فاجعه بار، اکنون زمان بازاندیشی در این زمینه فرا رسیده است.
در اینجا، حلقه گمشده ای وجود دارد و آن رابطه غرب با دیکتاتورهای خاورمیانه است که نقش زیانباری در ظهور تروریسمِ برخاسته از بنیادگرایی دارند و شگفت آور هم نیست: غرب از نظر نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک با این رژیم های غالبا بیرحم و سرکوبگر متحد بوده است و رسانه های ما اغلب اهداف سیاست خارجی دولت های ما را بازتاب می دهند.
به قطر نگاه کنید. همانطور که مجله آمریکایی آتلانتیک می گوید، کمک های نظامی و اقتصادی قطر به جبهه نصرت یعنی شاخه القاعده در سوریه می رسد. کمتر از دو هفته پیش، وزیر توسعه آلمان، گرد مولر، پس از آنکه انگشت اتهام حمایت مالی از داعش را به سوی قطر گرفت، توبیخ شد.
هر چند هیچ نشانه مستقیمی از تامین مالی داعش توسط قطر وجود ندارد، اما افراد قدرتمندی در دولت هستند که بی گمان سرگرم چنین حمایتی هستند و جنگ افزارهایی که قرار است به دیگر گروههای جهادی برسد از داعش سر در می آورد. بر اساس یک گزارش محرمانه که توسط هیلاری کلینتون امضاشده و ویکی لیکس آن را منتشر کرد، قطر بدترین پیشینه را در همکاری ضدتروریستی با آمریکا داشته است.
با این حال، غربی ها از قطر نخواسته اند که تامین مالی تروریسم را متوقف کند، یا از همدستی پنهان در ظهور گروههای جهادی دست بردارد. درعوض انگلستان به تسلیح دیکتاتوری قطر می پردازد و میلیون ها پوند جنگ افزار شامل مهمات ضدشورش و قطعات موشک را در اختیار آن قرار می دهد. دلایل دیگری هم هست که انگلستان را به سکوت بکشاند. قطر مالکیت بخش های لوکسی از انگلستان و نیز بخشی از بازار بورس و مبادلات لندن را در اختیار دارد.
بعد به کویت می رسیم که توسط عفو بین الملل به دلیل سرکوب آزادی بیان، ضرب و شتم تظاهرکنندگان و تبعیض علیه زنان مورد انتقاد قرار دارد. صدها میلیون دلار توسط کویتی های ثروتمند راهی سوریه می شود و به دست گروههایی چون جبهه نصرت می رسد. کویت از ممنوع کردن فعالیت انجمن میراث اسلامی که توسط وزارت خزانه داری آمریکا بعنوان پوشش مالی القاعده شناخته می شود، خودداری کرده است.
دیوید کوهن معاون وزیر خزانه داری آمریکا در امور تروریسم و اطلاعات مالی، حتی کویت را بعنوان مرکز تامین مالی گروههای تروریستی در سوریه معرفی کرده است. آنطور که کریستین اولریشسن، عضو چتم هاوس به من گفت «علمای عالیرتبه کویتی آشکارا از گروه هایی چون النصره حمایت می کنند، با استفاده از برنامه های تلویزیونی به تبلیغ آن می پردازند و همه این کارها زیر چتر قوانین ضعیف مالی و پولشویی انجام می شود.»
با این همه، انتظار هیچ اقدام ملموسی از طرف دولت انگلستان را نداشته باشید. کویت یک متحد مهم انگلستان در این منطقه است و لندن رسما بر این نکته پافشاری می کند.
کویت به نخستین مشتری تجاری تونی بلر در یک معامله 27 میلیون پوندی تبدیل شد. از سال 2003، انگلستان صدها مجوز جنگ افزار برای کویت صادر کرده است و همین اواخر هم سپرهای ضدشورش و نرم افزارهای نظامی را در اختیار دولت این کشور قرار داد.
و بعد هم البته نوبت به عربستان سعودی می رسد. زمانی که داعش، جیمز فولی روزنامه نگار شجاع را گردن زد، بیشتر جهان بدرستی شوکه شدند. حالا در نظر بگیرید که از ماه اوت (مرداد) تا کنون، عربستان 22 نفر را گردن زده است.
علیه مجرمانی که به این روش مجازات شده اند، اتهام هایی چون جادوگری و قاچاق مواد مخدر هم مطرح شده است. از سال 1985 حدود 2000 نفر به این روش کشته شده اند و بدن های بدون سر آنها، اغلب برای ترساندن مردم در خیابان ها رها می شود. اقلیت شیعه در عربستان مورد تبعیض قرار میگیرند و زنان از حقوق پایه انسانی محرومند.
همین رژیم ضد بشری، عمیقا در شکل گیری افراط گرایی اسلامی نقش داشته است. در پی حمله شوروی سابق به افغانستان، صدور نسخه بنیادگرای وهابی گری، در قلب اعتقادات قبیله پشتون نفوذ داده شد و به شکل گیری طالبان کمک کرد. پادشاهی سعودی نهایتا پاداش کار خود را دید و به هدفی برای القاعده تبدیل شد.
پاول استیونز، استاد چتم هاوس می گوید «برای زمانی دراز، نوعی توافق نانوشته وجود داشت ... که حضور القاعده در عربستان سعودی تحمل شود به شرط آنکه در درون حاکمیت گندکاری نکند.»
کاوتس اولریشسن هشدار می دهد که سیاست سعودی ها در سوریه می تواند یک افغانستان دیگر درست کند چرا که عناصری در این رژیم چشم خود را بر روی این واقعیت بسته اند که کمک های مالی شان از چه گروههایی سر در می آورد.
هر چند عربستان سعودی مبلغ 100 میلیون دلار به برنامه ضد ترور سازمان ملل کمک کرده و مفتی اعظم این کشور، داعش را بعنوان دشمن شماره یک معرفی کرده است، اما سلفی های بنیادگرا در سراسر خاورمیانه حمایت های مالی و ایدئولوژیک خود را از داخل همین پادشاهی دریافت می کنند. بر اساس گزارش افشاشده هیلاری کلینتون، حامیان مالی سعودی به مهمترین منبع مالی گروههای تروریست سنی در جهان تبدیل شده اند.
اما باز هم انتظار واکنشی از طرف دولت انگلستان را نداشته باشید. اتحاد ما با این رژیم به سال 1915 باز می گردد و عربستان سعودی بزرگترین بازار فروش جنگ افزاری انگلستان است.
هم اکنون بیش از 200 پروژه مشترک بین شرکت های انگلیسی و سعودی به ارزش 17.5 میلیارد پوند در جریان است.
سیاست خارجی انگلستان نشان می دهد که همه شعارهایی که درباره تروریسم و ضرورت اقدام عملی سر داده می شود، چیزی بیش از کلماتی پوچ نیست. متحدان ما تا گردن در لجنزار حمایت از تروریسم فرو رفته اند اما تا زمانی که پای پول و فروش سلاح در میان است، دهان حاکمان ما محکم بسته خواهد ماند.
منبع: ایرنا
نظر شما