20 مارس شبکه راه حل های توسعه پایدار سازمان ملل، گزارش سالانه خود را در مورد شادترین کشورهای جهان منتشر کرد. در این گزارش فنلاند برای ششمین سال متوالی در صدر جدول قرار گرفت
اما خود فنلاندی ها نسبت به نتایج این تحقیق مطمئن نیستند و واقعیت کشور را پیچیده تر از انچه در این گزارش آمده است می دانند
ما با چند تن از ساکنان فنلاند از جمله یک معلم زبان انگلیسی، یک مهاجر زیمبابوه ای، یک نوازنده ویولن، یک ورزشکار سابق المپیک و یک کشاورز بازنشسته در مورد اینکه چه چیزی سبب رضایت و شادی فنلاندی هاست، گفتگو کردیم. این افراد ساکن روستاها و شهرهای مختلف، در محدوده سنی 13 تا 88 سال و با انواع گرایش های جنسی و پیشینه قومی بودند
افرادی که ما با آنها صحبت کردیم، در عین حال که از خدمات اجتماعی و سیستم رفاهی قوی در کشور راضی بودند، از احساس گناه، اضطراب و تنهایی خود گفتند. حتی برخی از انها فنلاندی ها را به جای شاد بودن، با عبارات «بسیار غمگین» یا «کمی بداخلاق» توصیف کردند. برخی از آنها نگرانی خود را از اینده کشور از جمله قدرت گیری حزب راست افراطی در انتخابات، جنگ اوکراین و روابط پرتنش با روسیه ابراز نمودند؛ به ویژه که با عضویت فنلاند در ناتو، این روابط ممکن است بدتر هم بشود
بنابراین به نظر می رسد که حتی شادترین مردم جهان، چندان خوشحال نیستند
ارتو سالونن استاد دانشگاه فنلاند که در مورد سیستم رفاه اجتماعی در این کشور تحقیق کرده، می گوید که فنلاندی ها از ثبات در زندگی خود راضی هستند و کسب درامد تا حدی که بتواند نیازهای اولیه آنها را رفع کند، برایشان کافی است «وقتی می بینید کافی است، خوشحال می شوید»
تیمو کیسکی مدیر اجرایی فروشگاهی در فنلاند می گوید: «حس شادی و خوشبختی چیزی فراتر از داشتن لبخند روی صورت است. کیفیت بالای زندگی در فنلاند ریشه در سیستم رفاه عمومی دارد و این باعث می شود که مردم احساس امنیت و آرامش کنند»
بودجه دولت برای آموزش و هنر در فنلاند شامل ارائه کمک های بلاعوض به هنرمندان نیز می شود. این امر به همسر تیمو که هنرمند است اجازه می دهد تا بدنبال علایق خود باشد؛ بدون اینکه به ارزش تجاری اثری که خلق می کند بیندیشد
جانی تویولا 45 ساله به عنوان یک سیاهپوست در کشوری که بیش از 90% آن سفیدپوست هستند، بیشتر عمر خود را با احساس انزوا گذرانده است. به گفته تویولا «هنوز هم بسیاری از اوقات در فنلاند به عنوان یک همجنسگرای سیاهپوست، احساس انزوا و تنهایی می کنم»
سال 2011 او نخستین عضو سیاهپوست پارلمان فنلاند شد و با تلاش او، ازدواج همجنسگرایان در این کشور قانونی شد
تویولا پس از دو دوره نمایندگی، سیاست را ترک کرد و بدنبال بازیگری، رقص و نویسندگی رفت. او می گوید که هنوز چیزهای زیادی در این کشور است که باید تغییر کند ولی به آینده خوش بین است
قاعدتا شاد بودن در کشوری که دولت برای ساختن یک زندگی رضایت بخش و تضمین آینده ای مطمئن برای مردم تلاش می کند، امری قطعی است. ولی همینکه از مردم بابت زندگی در چنین کشوری توقع قدردانی و رضایت داشته باشیم، ممکن است ناخواسته روی آنها فشار وارد کنیم
کلارا 19 ساله از دانش اموزان مدرسه ای در شهر کوکولا است. او می گوید: «ما باید افتخار کنیم که فنلاندی هستیم زیرا شرایط زندگی ما از بسیاری از کشورهای دیگر بهتر است. غمگین بودن یا نارضایتی از زندگی در اینجا ناسپاسی تلقی می شود»
فرانک مارتلا محقق و روانشناس در دانشگاه آلتو با نگاه کلارا موافق است «این مسئله که فنلاند برای شش سال متوالی شادترین کشور روی زمین بوده، می تواند به مردم فشار وارد کند. اگر همه ما فنلاندی ها خوشحالیم چرا من خوشحال نیستم؟ از این نظر اگر در رتبه بندی شادترین کشورها در جایگاه دوم قرار بگیریم، می تواند برای فنلاندی ها مفیدتر باشد»
جولیا 59 ساله از زمان مهاجرت از زیمبابوه در سال 1992 قدردان آزادی فنلاند بوده است که به مردم اجازه می دهد بدون نگرانی از براورده شدن نیازهای اولیه شان، بدنبال رؤیاهای خود بروند. او یک معلم بازنشسته است و اکنون آژانس مشاوره خود را در روستایی در شمال شرق هلسینکی اداره می کند
اما جولیا شاهد افزایش احساسات ضد مهاجرتی است که با بحران مهاجران در سال 2015 تشدید شده است «اگر ما این نگاه را داشته باشیم که فنلاند برای فنلاندی هاست، پس چه کسی در دوران پیری از ما مراقبت می کند؟ چه کسی کامیون های مواد غذایی را به سوپرمارکت ها می رساند؟»
جولیا مردم زیمبابوه را شادتر می بیند «وقتی وارد زیمبابوه می شوم همه لبخند به لب دارند؛ افرادی هستند که در مقایسه با استانداردهای زندگی غربی چیز زیادی ندارند اما روح شان غنی است»
تومو پاتیو 74 ساله از 15 سالگی به عنوان کشاورز و تولید کننده لبنیات شروع به کار کرد. به لطف سیستم آموزشی فنلاند که شامل آموزش موسیقی به همه کودکان است، دخترش توانست رؤیای خود را در رشته موسیقی محقق کند. به گفته تومو « در فنلاند این شانس را دارید که نوازنده ویولن سل شوید حتی اگر دختر کشاورز باشید»
موسیقی اسباب شادی و خشنودی بسیاری از فنلاندی هاست. بسیاری از آنها به ویژه در زمستان های طولانی و تاریک این کشور، در گروههای کر آواز می خوانند، ساز می آموزند یا در کنسرت شرکت می کنند. اما خانم پوتیو نگران است که این فرصت ها برای نسل های آینده در دسترس نباشد «فنلاند 2 آوریل انتخابات پارلمانی برگزار می کند؛ حزب راست افراطی فنلاند که دومین حزب پیروز در انتخابات 2019 بود، قول داده است در صورت بدست آوردن اکثریت کرسی ها بودجه بخش هنر را کاهش دهد»
خانم پوتیو که اکنون یک ارکستر را رهبری می کند می گوید «موسیقی این امکان را به شما می دهد که با احساسات و ترس های درونی خود روبرو شوید؛ موسیقی روح شما را لمس می کند. اگر این تجربه از فنلاندی ها گرفته شود، تأثیری طولانی مدت بر زندگی آنها خواهد گذاشت»
بسیاری از کسانی که ما با آنها گفتگو کردیم طبیعت فنلاند را عنصری مهم در شادی مردم این کشور می دانند. تقریبا 75% از فنلاند از جنگل پوشیده شده است. استفاده مردم از طبیعت به لطف قانون jokamiehen oikeudet یا (حق همه) بدست آمده است که به مردم این حق را می دهد که آزادانه در تمام مناطق طبیعی و زمین های دولتی و خصوصی تردد کنند
هلینا 66 ساله ورزشکار سابق دوومیدانی که نماینده فنلاند در بازی های المپیک 1980 و 1984 بود می گوید: «من از آرامش طبیعت و گردش در این محیط لذت می برم؛ طبیعت به من قدرت می دهد. پرندگان آواز می خوانند، برف ها آب می شود و طبیعت زنده می شود. این تصاویر فوق العاده زیباست»
دخترش میمی همجنسگراست. وی می گوید از صراحت نسل جوان و درک عمیق آنها از مقوله جنسیت و تمایلات جنسی شگفت زده است «بسیاری از نوجوانان خود را آنگونه که هستند نشان می دهند. ما به عنوان بزرگسال باید آنها را تشویق کنیم»
اما طبیعت فنلاند در برابر بحران تغییرات اقلیمی آسیب پذیر است. خانم پوتیو آهنگساز 46 ساله نگران افزایش محبوبیت گروههایی همچون حزب راستگرای فنلاند و سیاست های ضد اقلیمی آنهاست
او با اشاره به گونه های در خطر انقراض و تغییرات اقلیمی می گوید: «من نسبت به این سطح ناآگاهی که نسبت به محیط زیست وجود دارد نگران هستم»
دلیل شادی و خوش بینی خانواده هوکاری نسبت به آینده فرزندانشان، بدمینتون است. وجود یک باشگاه ورزشی در روستای آنها، دو فرزند 16 و 13 ساله این خانواده را قادر می سازد تا در سطح اروپا رقابت کنند؛ به مکان های جدید بروند و با بازیکنان جدید در سراسر قاره آشنا شوند. ورزش سرگرمی جوانان در یک منطقه دورافتاده است
ایوا والتونن که 17 سال پس از استقلال فنلاند از روسیه بدنیا امد، شاهد تغییر و تحولات سرزمینش بوده است؛ از ویرانی های جنگ جهانی دوم گرفته تا سالها بازسازی و تبدیل شدن به کشوری که الگوی جهان شناخته می شود
والتونن 88 ساله می گوید «مادرم می گفت برکت زندگی، در کار کردن است؛ هرکاری می کنید، آن را خوب انجام دهید. من فکر می کنم فنلاندی ها همه همینطور بودند؛ همه کار کردند و به هم کمک کردند»
نوه او که 29 سال دارد، از اینکه فنلاند شادترین کشور روی زمین است شگفت زده شده «صادقانه بگویم فنلاندی ها چندان خوشحال به نظر نمی رسند. واقعیت چیز دیگری است؛ ما گاهی بسیار غمگین و افسرده هستیم»
شاید فنلاندی ها خوشحال تر از بقیه نباشند، ولی انتظارات آنها از زندگی منطقی تر است و اگر هم برآورده نشود، با روحیه ای که از نیاکانشان به آنها ارث رسیده، استقامت می کنند. چنانکه یکی از مصابه شوندگان به ما گفت «ما ناله نمی کنیم، بلکه هرآنچه در توان داریم انجام می دهیم»
نظر شما