twitter share facebook share ۱۳۹۸ فروردین ۱۳ 7868

در این رده‌بندی، که به صورت مختصر در جدول بالا آمده است، هریک از شاخص‌های یاد شده حداکثر 10 امتیاز را می‌تواند از آن خود سازد. با احتساب شاخص‌های مذکور، کشور ترکیه رتبه نخست و ایران و عربستان سعودی با امتیاز مشترک رتبه دوم و سوم را کسب نموده‌اند. البته، وی این قضاوت را کاملاً غیر اخلاقی و زاییده‌ی ذهن خوانده و از مخاطبین خواسته است که با آن مخالفت کنند و ابراز امیدواری کرده است که این مسئله، چالش‌برانگیز باشد.

1. ترکیه

این کشور با جمعیتی حدود 82 میلیون نفر با متوسط سن 30 سال، کشوری مدرن است و با وجودی که از زیرساخت خوبی برخوردار است، اما سالهاست که از تورم رنج می‌برد و تحریم‌های اخیر ایالات متحده به اقتصاد آن آسیب وارد کرده است. ترکیه با شورش‌های جدی کُردها رو به رو بوده و از نقطه نظر سیاسی با کشمکش سکولارها و اسلام‌گرایان مواجه است. سابقه کودتای نظامی نیز در این مرز و بوم وجود دارد. این کشور از دموکراسی کاملاً توسعه یافته و نیروهای نظامی قدرتمند برخوردار است.در میان کشورهای جهان، نود و هفتمین کشور فاسد جهان محسوب می‌شود؛ بنابراین از ​​محیط کسب و کار متوسطی برخوردار است. ترکیه باید اکثریت نیازهای انرژی خود را از طریق واردات تأمین کند. کشاورزی که یکی از شاخصه‌های اصلی اقتصاد به شمار می‌رود، در این کشور بهره‌وری پایینی دارد.

ترکیه دارای منابع آب تجدیدپذیر زیادی است. به لحاظ قدرت نظامی رتبه‌ی هفدهم را در میان کشورهای جهان دارد و از این نظر، در میان کشورهای مسلمان بی‌نظیر است. در سال‌های اخیر، ترکیه با وجود تعدد دشمنانی مانند سوریه و کردها از یک سو و اسرائیل و عربستان سعودی از سوی دیگر، از سیاست «دشمن صفر» بهره برده است و روابطش با ایالات متحده نیز مرتباً در حال نوسان است. عضويت در سازمان ناتو و داشتن پايگاه هاي سیا در کشور، استقلال ترکيه را با تردید روبه رو کرده است. ترکیه تأثیر قابل توجهی به لحاظ فرهنگی بر سراسر جهان و به ویژه بر جوامع یهودیان ترکیه دارد. از سوی دیگر، ترکیه تأثیر قابل توجه مذهبی، فرهنگی و سیاسی بر دنیای اهل سنت و ارتباطات نزدیکی با جنبش اخوان المسلمین دارد؛ این امر، تأثیر چشمگیری بر عراق و سوریه داشته است.

2. ایران

ایران با 82 میلیون نفر جمعیت با متوسط سن 30 سال، کشوری جوان است. رتبه‌ی پنجاهم را در میان کشورهای فاسد جهان به خود اختصاص داده است؛ بنابراین به طور کلی، محیط کسب و کار بزرگ و مناسبی را دارا نیست. تحریم‌ها توسط ایالات متحده و همچنین سوء مدیریت داخلی، هزینه‌های سنگینی را بر اقتصاد ایران متحمل ساخت. اما با این وجود، بازرسان نه تنها ایران را کشوری فقیرنشین ندانسته‌اند، بلکه از بسیاری نظرها آن را کشوری مدرن به شمار آورده‌اند.

ایران در استان‌های سنی‌نشین و به ویژه کردنشین خود با ناآرامی‌هایی نه چندان جدی مواجه است. دموکراسی در این کشور محدود است و مقام رهبری بر همه‌ی امور نظارت دارد.

ایران از سرمایه‌ای غنی از نفت و گاز بهره‌مند است. رتبه 13 را به لحاظ نظامی در میان کشورهای جهان دارد و تجربه جنگ‌های مستقیم و جنگ‌های نیابتی[1] را داشته است. ایران دارای دشمنان قدرتمندی همچون ایالات متحده، اسرائیل و عربستان سعودی است و هم‌پیمانانی نظیر چین و روسیه دارد.

ایران همواره بر استقلال خود ‌بالیده است، اما در اثر آسیب‌ دشمنان قدرتمندش، تا حدودی وابسته به چین و روسیه شده است. ایران علی‌رغم نفوذ دینی، فرهنگی و سیاسی بر جهان تشیع، نفوذ اندکی در خارج از جهان اسلام داشته است، اما در آفریقا و آمریکای لاتین گام‌هایی برداشته است.

3. عربستان صعودی

عربستان صعودی با 33 میلیون جمعیت با متوسط سن 30 سال، کشوری کم جمعیت و جوان به شمار می‌رود. با این حال، اکثریت جمعیت را خارجی‌هایی تشکیل می‌دهند که برای تحصیلات و اقامت به این کشور آمده‌اند.

 هیچ کشوری را ثروتمندتر از عربستان سعودی به لحاظ ذخایر طبیعی نمی‌توان یافت که جمعیت محدودش واقعاً از فروش این ذخایر به لحاظ مالی تأمین شوند. اما باید در نظر داشت که با این حال، اقتصاد به شدت وابسته به کار خارجی است و نفت در نهایت به پایان می رسد. به لحاظ امنیت داخلی، گرفتن قدرت از شاهزاده محمد بن سلمان در داخل رژیم غم انگیز است و می تواند منجر به نزاع داخلی شود. حکومت در این کشور، پادشاهی موروثی اما با تقسیمات متعدد است. رتبه‌ی 123 کشور فاسد جهان را به خود اختصاص داده است. بنابراین به طور کلی محیط کسب و کار بدی ندارد. تولید کننده عمده‌ی انرژی جهان است. به لحاظ نظامی رتبه‌ی 26 را در میان کشورهای دنیا به خود اختصاص داده است. با وجودی که بسیاری از سلاح‌های گران قیمت را داراست، اما با کمبود نیروی انسانی مواجه است. لذا، از آن‌جا که با قوی‌ترین ابرقدرت جهان یعنی ایالات متحده امریکا هم‌پیمان است، با توجه به تجربه‌ی مبارزه‌ی اخیر در یمن، اساساً تأمین امنیت خارجی خود را به ایالات متحده واگذار کرده است. متحد بودن با آمریکا از یک سو و هم‌پیمانی به طور غیرمستقیم با اسرائیل از سوی دیگر، ایران را به بزرگترین دشمن این کشور مبدل ساخته است.

با این که عربستان به لحاظ نظامی بسیار به آمریکا وابسته است، اما اخیراً به عنوان کشوری مستقل در منطقه ظاهر شده است ولی باید به این نکته توجه داشت که اگر آمریکا از منطقه خارج شود، با مشکلات جدی روبه‌رو خواهند شد. ارزش پترودلار[2] به مراتب بالاست و عربستان سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی در غرب دارد. سعودی دارای نفوذ سیاسی مذهبی، مالی و سیاسی در جهان سنی است، اما آنها در برابر نفوذ عربستان سعودی واکنش شدید سیاسی نشان می‌دهند. این کشور همچنین برای اقامت در مکه و مدینه نیاز به مجوز دارد.

منبع: https://5pillarsuk.com

مترجم: ط.مکارمی

 ......................................................

 [1] جنگ نیابتی، جنگ واسطه‌ای یا جنگ وکالتی وضعیتی است که در آن قدرت‌های درگیر به جای اینکه مستقیماً وارد جنگ با یکدیگر شوند با حمایت‌های مالی، تسلیحاتی و تبلیغاتی از کشورها یا گروه‌های مسلح دیگری که با قدرت مقابل یا متحدین آن در جنگند، سعی در تضعیف آن قدرت یا فشار بر آن می‌نمایند.
در بسیاری از موارد به علت توان بالای نظامی قدرت‌های اصلی، درگیری نظامی مستقیم آن‌ها با یکدیگر می‌تواند هزینه‌های سیاسی، اقتصادی و انسانی بالایی را برای هر دو طرف در پی داشته باشد و از این رو طرفین تلاش می‌کنند که بدون وارد شدن به جنگ تمام عیار از طریق حمایت از گروه‌ها و دولت‌های ثالث به طرف مقابل ضربه بزنند. در موارد دیگری ممکن است دو قدرت اصلی به جنگ مستقیم با یکدیگر مشغول شده باشند، اما همزمان در مناطق دیگری با حمایت از گروه‌ها و کشورهای ثالث به جنگ نیابتی با قدرت مقابل نیز بپردازند. جنگ نیابتی خالص تقریباً وجود ندارد، زیرا گروه‌هایی که با یک کشور خاص در جنگ هستند معمولاً به دنبال منافع و هدفهای خاص خود هستند که ممکن است با منافع و هدف‌های کشور حامی آن‌ها یکی نباشد.
معمولاً بیشترین کاربرد جنگ‌های واسطه‌ای در دوران‌های جنگ سرد است، زیرا به این وسیله می‌توان بدون درگیری مستقیم با قدرت مقابل و ورود در یک جنگ بزرگ و بسیار پرهزینه، به فشار بر قدرت مقابل ادامه داد.
 [2] واحد دلار آمریکا، پترودلار یا دلارهای نفتی می‌باشد. در واقع واژه پترویورو یا یوروهای نفتی، به معامله هرگونه منابع طبیعی مانند نفت خام، که با ارز یورو انجام گرفته باشد، گفته می‌شود. تا پیش از موافقت‌نامه‌های ۱۹۷۱ و ۱۹۷۳ نفت اوپک به‌طور انحصاری، با واحد پولی دلار آمریکا به‌فروش می‌رسید، که تقاضای دائمی برای دلار در بازار ارز بین‌المللی ایجاد می‌کرد، ولی از آن پس، اوپک از یورو، دلار، ین، روپیه یا ارزهای دیگر نیز استفاده نمود.

نظر شما