سرمایه گذاری در آموزش و پروش برای تغییر جهان

نویسنده: فلیپ کالدرون، رئیس جمهوری سابق مکزیک

دیپلماسی ایرانی: در طول 15 سال گذشته، تعداد دانش آموزان در سرتاسر جهان تا 243میلیون نفر افزایش یافته است؛ بازتابی از تعهد دولت ها در گسترش دسترسی به آموزش و پرورش. اما برخی کشورها در این زمینه به مراتب بیشتر از دیگران پیشرفت کرده اند، نه تنها با افزایش سهم دسترسی به مدارس بلکه با تضمین افزایش کیفیت آموزش. از بین رفتن شکاف آموزشی باید اولویت اول کشورها باشد.

کمیسیون بین المللی تامین مالی جهانی فرصت آموزش، که من عضو افتخاری آن هستم، در حال تلاش برای انجام درست این کار است. با رهبری نخست وزیر سابق بریتانیا، گوردن براون، که در حال حاضر فرستاده ویژه سازمان ملل متحد برای آموزش جهانی است، کمیسون آموزش، بر اساس این باور قوی عمل می کند: آموزش و پرورش یک حق اساسی بشر است و به شکل قابل توجهی استانداردهای زندگی را اتقا می دهد.

کمیسیون مشترک از نخست وزیر نروژ ارنا سلبرگ، میشل باچلت، رئیس جمهور شیلی، جوکو ویدودو، رئیس جمهوری اندونزی، پیتر موتاریکا، رئیس جمهور مالاوی، و مدیر کل یونسکو ایرینا بوکووا تشکیل شده است. و از تجربه رهبران زیادی بهره می برد شامل رهبران و قانون گذاران از کشورهای مختلف، کارآفرینان و تجار موفق، هنرمندان و دانشگاهیان از سرتاسر جهان. همچنین پنلی برای جوانان نخبه وجود دارد تا دیدگاه آنها نیز مورد استفاده قرار گیرد. این پنل توسط یک کنیایی به نام کندی اودده، که مدلی آموزشی برای مبارزه با فقر و نابرابری جنسیتی از طریق توسعه آموزش ارائه کرد، و رزماری رامیت، فعال حقوق جوانان معلول، اداره می شود. در این پنل همچنین ملاله یوسف زی از پاکستان حضور دارد، جوان ترین برنده جایزه صلح نوبل که شجاعانه با طرح دسترسی دختران به آموزش، طالبان را به مبارزه طلبید.

این گروه تاثیرگذار از رهبران و متفکران به صورت خستگی ناپذیر وضعیت آموزش و پروش در کشورهای مختلف را بررسی می کنند و چشم به مقابله و تشخیص چالش های خاصی دارند که کشورهای مختلف با آن روبه رو می شوند. گزارش حاصل با عنوان «نسل آموزش: سرمایه گذاری در آموزش و پروش برای تغییر جهان» مجموعه ای از راهکارهایی است که کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط را قادر می سازد که نرخ کیفیت و کمیت آموزش خود را برای یک نسل بالا ببرند. این گزارش در هفته جاری به دبیرکل سازمان ملل ارائه شد و توافقات برای عمل بر اساس این توصیه ها به دست آمد.این توصیه ها روی چند هدف اساسی تمرکز دارند از جمله نوآوری، شمول (با توجه خاص به شهروندان با کمترین درآمد) و طرح های گسترده و طولانی مدت برای سرمایه گذاری در آموزش و پرورش. البته که دستیابی به این اهداف به پول نیاز دارد. به همین دلیل کمیسیون آموزش، خواستار همکاری مالی بین کشورهای درحال توسعه و جامعه بین المللی است تا به موجب آن کشورهای ثروتمند با افزایش سرمایه گذاری و راهنمایی، به کشورهای در حال توسعه متعهد به اصلاحات آموزشی شوند.

قطعا فضا در کشورهای درحال توسعه برای افزایش سرمایه گذاری در آموزش و پرورش وجود دارد. یارانه های سوخت در اغلب کشورهای در حال توسعه بسیار زیاد است چیزی بین 25 تا 30 درصد که در مجموع خیلی بالاتر از هزینه هایی است که صرف آموزش و پرورش می شود. این یارانه ها نه تنها تلاشی برای کاهش آسیب های زیست محیطی و جلوگیری از تولید گازهای گلخانه ای نمی کنند بلکه به شکاف طبقاتی هم دامن می زنند و ثروتمندان را ثروتمندتر و فقرا را فقیرتر می کنند.

حذف یارانه های انرژی، بودجه عمومی برای تحقیقات علمی و آموزش و پرورش را آزاد می کند، سودهای زیست محیطی در پی دارد و به بهبود چشم انداز اقتصادی فقرا کمک می کند. اگرچه کاهش یارانه ها می تواند به لحاظ سیاسی چالش برانگیز باشد اما غنا و اندونزی نشان داده اند که جابه جایی این وجوه به سمت بخش های اجتماعی، می تواند به ایجاد حمایت مردمی کمک کند. من قصد دارم با انتشار تجربه این کار در کشور خودم مکزیک، سهم خود را در این طرح ادا کنم.

همان طور که گفته شد، اگر پول یارانه های انرژی صرف آموزش و پرورش شود، مزایای زیست محیطی فراوانی خواهد داشت. مردم بهتر علم تغییرات آب وهوایی و اثرات آن را درک خواهند کرد، در این صورت ظرفیت بیشتری برای کمک به کاهش این مشکلات به وجود خواهد آمد. با دانش دقیق تر، مردم انعطاف پذیری بهتری در برابر تغییرات آب وهوایی خواهند داشت و در نتیجه در حفظ معیشت خود موفق تر خواهند بود. علاوه بر این می توانند به پیشبرد نوآوری های مهم مانند انرژی پاک، انرژی خورشیدی و توسعه راه حل های هوشمند بهبود آب وهوا، منافع اجتماعی و اقتصادی کمک کنند.

هیچ توجیهی برای غفلت در آموزش و پرورش که پایه و اساس توسعه اقتصادی و اجتماعی است وجود ندارد. با ترکیب منابع و قابلیت های دولت های ملی و محلی، بخش خصوصی و جامعه مدنی، ما می توانیم یک نسل یادگیری بسازیم: کودکانی با دانش و مهارت های لازم برای یک زندگی سرشار از معنا و هدف. تنها پس از آن ما قادر خواهیم بود که به رویا و امید یک جهان عادلانه تر و پایدارتر تحقق ببخشیم.

منبع: پروجکت سیندیکیت/ مترجم: روزبه آرش

دیپلماسی