مقابله با نابرابری‌ نژادی در عرصه های علمی

نام کامالا هریس اوایل این ماه به عنوان اولین زن رنگین پوست آمریکایی -آسیایی در پست معاونت رئیس جمهور ایالات متحده، در تاریخ این کشور ثبت شد. اما علی رغم این پیروزی، آمریکا همچنان از نابرابری نژادی و جنسیتی در بسیاری از زمینه‌ها، از جمله سیاست و علم، رنج می برد.

طبق گزارش یونسکو، فقط 30٪ از پژوهشگران در جهان زن هستند و زنان سیاه پوست سهم اندکی از این تعداد را تشکیل می‌دهند. پژوهشی که سال گذشته در آمریکا صورت گرفت نشان داد که شمار اندکی از آثار علمی به دانشمندان رنگین‌پوست، از جمله زنان سیاه‌پوست تعلق دارد؛ لذا، دانش‌آموزان الگوهای اندکی از دانشمندان رنگین‌پوست، به ویژه زنان سیاه‌پوست پیش روی خود دارند.

سال 2016 ، فقط 22 درصد از مدارک کارشناسی ایالات متحده در علوم و مهندسی و 9 درصد از رساله‌های دکترا در این رشته‌ها متعلق به دانشجویان رنگین‌پوست بود. حضور آنها در مراکز علمی و تحقیقاتی پس از فارغ التحصیلی، کمتر هم می‌شود. بدین ترتیب، سیاه‌پوست‌ها کمتر از 10٪ نیروی علمی آمریکا را تشکیل می‌دهند.

رنگین پوستانی که در زمینه های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) تحصیل و کار می کنند، ممکن است با تبعیض و تعصب روبرو شوند. طبق گزارش مرکز تحقیقات پیو در سال 2018، 62٪ از محصلان و شاغلان سیاه‌پوست STEM  تجربه‌ی مواجه با تبعیض نژادی داشتند. مطالعات دیگر نشان می‌دهد که تعصب نژادی می‌تواند عزت نفس دانشجویان سیاه‌پوست STEM را کاهش دهد.

نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی در آموزش و پرورش، همراه با سیاست‌های ناکارآمد، تلاش‌ها برای دستیابی به برابری جنسیتی و نژادی را در رشته‌های STEM مختل می‌کند. علاوه بر این، سیاست‌های محدودکننده مهاجرت دولت ترامپ طی چهار سال گذشته، جریان ورود استعدادهای STEM را به ایالات متحده محدود کرده است.

این شیوه باید تغییر کند. در زمانه‌ای که جذب مغزهای متفکر، از اهمیتی صدچندان برخوردار است، کاهش شمار حضور زنان و افراد رنگین پوست در رشته‌های STEM پیامدهای منفی قابل توجهی برای آمریکا و جهان در پی خواهد داشت. ما باید در ارائه الگوهای علمی به دختران و زنان سیاهپوست بهتر عمل کنیم، تا دانش‌آموزان با دنبال کردن مسیر افراد موفقی همچون هریس، بتوانند آینده‌ای شکوفاتر و خردمندانه تر برای خود فراهم کنند.

اما سؤال این جاست که چگونه می‌توان نابرابری نژادی حاکم بر عرصه های علمی آمریکا را برطرف کرد؟

اول، ما به سیاست‌های آموزشی پایداری نیاز داریم که باید از سطح دانشگاه آغاز ‌شود. افزایش ثبت نام و تشویق و حمایت از تحصیل زنان و دانشجویان رنگین‌پوست در رشته‌های STEM تنها با ارائه‌ی کمک هزینه‌های مالی به دانشجویان رنگین پوست و سایر اقلیت‌های کم درآمد یا با درآمد متوسط تحقق پیدا می کند. در واقع، با توجه به اینکه بسیاری از دانش‌آموزان خانواده‌های کم درآمد و با درآمد متوسط برای تأمین مخارج تحصیل خود، می‌بایست در کنار تحصیل، به صورت نیمه‌وقت کار کنند، ارائه‌ی کمکهای مالی به دانشجویان رنگین‌پوست در رشته‌های STEM از اهمیت دوچندان برخوردار است.

اما کمک مالی به تنهایی کفایت نمی‌کند. راهنمایی و هدایت آموزشی در همه سطوح، از دانش‌آموزان دبیرستان گرفته تا دانشجویان دانشگاه، فارغ‌التحصیلان متخصص ولی تازه‌کار و حتی متخصصینی که چند سال سابقه کار دارند، جهت ارتقاء دانش و مهارت‌شان و بهره‌وری از دانش آکادمیک، به ویژه برای قشر رنگین‌پوست شاغل در STEM حیاتی است. بدین منظور، سال 2019، دانشگاه کالیفرنیا، بیش از یک میلیون دلار دریافت کرد تا طرحی برای راهنمایی 15000 دختر با هدف از بین بردن شکاف جنسیتی در رشته های STEM تنظیم کند. تحقیقات نشان می‌دهد که دادن مشاوره و تقویت حس اعتماد به نفس در زنان می‌تواند در این زمینه بسیار مؤثر باشد.

سوم، ایالات متحده به دولتی نیاز دارد که متعهد به علم‌آموزی و توانمندسازی زنان، به ویژه قشر رنگین‌پوست در عرصه‌های علمی باشد. خوشبختانه، دولت بایدن برنامه‌ای برای زنان در نظر دارد که بر جسارت و شجاعت‌شان می‌افزاید. در این برنامه پیشنهاد شده است که کالج‌ها و دانشگاه‌ها و سایر مؤسسات خدمت‌رسان به اقلیت‌ها، شرایطی را فراهم کنند که سیاه‌پوستان و دانشجویانی که درآمد خانوادگی آنها زیر 125000 دلار در سال است، از شهریه رایگان برخوردار شوند. نکته مهم، این که ایالت‌های ایالات متحده نیز باید هرکدام طرح هایی برای افزایش تعداد نمایندگان زن و نمایندگان وابسته به گروههای اقلیت پی بریزند.

در نهایت، ما برای ارائه بهترین راههای کاهش اختلاف نژادی در علوم، به تحقیقات بیشتری نیاز داریم. در واقع، در دانشگاه‌ها و محیط‌های آکادمیک، بیشتر به سوگیری های جنسیتی پرداخته شده و هنوز مطالعات و تحقیقات کافی در زمینه تعصبات نژادی صورت نگرفته است. بنابراین مؤسساتی که بودجه علوم و تحقیقات را فراهم می کنند، مانند بنیاد ملی علوم، باید بودجه‌ای را منحصراً برای چنین تحقیقاتی اختصاص دهند.

پیشرفت‌های علمی به کشورها کمک می‌کند تا با چالش‌های بزرگ جهانی، از جمله همه‌گیری کرونا و تغییرات آب و هوایی، مقابله کنند. با توانمندسازی افراد خلاق و بهره گیری از استعدادهایشان، برابری نژادی و جنسیتی در علم با سرعت بیشتری رخ خواهد داد و این مهم، به نفع همه‌ی بشریت خواهد بود.

مترجم: ط. مکارمی

*منبع: پراجکت سیندیکیت