کانادایی ها همیشه کشور خود را کشوری چند فرهنگی معرفی می کنند که با حضور مهاجران ساخته شده است. در نگاه اول هم ممکن است به نظر برسد که کانادا در مقایسه با سایر کشورهای غربی بیشتر پذیرای مهاجران است و با آنها رفتار دوستانه تری دارد. از سال 2019 دولت کانادا بیش از هر کشور دیگری به پناهندگان اسکان داده و بابت اتخاذ این سیاست، بازخورد منفی چندانی از سوی شهروندانش دریافت نکرده است
ماه نوامبر نخست وزیر کانادا جاستین ترودو طرحی را برای گسترش مهاجرت اعلام کرد. از سال 2015 که وی به قدرت رسید تعداد مهاجران از 300000 نفر به 400000 نفر افزایش یافت و اکنون کانادا قصد دارد تا سال 2025 هر سال به 500000 نفر اقامت دائم بدهد. در این طرح مهاجران ماهر در اولویت قرار دارند. کانادا با کمبود نیروی کار و کاهش میزان زادوولد روبرو است و برای رونق اقتصادی خود نیاز به جذب مهاجر دارد. این طرح با حمایت شرکت های بزرگ و سازمان های اقتصادی از جمله شورای تجارت کانادا روبرو شد
اما اکنون با گذشت ده ماه از زمانی که ترودو برای نخستین بار از طرح خود پرده برداشت، هر دو طیف سیاسی با تردیدهایی به این طرح نگاه می کنند. انتقاد گروههای دست راستی جای تعجب ندارد اما از آنجا که دولت در ادغام مهاجران فعلی و حمایت از آنها به چالش خورده است، پذیرش مهاجر بیشتر سؤالاتی را -حتی در بین طرفداران مهاجرت- در مورد موفقیت دولت در بخش های مختلف از جمله اسکان پناهجویان، ایجاد کرده است.
در همین حال افکار عمومی نیز در حال تغییر است. با بالا رفتن هزینه های مسکن و زندگی، احساسات ضد مهاجرت رو به افزایش گذاشته است
اوایل سال 2019 حزب راست افراطی Maxime Bernier که برای انتخابات تبلیغ می کرد، بیلبوردهایی را با شعار «نه به مهاجرت گسترده» در سراسر کشور نصب کرد. این کار به بحث و جدل منجر شد و در نهایت شکایت شهروندان موجب گشت که شرکت تبلیغاتی این بیلبوردها را پایین بکشد
از جمله کسانی که از این بیلبوردها شکایت کردند، نامزدهای احزاب میانه و چپ کانادا بودند. در انتخابات، حزب لیبرال ترودو پیروز شد و حزب Maxime Bernier آرای ناچیزی بدست آورد
موفقیت لیبرال ها و انتقاداتی که نسبت به سیاست های ضد مهاجرتی راست ها صورت می گرفت، به ترودو نشان داد که بیشتر رأی دهندگان کانادایی با قاطعیت طرفدار مهاجرت هستند. یافته های یک نظر سنجی نیز این موضوع را تأیید می کرد. ماه قبل از انتخابات، مؤسسه تحقیقات یک نظر سنجی انجام داد که بر اساس آن 85% کانادایی ها معتقد بودند مهاجرت تأثیر مثبتی بر اقتصاد کشور دارد و 69% از میزان فعلی مهاجرت حمایت کردند
اما کانادا سابقه سیاست های نژادپرستانه و ضد مهاجرت هم دارد. گرفتن پول از مهاجران چینی هنگام ورود به کانادا در اواخر قرن نوزده و قانونی که سال 2019 در کبک تصویب شد و به موجب ان نمایش نمادهای مذهبی در لباس کارمندان دولت از جمله صلیب، عمامه، کیپا و حجاب ممنوع شد، از جمله این سیاست ها بود. (بر اساس این قانون سال 2021 یک معلم مسلمان از مدرسه به دلیل حجاب اخراج شد)
مؤسسه تحقیقات کانادا سال 2022 نیز یک نظرسنجی انجام داد. در این نظرسنجی 46% پاسخ دهندگان معتقد بودند «بسیاری از مهاجران ورودی به کانادا، ارزش ها این کشور را نمی پذیرند». گرچه منظور آنها از ارزش های کانادایی مبهم است ولی عدم تمایل آنها را به جذب مهاجر نشان می دهد. البته این رقم سال 1993، 72% بود و اکنون کاهش زیادی یافته ولی با این وجود نشان می دهد که مردم کانادا هنوز به طور کامل تنوع فرهنگی را نپذیرفته اند
در بسیاری موارد دیده می شود که مهاجران از کانادایی ها فاصله می گیرند و همین امر امکان ادغام در جامعه و پیشرفت را از انها سلب می کند. طبق آمار وزارت کشور کانادا تا سال 2021، 41.8% دارندگان اقامت موقت و 16.1% از مهاجرانی که در پنج سال گذشته به کانادا نقل مکان کرده اند، در فقر زندگی می کنند.
شکست دولت در ادغام کامل مهاجران تازه وارد، تردیدهایی را نسبت به برنامه جدید ترودو در بین گروههای چپ ایجاد کرده است. ستون نویس رسانه های نزدیک به احزاب چپ و میانه، با اشاره به نژادپرستی علیه تازه واردان و کمبود بودجه و مشکل در اسکان آنها، می نویسند که کانادا برای پذیرش مهار بیشتر در آینده آماده نیست
حتی کسانی که مدافع پذیرش مهاجر و پناهجو هستند، از دولت می خواهند پیش از افزایش ظرفیت، اصلاحاتی در زمینه فرایند مهاجرت و اسکان مهاجران انجام دهد
به نظر می رسد که افکار عمومی نیز در زمینه پذیرش مهاجر تغییر کرده است. از قبل از طرح ترودو، احساسات ضد مهاجرت به دلیل همه گیری کووید19 در فضای مجازی پررنگ شده بود و برخی از کانادایی ها، مهاجران به ویژه کسانی که نژاد آسیایی داشتند را مقصر شیوع این بیماری می دانستند. ماه ژوئیه دیوید کولتو مدیرعامل شرکت نظرسنجی آباکوس کانادا نوشت که 61% از کانادایی ها بر این باور هستند که 500000 مهاجر در سال بسیار زیاد است. این شرکت ماه جولای یک نظرسنجی دیگر انجام داد که نشان می داد از هر ده کانادایی، چهار نفر به سیاستمداری رأی می دهند که قول کاهش سطح مهاجرت را بدهد
کانادایی ها مشکلات متعددی را که با آن دست و پنجه نرم می کنند، به افزایش تعداد مهاجران نسبت می دهند. از جمله این مشکلات زمان انتظار طولانی برای دریافت خدمات پزشکی است اما مهمترین موضوع که باعث شده انتقادات نسبت به سیاست مهاجرتی ترودو افزایش یابد، بحران مسکن است. ترودو در طول هشت سال دوران نخست وزیری اش، نتوانسته است جلوی افزایش قیمت مسکن را بگیرد
بر اساس گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، کانادا گران ترین بازار مسکن را در بین کشورهای گروه7 دارد. تعداد مسکن خالی برای اجاره به پایین ترین حد در دو دهه اخیر رسیده است؛ از این رو استفان ماریون اقتصاددان ارشد بانک ملی با اشاره به عدم تعادل بین عرضه و تقاضا، از دولت خواسته تا زمانی که این دو به تعادل نرسیده است، در طرح جدید مهاجرتی خود تجدیدنظر کند
شکست دولت در تهیه محل سکونت موقت برای مهاجران، زمانی که صدها پناهجو در تابستان خارج از مرکز پذیرش پناهندگان تورنتو اردو زدند، آشکار شد. پس از ان بود که بسیاری از مفسران رسانه ها برنامه افزایش مهاجرت ترودو را زیر سؤال بردند؛ شهرداری، دولت ایالتی و دولت فدرال 71.4 میلیون دلار برای اسکان پناهجویان اختصاص دادند و هتل های بیشتری در اختیار پناهجویان گذاشته شد
مدیر یکی از ادوگاههای پناهندگی در اونتاریو گفت که ظرفیت اردوگاه او تکمیل شده است، دولت بارها درخواست او را برای تأمین بودجه جهت توسعه اردوگاه رد کرده است و بسیاری از برنامه های حمایتی که وی به پناهجویان ارائه می دهد، با تکیه بر کمک های مالی خصوصی و کمک گروههای مذهبی انجام می شود
مترجم: فاطمه رادمهر
messages.comments