لوئیس ترنر گردشگری را امیدبخشترین و پیچیدهترین صنعتی میداند که کشورهای جهان سوم با آن روبهرو شدهاند؛ بارها گفته شده گردشگری رونق اقتصادی میآورد؛ فقر و بیکاری را از میان میبرد و رفاه اجتماعی بههمراه دارد، گفتگوی میان فرهنگها و تمدنها را موجب شده و روابط میان دولتها و ملتها را بازسازی میکند. اما صنعت گردشگری هم همانند بسیار دیگر از صنایع در کنار مزایای فراوان، معایبی نیز دارد که باید با مدیریت هوشمندانه آثار منفی آن را کاهش داده، به طوری که کفه سنگینتر به سمت مزایا میل کند.
الهام معینی جزنی در روزنامه اعتماد نوشت: ایران به تصدیق سازمان یونسکو، از نظر وجود آثار تاریخی و فرهنگی در میان هشت کشور نخست جهان جای دارد و از منظر جاذبههای اکوتوریسمی و تنوع اقلیمی جزو پنج کشور برتر دنیاست. با وجود آمارهای ارایه شده که نشان از رشد گردشگری در کشور دارد و وجود جاذبههای تاریخی، فرهنگی و طبیعی، باید دید که سهم واقعی گردشگری در کشور چقدر بوده است. این سهم را میتوان در حوزههای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و حتی زیستمحیطی دنبال کرد. اینکه بدانیم افزایش گردشگران خارجی تا چه میزان تصور مردم دیگر کشورها را نسبت به فرهنگ و کشور ما تغییر داده است و هجمه تبلیغات منفی رسانهها را بیاثر کرده یا از لحاظ اقتصادی، تا چه اندازه روی تولید ناخالص ملی و رونق جوامع محلی و اشتغالزایی تاثیر مثبت داشته است.
حضور گردشگران در کشور از دید آمار
در گزارش سال ۲۰۱۶ «مسترکارت» درباره شاخص شهرهای مقصد گردشگری، در بخش سریعترین شهرهای در حال رشد جهان، شهر «اوزاکا» در ژاپن با ١۴/٢٠ درصد، بالاترین میزان رشد را در جذب گردشگر و شاخصهای زندگی شهرنشینی داشته است. بعد از اوزاکا، چنگدو، ابوظبی، کولومبو، توکیو، ریاض، تایپه، ژیان و تهران، رتبههای بعدی سریعترین شهرهای در حال رشد را در اختیار گرفتند. در این گزارش میزان رشد تهران ٩٨/١٢ درصد گزارش شده است؛ این درحالیاست که در خاورمیانه پس از شهرهای دوبی و ریاض در رتبه سوم قرار گرفته است.
در آن سوی قضیه، مسعود سلطانی فر، رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری با تاکید براینکه در ٣سال گذشته میانگین ورود گردشگران به کشور بیش از٢ برابر رشد دنیا بوده است، تلویحا اعلام کرده است که نرخ گردشگری در بازه زمانی حضور دولت یازدهم بر مسند قدرت رشد قابل توجهی داشته است. هرچند سلطانیفر در ادامه سخنان خود تاکید کرده که با وجود رشد دوبرابری در سالهای اخیر، بهدلیل عقبماندگی در دولت قبل و نرسیدن به عدد موردنظر در آن سالها، هنوز با اهداف سند ١٠ ساله اول، فاصله زیادی داشته و کشور هنوز به جایگاه موردنظر نرسیده است.
برای اینکه مقایسهای نیز با سالهای دورتر داشته باشید، بهتر است بدانید که ورود گردشگران بینالمللی به ایران در بازه زمانی در سالهای ١٣۴٨ تا ١٣۵۶ ( بهجز سال ۵٢ که با کاهش ورود گردشگران بین المللی همراه بوده است) روند افزایشی داشته و از سال ۵۶ تا ۶٧ با کاهش روبهرو بوده است. این کاهش در سال ١٣۶۶ به حداقل مقدار خود رسید. ازسال ۶٧ تا٧٨ نیز تعداد گردشگران بین المللی ورودی به کشور با افزایش متناوب روبهرو بوده است.
سهم گردشگری از درآمد کشور
گردشگری در کشورهای پیشرو، حدود ١٠ تا ١١ درصد تولید ناخالص ملی را تشکیل میدهد، این ارقام برای کشور ما از سوی رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری حدود ۶ درصد اعلام شده است. به گفته وی این عدد برای گردشگری خارجی حدود ٢درصد و برای گردشگری داخلی نزدیک به ۴ درصد تولید ناخالص ملی است. ارقامی که نشان میدهد همچنان سهم گردشگری داخلی حدود ٢برابر گردشگری خارجی بوده و باوجود افزایش حضور گردشگران خارجی در کشور، این رقم همچنان ناچیز است.
هرچند رییس سازمان گردشگری مدعی شده است که بر اساس سند بیست ساله در افق ١۴٠۴، کشور میزبان ٢٠ میلیون گردشگر خارجی با درآمدزایی ٢۵ تا ٣٠ میلیارد دلاری خواهد بود، باید منتظر ماند و نظاره کرد که در سالهای آتی، چه میزان از این مبالغ محقق خواهد شد.
فواید جذب سرمایه در بخش گردشگری
گردشگری از جمله مواردی است که بهدلیل بازدهی زودهنگام، میتواند جذابیتهای زیادی برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی ایجاد کند. جذب سرمایهگذاران در بخش گردشگری، مستلزم ایجاد بسترهای مناسب از جمله تثبیت شرایط و مقررات حاکم، انجام مطالعات شناسایی فرصتهای سرمایهگذاری، جمعآوری اطلاعات لازم در جهت هدایت سرمایهها در مسیر درست، تسهیل شرایط اخذ مجوزهای قانونی، تسهیل اعطای وامهای بانکی و کاهش موانع اجرایی و بروکراسیهای اداری است. در همین حین باید به نقش مهم سرمایهگذاری خارجی بهخصوص برای کشورهای درحال توسعه اشاره کرد. زیرا سرمایهگذاری خارجی میتواند توسعه گردشگری را سرعت بخشیده و معیارهای اقتصادی را ارتقا داده، ایدهها و فناوری جدیدی را به ارمغان آورد و برخلاف دیگر سرمایهگذاریها در کشور مبدا باقی بماند. هرچند باید با بهکاربردن روشهای مدیریتی صحیح، جریان ورود سرمایه را با فضای فرهنگی و اقتصادی جامعه تطبیق داد و تورمهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ناشی از حضور این سرمایهها را مهار کرد و درنهایت بازار برد- بردی را برای سرمایهگذار خارجی و جامعه محلی ایجاد کرد. عاملی که درنهایت بیشترین سهم از درآمدش به ترتیب نصیب هتلها، رستورانها، صنایع پوشاک و چرم و کشاورزی خواهد شد و به اشتغالزایی کمکهای فراوانی میکند. عواملی که بهخوبی مزیت این صنعت را برای سرمایهگذاری و توسعه اقتصادغیرنفتی نشان میدهد.
تهران در رتبه سوم سریعترین میزان رشد جذب گردشگر در خاورمیانه
آمارها نشان میدهند گردشگری در ایران رو به رونق است
گردشگری بهدلیل بازدهی زودهنگام، جذابیت زیادی برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی دارد.
شفقنا
نظر شما