twitter share facebook share ۱۳۹۸ بهمن ۱۵ 1473

یک پرواز دو ساعته از استانبول و دو ساعت دیگر سفر زمینی، شما را به یکی از پیست های اسکی در ترکیه می رساند. فصل اسکی شروع شده و برف در اکثر نقاط مرتفع آنقدر هست که امکان اسکی را فراهم کند. 15 پیست اسکی در ترکیه وجود دارد که 258 کیلومتر مسیر برای اسکی کردن، در اختیار علاقه مندان قرار می دهد. قیمت ها هم اینقدر مناسب است که برای برخی باورنکردنی است. پیست اسکی «پالاندوکن» که یکی از بهترین مراکز اسکی در ترکیه است، بسته ای برای پنج شب و شش روز با قیمت 300 یورو ارائه می دهد که شامل اقامت در هتل، همراه با وعده های غذایی و حمل و نقل است.

در ترکیه هزینه استفاده از پیست اسکی از 20 یورو در یک روز تا 60 یورو برای شش روز است؛ این درحالی است که در «هرمون» (از مراکز اسکی در اسرائیل) برای اسکی کردن باید 250 شِکِل برای یک روز پرداخت و در پیست های اسکی فرانسه نیز قیمت ها بین 40 تا 50 یورو در روز است. علاقه مندان به اسکی در سراسر جهان معتقدند که خدماتی که هتل های ترکیه ارائه می دهند بی نظیر است و کمک می کند که زمان انتظار قابل تحمل شده و شلوغی پیست های اسکی کمتر خطر آفرین باشد.

گرچه ترکیه از قطب های اسکی جهان نیست، اما سال 2019 میزبان شش میلیون توریست بود که فقط برای اسکی کردن به آن کشور آمده بودند. امسال هم پیش بینی شده است که حدود شش و نیم میلیون توریست برای اسکی به مراکز اسکی این کشور بیایند.

با سرعتی که ترکیه در حال توسعه اقامتگاههای تفریحی خود است، شکی نیست که ظرف دو سه سال آینده، به خواسته خود مبنی بر تبدیل شدن به یکی از مقاصد برتر اسکی جهان جامه عمل خواهد پوشاند. مانند آنچه این کشور در زمینه توریسم سلامت انجام داده و به لطف چشمه های آب گرم، سال گذشته توانست یک میلیارد دلار درآمد زایی کند. هدف مقامات ترکیه این است که این کشور تا سال 2023 که مردم جشن 100 سالگی تاسیس جمهوری ترکیه را می گیرند، به دومین کشور جهان در زمینه توریسم سلامت بدل شود.

درآمد حاصل از گردشگری حدود 12 درصد از تولید ناخالص داخلی ترکیه را تشکیل می دهد. سال 2018 صنعت توریسم برای ترکیه بیش از 96 میلیارد دلار عایدی داشت. داده های وزارت توریسم ترکیه نشان می دهد که از ژانویه تا اکتبر 2019 چهل میلیون توریست وارد کشور شدند و امید می رود که امسال این رقم بیست درصد اضافه شود. بیشترین گردشگران ورودی به ترکیه را روس ها با 16.5 درصد تشکیل می دهند؛ گردشگران آلمانی، چینی، عرب های حاشیه خلیج فارس و ایرانیان نیز از علاقه مندان به جاذبه های توریستی ترکیه هستند.

درست است که اقتصاد ترکیه از بحران های جدی ای که سال 2018 به آن دچار شد متضرر شد و هنوز هم کاملا بهبود نیافته، اما مشاهده این ارقام امید را در دل شهروندان و مقامات ترکیه زنده نگاه می دارد. صرفا این ارقام هم نیست که دلگرم کننده است، بلکه در گزارش صندوق بین المللی پول که در ماه نوامبر گذشته منتشر شد، به پیشرفت چشمگیر اقتصاد ترکیه اشاره شده است. از جمله این پیشرفت ها، کاهش تورم از حدود 25% در یک سال و نیم گذشته به 15% است؛ ترکیه همچنین موفق شد صادرات خود را افزایش داده و تراز منفی تجاری خود را به حدود 30 میلیارد دلار کاهش دهد.

اما صندوق بین المللی پول پیش بینی اردوغان را مبنی بر رشد پنج درصدی اقتصاد درست نمی داند و آن را سه درصد تخمین می زند؛ ضمن اینکه هشدار می دهد که اقتصاد ترکیه به دلیل فقدان برنامه اقتصادی که بتواند رشد اقتصاد را در بلند مدت تثبیت کند و نیز به دلیل حجم بدهی های دلاری شرکت های بزرگی که در کار تولید هستند، شکننده است. بانک مرکزی نرخ بهره را از 24% در ماه ژانویه به 12% کاهش داده، اما وام هایی که توسط بانک ها داده می شود آنها را در معرض خطر نقدینگی قرار داده است؛ به ویژه بانک های دولتی که طبق دستورالعمل دولت مبنی بر گشاده دستی در اعطای وام برای افزایش فعالیت های اقتصادی، عمل می کنند. مشکل این است که شهروندان ترکیه به راحتی توانایی بازپرداخت وام های بانکی را ندارند زیرا نرخ بیکاری بالاست و به حدود 13.8% می رسد، هزینه های زندگی نیز افزایش یافته است که این افزایش در ماه نوامبر نزدیک به 10% رسیده است.

اقتصاد ترکیه از سیاست خارجی این کشور جدا نیست، سیاستی که به بهانه تهدید علیه امنیت ملی، کشور را درگیر کشمکش نموده است. یک نمونه از این کشمکش ها تحریم هایی است که دولت آمریکا یک سال پیش علیه ترکیه وضع کرد و تعرفه های گمرکی کالاهای تولید شده از آهن و فولاد ترکیه را افزایش داد؛ اقدامی که در زمانی کوتاه منجر به خسارت 10 میلیارد دلاری ترکیه شد. ترس از تحریم های بیشتر کشور به خاطر خرید سیستم ضد دفاع موشکی از روسیه نیز سرمایه گذاری های خارجی را در ترکیه متوقف کرد و ادامه مداخلات نظامی ترکیه در سوریه، به صنعت توریسم این کشور ضربه زد.

علی رغم داده های مثبتی که وزارت گردشگری ترکیه ارائه می دهد، این نکته حائز توجه است که اغلب گردشگران ورودی به ترکیه از شرق اروپا و روسیه و چین هستند نه از اروپای غربی و آمریکا و این گردشگران نسبت به توریست های غربی پول کمتری خرج می کنند. آژانس های مسافرتی در گفتگو با رسانه های ترکیه اذعان کرده اند که دلیل اصلی کم بودن شمار گردشگران غربی، نگرانی بابت مسائل امنیتی است؛ ضمن اینکه توریست های غربی دید منفی ای نسبت به ترکیه بابت شهرت بد این کشور در زمینه نقض حقوق بشر دارند.

علی رغم همه این مشکلات، اردوغان خوش بین است و بر پتانسیل عظیم اقتصادی ترکیه در تولید فناوری های جدید تأکید می کند. چه بسا نگرش اردوغان در نادیده گرفتن اصول سنتی اقتصاد (که صندوق بین المللی پول و بانک جهانی می کوشند ترکیه را به رعایت آن مقید کنند) درست باشد؛ 16 سال پیش او دست به معجزه اقتصادی بزرگی زد و ترکیه را از بحرانی عمیق نجات داد؛ معجزه هم جز با نادیده گرفتن قانون و منطق روی نمی دهد.

*منبع: هاآرتص

مترجم: فاطمه رادمهر

نظر شما