در هشتمین روز اعتراض به کشته شدن جورج فلوید، دونالد ترامپ به سوابق درخشان خود در کاهش فقر و بیکاری سیاهپوستان و تصویب اصلاحیه قانون عدالت کیفری بالید. وی گفت: «من، از زمان آبراهام لینکلن، بیشتر از هر رئیس جمهوری برای جامعه سیاهان فعالیت کرده‌ام». اما آیا به راستی این گونه است؟ آیا آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار در دوران ترامپ وضعیت بهتری را تجربه کرده‌اند؟ و اگر چنین است پس این اعتراضات چه معنایی دارد؟
براساس سرشماری‌های به عمل آمده، درآمد آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، تقریباً سه پنجم سفیدپوستان است. در سال 2018 درآمد متوسط یک خانوار سیاهپوست در امریکا 41.400 دلار بوده است که این مبلغ با درآمد متوسط سفیدپوستان این کشور که 70.600 دلار می باشد، فاصله‌ی زیادی دارد. این در حالی است که حتی در انگلیس که تبعیض نژادی معضل بزرگ جامعه به شمار می‌رود، فاصله درآمدی سیاهان با سفیدپوستان تنها 10% می باشد.
البته در حال حاضر، فاصله‌ی طبقاتی سیاهپوستان و سفید پوستان آمریکایی به لحاظ درآمد، نسبت به سال 1970 کمتر شده است. در آن زمان، آمریکایی‌های آفریقایی تبار فقط نیمی از درآمد سفیدپوستان را داشتند. بین سالهای 1970 تا 2000 در کاهش فاصله طبقاتی بین سیاهپوستان و سفیدپوستان پیشرفت های چشمگیری حاصل شد، ولی پس از سال 2000، اوضاع دوباره رو به وخامت گذاشت. اکنون پیامدهای کرونا ممکن است به عمیق تر شدن شکاف طبقاتی موجود بین سفیدها و سیاهان بیانجامد؛ زیرا بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار مشاغل کم‌درآمد و بدون نیاز به مهارت را در دست دارند که این امر می‌تواند در دوران رکود اقتصادی پساکرونا، این قشر را آسیب‌پذیرتر از پیش سازد.
براساس مطالعات «پاتریک بایر» از دانشگاه دوک و «کرووین چارلز» از دانشگاه شیکاگو، 35 درصد از مردان سیاهپوست بیکارند و این میزان دو برابر نرخ بیکاری سفیدپوستان در امریکاست. علاوه بر زندانیان سیاهپوستی که به علت عدم اعتماد و تمایل کارفرمایان به بازگرداندن آنها به مشاغلشان پس از آزادی از زندان، از بیکاری رنج می‌برند، تعدیل نیرو در مشاغل مختلف، بیشتر از آن که سفیدپوستان را از کار بیکار کرده باشد، سیاهپوستان را دچار معضل بیکاری نموده است. بنابراین علاوه بر تبعیض دستگاه قضا بین سفیدپوستان و سیاه پوستان که پایه و اساس اعتراضات به مرگ جورج فلوید بوده است، نابرابری های درآمدی و شغلی نیز حس نارضایتی و خشم مردم را تقویت کرده و بر اعتراضات دامن زده است.
بررسی های صورت گرفته توسط دولت فدرال در سال 2017 نشان می دهد که درآمد متوسط آمریکایی‌های آفریقایی تبار(17600 دلار)، تنها یک دهم سفیدپوستان غیرلاتین(171000 دلار) بوده است. این فاصله درآمدی دقیقا در سال 1990 نیز رخ داده بود. تقریباً نصف بیشتر سیاهپوستان دارای درآمد خالص صفر یا منفی هستند؛ یعنی میزان بدهی‌های آنها بیشتر از دارایی‌شان است. این افراد، به دلیل بحران کرونا و نداشتن درآمد در 60 روز اخیر، 2 برابر بیشتر از گذشته، خرید اعتباری داشته اند یا با تأخیر در پرداخت اقساط خود مواجه شده اند. تنها 43٪ از سیاه پوستان می توانند در مواقع اضطراری 3000 دلار وام بگیرند، در حالی که این امکان برای 71٪ از سفیدپوستان فراهم است. لذا، وضعیت مالی بسیاری از آمریکایی‌های آفریقایی تبار در مقایسه با سفید پوستان، وضعیت تأسف‌باری است.
اما حجم بالای بیکاری در میان سیاه پوستان، با شمار بالای زندانیان آفریقایی‌تبار مرتبط بوده و شیوه‌های مجازات سیاه پوستان را نیز سخت‌تر می‌کند.
به گفته‌ی دفتر دادگستری، میزان زندانی شدن هر فرد سیاهپوست در سال 2016 شش برابر بیشتر از سفیدپوستان بوده و این موضوع، به طرز حیرت‌انگیزی، در سالهای اخیر رشد داشته است. اگرچه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار که غالباً در مناطق فقیرنشین زندگی می‌کنند، نسبت به سفیدپوستان مرتکب جرایم بیشتری می‌شوند؛ اما این امر توجیه کننده شکاف شش برابری نیست.
مطالعات محققان دانشگاه‌های میشیگان و بریتیش کلمبیا نشان می‌دهد که سیاهپوستان و لاتین تبارها برای جرایم یکسان با سفیدپوستان، به مجازات‌های طولانی‌تری محکوم می‌شوند. مطالعه‌ی دیگری در این زمینه نشان می‌دهد که محکومیت طولانی مدت سیاه پوستان به این دلیل است که قضات تصور می‌کنند که سیاهپوستان قادر به پرداخت جریمه به جای زندان رفتن نیستند؛ ضمن اینکه اگر آزاد شوند، نمی توانند شغلی پیدا کنند و لذا دوباره مرتکب جرم خواهند شد.
در این میان، شیوع کوئید19، این وضعیت أسف‌بار را به فاجعه مبدل ساخت و باعث شد تا آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار آسیب‌پذیرتر شوند. تاکنون، نرخ مرگ و میر نیویورکی‌های سیاهپوست و لاتین تبار، بر اثر کرونا، دو برابر بیشتر از سفیدپوستان بوده است. احتمال مرگ و میر بر اثر ابتلا به کرونا در میان سیاه پوستان شیکاگو نیز، پنج برابر بیشتر از سایرین است. این موضوع تا حدودی به دو دلیل بوده است:
1. رنگین پوستان بیشتر از سفیدپوستان، در مشاغلی که در طول مدت اپیدمی برقرار بوده‌اند (نظیر پرستاری و مامایی)، اشتغال داشته‌اند.
2. شمار افرادی که بیمه درمانی ندارند در میان سیاهپوستان بسیار بیشتر از سفیدپوستان است (12.2 درصد از سیاه پوستان تا سال 2018 بیمه نشده‌اند؛ در حالی که شمار افراد بیمه نشده در میان سفیدپوستان 7.8 درصد بوده است). از سوی دیگر و مهمتر از همه این که میزان ابتلای سیاهپوستان به بیماری‌های مزمن بیشتر است و همین امر، آنها را در برابر بیماری کرونا آسیب‌پذیرتر می‌سازد.
طبق آمار مراکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها، نرخ مرگ و میر در میان آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار 18 تا 49 ساله، دو برابر بیشتر از سفید پوستان است. ضمن اینکه احتمال ابتلا آنان به فشار خون بالا و دیابت نیز دو برابر بیشتر است.
مترجم: ط. مکارمی
نظر شما