برای ماه‌ها پوتین 190000 سرباز روس را در مرزهای اکراین گردهم آورده بود. سؤال این بود که این مرد چه می‌خواهد؟ اکنون روشن شده که وی بدنبال جنگ بوده است؛ ولی اکنون سؤال این است که این جنگ کجا متوقف خواهد شد؟
رئیس جمهور روسیه در سخنرانی خود که 21 فوریه ضبط شد و همزمان با پرتاب اولین موشک‌ها به اکراین منتشر گشت، از آنچه «امپراتوری دروغ» غرب می‌خواند انتقاد کرد و آشکارا تهدید نمود که هر کشوری را که سد راهش باشد «درهم خواهد شکست»
گمانه‌زنی‌هایی وجود داشت که پوتین در حمله به اکراین به کنترل دونتسک و لوهانسک –مناطق روسی نشین در شرق اکراین- بسنده می‌کند؛ اما حمله گسترده روسیه به اکراین نشان داد که تمام این گمانه‌ها اشتباه بوده است
گزارش‌ها نشان می‌دهد که نیروهای زمینی روسیه از شرق عبور کرده و به سمت خارکف دومین شهر بزرگ اکراین حرکت کرده‌اند. همچنین از جنوب از کریمه به سمت خرسون و از شمال از سمت بلاروس به کیف پایتخت اکراین در حال پیشروی هستند. به این ترتیب نشانه‌ها گویای آن است که پوتین بدنبال کنترل کل اکراین است و گزارش‌های اطلاعاتی آمریکا و بریتانیا نیز همین را نشان می‌دهد
ظاهرا پوتین رؤیای بازگشت به گذشته را در سر دارد؛ لذا دست اندازی او به اکراین متوقف نخواهد شد. ممکن است که پوتین در آینده نزدیک به کشورهای ناتو که زمانی بخشی از شوروی بودند حمله نکند؛ اما او که مغرور از پیروزی‌های اخیر خود است، حملاتی سایبری به این کشورها انجام داده و از این طریق ناتو را تهدید خواهد کرد
پوتین ناتو را تهدیدی برای روسیه و مردمش می‌بیند؛ او اوایل هفته جاری خشم خود را از گسترش ناتو به سمت شرق نشان داد. وی که نمی‌تواند به مردم روسیه بگوید ارتش کشورشان علیه خواهران و برادران اکراینی می‌جنگد، کوشید تا نشان دهد که روسیه با آمریکا، ناتو و نیروهای نیابتی آنها وارد جنگ شده است. در حالی که حقیقت این است که پوتین حمله‌ای غیرقانونی علیه کشور مستقل همسایه انجام داده و اصولی که زیربنای صلح در قرن 21 است را زیرپا گذاشته است؛ به همین دلیل جهان باید بهای سنگینی را بر تجاوزات او تحمیل کند
تحمیل این بها، با تحریمهای تنبیهی گسترده علیه سیستم مالی، صنایع با فناوری پیشرفته و صاحبان قدرت و ثروت در روسیه شروع می‌شود. درست قبل از حمله روسیه و زمانی که مسکو دو جمهوری دونتسک و لوهانسک را به رسمیت شناخت، غرب صرفا تحریمهای ملایمی اعمال کرد. اکنون غرب نباید از وضع تحریمهای سنگین دریغ کند؛ به خصوص که اقتصاد روسیه همچنان به اقتصاد جهانی متصل است و سقوط 45 درصدی بازار سهام این کشور در روزهای اخیر نشان داد که تحریمهای غرب، سبب آسیب دیدن اقتصاد روسیه خواهد شد
البته نباید کتمان کرد که تحریم‌ها به غرب نیز ضرر می‌زند؛ چنانکه می‌بینیم پس از تهاجم روسیه، قیمت نفت به بالای 100 دلار در هر بشکه رسیده است. ضمن اینکه روسیه تأمین کننده گاز اروپا است، فلزاتی همچون نیکل و پالادیوم صادر می‌کند و در کنار اکراین یکی از اصلی‌ترین صادرکنندگان گندم جهان است. همه اینها در زمانی که اقتصاد جهان با تورم و مشکل زنجیره تأمین دست و پنجه نرم می‌کند، بر مشکلات می‌افزاید. اما وقتی غرب علیرغم رنج‌های ناشی از تحریم، دست به این اقدام زند، به مسکو این پیام را می‌رساند که از کنار تجاوزات این کشور به راحتی عبور نمی‌کند
یکی دیگر از اقداماتی که غرب باید انجام دهد، تقویت جناح شرقی ناتو است. تاکنون غرب بدنبال این بوده که چارچوب پیمان امضا شده با روسیه در سال 1997 را رعایت کرده و عملیات ناتو در کشورهایی که پیشتر جزء شوروی بودند را محدود کند. با حمله روسیه به اکراین، ناتو باید ان پیمان را پاره کند و با استقرار فوری 40000 نیروی واکنش سریع در کشورهای شرق اروپا، وحدت خود را با این کشورها و عزم خود را برای مقابله با روسیه نشان دهد. استقرار این نیروها، به این دکترین که حمله به یک عضو ناتو حمله به دیگر اعضا است، اعتبار بخشیده و به پوتین نشان می‌دهد که برخلاف انتظارش هرچه بیشتر در اکراین پیشروی کند، احتمال اینکه حضور ناتو در مرزهای روسیه تقویت شود بیشتر می‌گردد
سوم اینکه جهان باید به اکراین در دفاع از مردم و مرزهایش کمک کند. تنها چند ساعت پس از شروع جنگ، گزارش‌هایی مبنی بر کشته شدن غیرنظامیان منتشر شد. ولادیمیر زلنسکی رئیس جمهور اکراین، هم‌وطنان خود را به مقاومت فرا خواند. این مردم هستند که باید نشان دهند کِی و چگونه پوتین و ارتش و نیروهای نیابتی روس را در صورت استقرار یک دولت دست نشانده در کیِف، دفع می‌کنند. درست است که ناتو از ترس رویارویی بین قدرت‌های هسته‌ای، قصد اعزام نیرو به اکراین را ندارد؛ اما باید با دادن اسلحه، پول و سرپناه به پناهجویان و در صورت لزوم دولت در تبعید اکراین، به آنها کمک کند
نکته آخر اینکه بسیاری از روس‌ها مخالف جنگ با برادران و خواهران خود در اکراین هستند؛ این چیزی است که غرب می‌تواند از ان بهره‌برداری کند. کنار آمدن با پوتین به این امید که رفتارش را تغییر دهد، خطرناک است. وی هرچه آزادتر باشد، برای تحمیل دیدگاه‌های خود مصمم‌تر می‌شود و برای متوقف کردن او نیاز به ریخته شدن خون‌های بیشتری است
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما