حکمران خوب اندونزی

اتفاقات بد همچون سقوط افغانستان به دست طالبان به سرعت در رأس اخبار جهان قرار می‌گیرد؛ اما بسیاری از اتفاقات خوب ناشناخته می‌ماند. برای مثال زمانی که اندونزی پرجمعیت‌ترین کشور مسلمان، رهبری را به شکل دموکراتیک انتخاب می‌کند که می‌تواند در این کشور ثبات ایجاد کرده و اندونزی را به سوی توسعه ببرد، توجه هیچکس را جلب نمی‌کند.

داستان اندونزی داستانی جالب توجه است؛ زیرا جوکو‌وی توانسته در یکی از پیچیده‌ترین کشورهای جهان، حکمرانی موفقی داشته باشد. اندونزی 5125 کیلومتر از شرق به غرب امتداد دارد و لذا پهنای این کشور از ایالات متحده بیشتر است و از 17508 جزیره تشکیل شده است. همچنین تنوع قومیتی که در اندونزی وجود دارد در کمتر کشوری دیده می‌شود. سال 1998 که اقتصاد اندونزی دستخوش بحران گشت و در نتیجه بحران مالی آسیا 13.1% کوچک شد، بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی کردند که این کشور همچون یوگسلاوی از هم‌خواهد پاشید.

اما جوکووی به شایستگی در اندونزی حکومت کرد، به‌طوری‌که استانداردهای بالای حکمرانی وی می‌تواند مورد غبطه برخی از کشورهای دموکراتیک قرار گیرد.

وحدت در عین کثرت

نخستین اقدام جوکووی را می‌توان پرکردن شکاف‌های سیاسی موجود در اندونزی دانست. تقریبا یک‌سال پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ریاست جمهوری 2020 آمریکا، 78% جمهوری‌خواهان هنوز عقیده ندارند که وی به‌طور قانونی انتخاب شده است. بایدن که سابقه 36 سال فعالیت به عنوان سناتور را در کارنامه دارد، هنوز نتوانسته شکاف‌های حزبی آمریکا را التیام بخشد. اما در اندونزی می‌بینیم که دو تن از رقیبان جوکووی در انتخابات سال 2019 –پرابو سوبیانتو و ساندیاگا اونو- اکنون در کابینه او به سمت وزیر دفاع و وزیر گردشگری رسیده‌اند.

اقدام دیگر جوکووی این بود که نه‌تنها جلوی رشد احزاب اسلام‌گرای اندونزی را گرفت که این روند را معکوس کرد. به این ترتیب در حالیکه در برزیل که از نظر جمعیت مشابه اندونزی است، رئیس جمهور ژائیر بولسونارو اختلافات را عمیق‌تر کرده، جوکووی کشورش را از نظر سیاسی دوباره متحد کرده است. وی در مصاحبه اخیر خود گفت: «پانکاسیلا ایدئولوژی حاکم بر اندونزی است که بر وحدت در عین کثرت و تنوع تأکید دارد». ائتلافی که وی ایجاد کرد، منجر به تصویب قانون موسوم به Omnibus شد که هدف آن تقویت سرمایه‌گذاری و ایجاد مشاغل جدید است.

جوکووی قبل از ریاست جمهوری، فرماندار جاکارتا بود و این امکان را داشت که مانند بسیاری از سیاست‌مداران میلیاردر شود اما اینگونه نشد. وی که فقر را تجربه کرده بود، فقرا را در اولویت برنامه‌های خود قرار داد و برنامه‌های متعددی برای کمک به آنان پیاده کرد.

مقابله با نابرابری ثروت

به عنوان مثال سال 2016 بین فقرا زمین توزیع کرد، طرح کارت سلامت اندونزی و طرح جدیدی برای بیمه سلامت را با هدف ارائه مراقبت‌های بهداشتی همگانی در دستور کار قرار داد، کارت هوشمند اندونزی را برای افزایش ثبت نام کودکان در مدارس و دستیابی همگان به آموزش راه‌اندازی نمود، همچنین برنامه‌ای را برای دادن پول نقد به فقرا اجرا کرد.

قبل از روی کار آمدن جوکووی در سال 2014 ضریب جینی نابرابری ثروت در اندونزی به طور پیوسته در حال افزایش بود و از 28.6 در سال 2000 به 40 در سال 2013 رسیده بود. اما با ریاست جمهوری وی، این ضریب به 38.2 کاهش یافت. جوکووی برخلاف بسیاری از دولت‌ها که وقتی برنامه‌های بزرگ حمایتی از فقرا دارند، در مسائل مالی بی‌فکر عمل می‌کنند، محتاط است. بدهی عمومی این کشور بر اساس استانداردهای بین‌المللی پایین است و کمتر از 40% تولید ناخالص داخلی می‌باشد.

 جوکو که پیشتر صادر کننده اسبق مبلمان بوده، چالش‌های پیش روی کسب‌و‌کارهای کوچک را به‌خوبی درک می‌کند. او از محبوبیت خود برای انجام اصلاحات دردناک اقتصادی مانند اصلاح قوانین کار برای اجازه دادن به شرکت‌ها جهت تعدیل نیرو در شرایط سخت و حذف یارانه سوخت استفاده کرد.

توسعه زیرساخت‌ها

جوکووی به توسعه زیرساخت‌ها نیز توجه داشت. در دوران ریاست جمهوری او دولت برنامه‌های جسورانه‌ای برای ساخت بزرگراه در سراسر اندونزی از آچه در غرب تا پاپوآ در شرق در دستور کار قرار داد. در سوماترا یک خط راه آهن به طول 2000 کیلومتر از باندا آچه در شمال تا لامپونگ در جنوب در حال احداث است. سایر پروژه‌های در دست احداث، یک خط راه آهن 1000 کیلومتری در سولاوسی و توسعه خطوط راه اهن کالیمانتان می باشد.

شبکه متروی جاکارتا نیز به سرعت در حال توسعه است تا از حجم ترافیک یکی از شلوغ‌ترین شهرهای جهان بکاهد. در جاوا بین سال‌های 2015 تا 2018 بیش از 700 کیلومتر جاده ساخته شد. با توجه به اینکه در ده‌سال پیش از آن، تنها 220 کیلومتر جاده در جزیره ساخته شده بود، ساخت این 700 کیلومتر طی سه سال شاهکار است.

اصلاحات جوکووی به بهبود رتبه اندونزی در شاخص انجام کسب‌و‌کار بانک جهانی کمک کرد و رتبه این کشور را از 120 در سال 2014 به 73 در سال 2020 رساند. شیوع کووید 19 ضربه سختی به اندونزی زد اما جوکو در تأمین 175 میلیون دوز واکسن برای جمعیت 270 میلیونی کشورش نیز زود و قاطعانه عمل کرد. وی بسیاری از دوزها را از چین وارد کرد تا سیگنال مثبت سیاسی به آن کشور فرستاده و اعتماد خود را به واکسن‌های چینی نشان دهد. جوکو از نظر ژئوپلیتیکی محتاطانه عمل کرده و عاقلانه روابط خوب خود را با هر دو کشور چین و آمریکا حفظ کرده است. او در گفتگو با من از این گفت که آمریکا را تشویق به سرمایه‌گذاری بیشتر در اندونزی کرده تا با توجه به سرمایه‌گذاری های گسترده چین در این کشور در سالهای اخیر، بین چین و آمریکا در عرصه سرمایه‌گذاری نیز توازن ایجاد کند. اندونزی در بسیاری از پروژه‌های طرح کمربند و جاد چین از جمله راه‌آهن جاکارتا-باندونگ، منطقه ویژه اقتصادی گردشگری جاوه، نیروگاه برق‌آبی کایان، فرودگاه بین المللی لمبه و توسعه بندر تانجونگ در سوماترا مشارکت دارد.

ما در دوران پرتناقضی زندگی می‌کنیم؛ علوم اجتماعی همه آن دانشی را که برای حکمرانی خوب لازم است در اختیار ما گذاشته، با این وجود می‌بینیم که در برخی از دموکراسی‌های پرسابقه مردانی همچون ترامپ یا بوریس جانسون انتخاب می‌شوند. به همین دلیل است که موفقیت جوکو ارزش بیشتری می‌یابد؛ جهان می‌تواند از الگوی حکمرانی خوب او چیزهای زیادی بیاموزد.

*منبع: قنطره

مترجم: فاطمه رادمهر