چه سرنوشتی در انتظار زنان و کودکان اعضای داعش است؟

با پایان یافتن روزهای اشغال مناطق وسیعی از عراق توسط داعش، پرسش های زیادی درباره چگونگی رسیدگی به خانواده های تندروها مطرح شده است.

بسیاری از آنها در عمل اکنون در اردوگاهی در شرق «موصل» در بازداشت به سر می برند که پر از زباله است؛ اردوگاهی که آخرین آوارگان از شهر به آن منتقل شدند.

«ام حمودی» (62 ساله) که هفته پیش از منطقه «المیدان» به همراه 21 نفر از اعضای خانواده اش که بیشتر آنها زن و کودک هستند، فرار کرد گفت: «همه مردان کشته شدند».

شوهر ام حمودی که عضو گروه تروریستی داعش بود در نبردهای منطقه قدیمی شهر موصل زخمی شد و تلاش کردند که وی را از میدان نبرد بیرون ببرند ولی بسیار سنگین بود به همین دلیل وی را در آن جا رها کردند تا بمیرد.

غیرنظامیان به دیار خود باز می گردند تا زندگی خود را از نو آغاز کنند لیکن کسانی که سه سال از خشونت بیش از اندازه و محرومیت زیر حاکمیت گروه تروریستی داعش رنج بردند می گویند که نزدیکان تروریست ها جایی بین آنها ندارند.

در مناطقی که توسط نیروهای عراقی بازپس گرفته و آزاد شد اطلاعیه های منتشر شده است که خانواده های تندروها را تهدید می کند و افرادی که در پی انتقام گرفتن بودند به خانه های خانواده های داعشی ها بمب پرتاب کردند.

«علی اسکندر» رئیس منطقه «برطله» که در آن اردوگاه وجود دارد، می گوید: انتقام راه حل نیست و این خانواده ها باید تحت برنامه اصلاح برای آماده شدن دوباره برای بازگشت به جامعه قرار گیرند.

مسئولان محلی اخیرا طی دستوری خانواده های تروریست های داعش را به اردوگاهی برای اصلاح فکری آنها فرستادند.

برخی از گروه های حقوقی بر این باورند که مجازات دسته جمعی، احتمال آشتی را پس از پاک سازی داعش از بین می برد و باعث به وجود آمدن این خطر می شود که نسلی طرد شده در عراق ظاهر شود که عراق برای شان مهم نیست.

یک مسئول محلی که روز شنبه از اردوگاه بازدید کرد گفت که «اگر آنها را منزوی کنیم چگونه آنها را به بافت امت بازگردانیم؟ آنها هم داعشی می شوند».

«ما سرگردانیم»

دختر ام حمودی 14 سالش بود که پدرش وی را وادار به ازدواج با یکی از تروریست های داعشی کرد.

این تندرو یک سال پیش کشته شد این در حالی بود که این دختر اولین بچه خود را باردار بود؛ کودکی که روی زمین چادر دراز کشیده و به لکه ننگی که در طول زندگی اش با وی است توجهی ندارد.

آخرین چیزی که دختری که «ام صهیب» نام دارد درباره شوهرش شنید دو ماه پیش بود. این دختر بدون آن که ناراحت باشد،گفت: «قطعا مرده است».

ام فاروق (32 ساله) نیز شوهرش را بعد از یک سال از اشغال شهر موصل توسط داعش تهدید به ترک کرد، اما این کار را به خاطر چهار فرزندشان نکرد.

شوهر این زن که یک مسلمان متدین بود افکار داعش وی را شیفته کرد و مهارت های خود در زمینه مهندسی را در خدمت طرح ایجاد دولت خلافت اسلامی قرار داد. ام فاروق می گوید که از تصمیمی که اتخاذ کرد، پشیمان شد ولی دیگر کار از کار گذشته بود. این زن افزود که «زندگی خودش و ما را به باد داد. ما اکنون سرگردانیم.»

«فاطمه شهاب احمد» (50 ساله) نیز گفت که «زورم به آنها نمی رسید و نمی توانستم کاری کنم» وی این حرف را در اشاره به دو برادرش گفت که به گروه تروریستی داعش ملحق شدند. این زن بر این باور است که یکی از برادران اش هنوز زنده است و در شهر تلعفر است؛ شهری که همچنان در اشغال داعش است و هدف بعدی نیروهای عراقی برای آزادی است.

لیکن خود فاطمه مظنون است زیرا یکی از پسران همسایگانش وی را متهم به این کرده است که در پلیس حسبه وابسته به گروه تروریستی داعش فعالیت می کرد که زنانی که با پوشش اسلامی افراطی مخالفت می کردند را مجازات می نمود. فاطمه این اتهام را رد می کند.

ام یوسف این را انکار می کند که یکی از اعضای  مذکر خانواده اش به داعش ملحق شده اند. وی از شوهر زخمی اش در زمان فرارشان از منطقه المیدان در هفته گذشته جدا شد و بر این باور است که شوهرش پس از آن که نیروهای امنیتی عراق تحقیق کردند که آیا با تندروها در ارتباط است یا نه، به بیمارستان منتقل شد.

وی گفت: «شاید مرده، شاید هم زنده است» وی خواستار این شده است که برای پیدا کردن شوهرش از اردوگاه بیرون برود.

وی افزود: «می گویند: همه شما داعشی هستید ولی ما این چنین نیستیم.حتی اگر بودیم همه ما زنان و و کودکان چه کار می توانستیم بکنیم؟ هر کسی مسئول کارهای خودش است».

*جماران