نفتالی بنت اواسط فوریه به بحرین سفر کرد و به این ترتیب اولین نخست‌وزیر اسرائیل لقب گرفت که به طور رسمی از بحرین دیدار نمود. وی در این سفر به مقامات بحرین اطمینان داد که هر زمان بخواهند، اسرائیل آماده است به آنها برای مقابله با اقدامات تهدیدآمیز ایران کمک کند.
در اتحاد بین اعراب و اسرائیل، بحرین یکی از نقش‌های اصلی را ایفا می‌کند؛ به ویژه که میزبان ناوگان پنجم نیروی دریایی آمریکا نیز هست. (در این سفر، بنت در جلسه‌ای با حضور مقامات بحرینی و برد کوپر فرمانده ستاد مرکزی نیروی دریایی آمریکا، درباره همکاری‌‌های امنیتی گفتگو کرد). اما از آنجا که بحرین در قیاس با رقیب قدرتمندش کشور کوچکی است، مقابله با ایران همیشه امری چالش برانگیز برای این کشور بوده است.
ترس شدید بحرین از ایران، پیامدهای ناگواری برای مردم این کشور در پی داشته است. تلاش حاکمان کشور برای جلوگیری از نفوذ ایران، آنها را به افرادی بی‌رحم در قبال اکثریت شیعه بحرین تبدیل کرده است.
حاکمان سنی بحرین بر این باور هستند که ایران می‌خواهد این کشورِ با اکثریت شیعه را ضمیمه خود کند، یا رژیمی دست نشانده بر آن بگمارد. اظهارات گذشته رهبران ایران مبنی بر اینکه بحرین استان چهاردهم ایران است، در کنار حمایت ایران از مخالفان شیعه بحرین، ترس حاکمان آن کشور را تشدید کرده است. پادشاهی بحرین تهران را متهم می‌کند که نه تنها به قیام سال 2011 دامن زده، که بارها حملاتی را علیه امنیت کشور طرح‌ریزی کرده و از طریق شبه‌نظامیان خود در عراق، از شبه‌نظامیان بحرینی حمایت مالی، آموزشی و تسلیحاتی می‌کند.
پادشاهی به دلیل همین ترسی که دارد، سرکوب داخلی را افزایش داده است. طی دهه گذشته احکام اعدام 600% افزایش پیدا کرده است، همچنین اپوزیسیون منحل شده یا به زندان انداخته شده‌اند. هم‌اکنون حدود 1400 زندانی سیاسی در زندان‌های بحرین محبوس هستند. حق زندانیان برای برقراری تماس ویدئویی هفتگی با اعضای خانواده، به شکل خودسرانه به حالت تعلیق درآمده و شکنجه امری عادی است.
به گفته مؤسسه حقوق بشر و دموکراسی بحرین –یک سازمان غیرانتفاعی حقوق بشری در لندن- سال گذشته 13 کودک در ارتباط با اعتراضات این کشور بازداشت شده و تهدید به تجاوز و شکنجه شدند. در این میان، اتحاد این کشور با اسرائیل آزادیهای مردم را بیش از پیش محدود کرده است. به گفته فعالان مدنی، سازمان اطلاعات بحرین از طریق نرمافزار جاسوسی پگاسوس که توسط شرکتی اسرائیلی ایجاد شده، دست به شناسایی منتقدان و سرکوب آنها می‌زند.
موسی محمد فعال سیاسی و از مخالفان سرسخت پادشاهی بحرین است. ماه اوت فاش شد که موبایل وی توسط نرمافزار جاسوسی پگاسوس هک شده است. از دیگر قربانیان این نرمافزار جاسوسی، اعضای جامعه سیاسی سکولار بحرین، اعضای مرکز حقوق بشر بحرین و همچنین یکی از اعضای حزب وفاق هستند.
موسی محمد در این خصوص به خبرگزاری BIRD می‌گوید: «رژیم بحرین باید با عواقب جاسوسی از فعالان مدنی روبرو شود. کشورهای متجاوز خلیج‌فارس مانند بحرین را، تنها در صورتی می‌توان متوقف کرد که وادار به پاسخگویی به جنایات خود شوند».
به گفته سید احمد الودایی از مدیران BIRD نگرانی فزاینده‌ای در میان شهروندان بحرین در مورد نقش اسرائیل در کمک به سرکوب جنبش دموکراتیک بحرین وجود دارد «وقتی دولت شروع به استفاده از نرمافزار جاسوسی علیه مخالفان کرد، متوجه شدیم که چقدر رابطه با اسرائیل برای دموکراتیزه شدن کشور مضر است. افشاگری‌های اخیر نشان داد که بحرین نه تنها از نرم‌افزارهای اسرائیل برای زیرنظر گرفتن مخالفان استفاده می‌کند، که این نرم‌افزارها را برای جاسوسی از نمایندگان پارلمان و اعضای خانواده سلطنتی نیز بکار می‌برد».
به گفته فعالان مدنی، تهدید ایران صرفا ترفندی از جانب پادشاهی برای توجیه ظلم و ضعف خود است. شیعیان بحرین حس می‌کنند که به حاشیه رفته‌اند و از موقعیت ممتازی که سنی‌ها برای تصدی شغل در نیروهای مسلح و سایر مناصب عالی برخوردارند، محروم هستند. در جریان اعتراضات سال 2011 معترضانِ عمدتا شیعه، خواهان سلطنت مشروطه شدند؛ به این معنا که خانواده سلطنتی در قدرت باقی بمانند اما به مردم اجازه دهند تا خود حکومت را انتخاب کنند. اما پادشاهی این اعتراضات را توطئه ایران برای ربودن قدرتش دید و اعتراضات را به شدت سرکوب کرد. نیروهای امنیتی، ده‌ها هزار مرد و زن و کودک را با خشونت متفرق کردند؛ عده‌ای کشته و تعداد زیادی نیز مجروح و زندانی شدند. در یازده سال گذشته روند ظلم و سرکوب مردم روز به روز بدتر شده است.
بحرین در فهرست جهانی آزادی مطبوعات که سال 2021 توسط گزارشگران بدون مرز منتشر شد، از میان 180 کشور رتبه 168 را به خود اختصاص داد و در شاخص دموکراسی مجله اکونومیست از میان 167 کشور در جایگاه 144ام قرار گرفت. خانه آزادی نیز سال 2020 به بحرین امتیاز بدی در زمینه حقوق سیاسی و آزادی اینترنت داد.
به گفته الودایی «بحرین تلاش می‌کند تا با پررنگ کردن نقش بازیگران خارجی یعنی ایران، انتقادات جهانی را از سرکوب داخلی و سابقه وحشتناک حقوق بشری این کشور منحرف کند؛ حال آنکه بازداشت کودکان یازده ساله و تهدید آنها با سیم برق و تجاوز جنسی و ادامه سرکوب آزادی بیان ربطی به ایران ندارد. این تاکتیکی است که بحرین برای فرار از مسئولیت خود در قبال نقض حقوق شهروندان و قوانین بین‌المللی به کار می‌گیرد».
اسرائیل به دنبال این است که در منطقه دوستان عرب بیشتری پیدا کند، غافل از آنکه قراردادن فناوری‌هایش در اختیار دولت‌های سرکوبگر، به خشم بیشتر اعراب منجر می‌شود. اتحاد با اسرائیل برای مقابله با ایران، ممکن است در خدمت منافع ملی بحرین باشد اما تا زمانی که آل‌خلیفه درخواست مردم را برای اصلاحات نادیده بگیرد و اکثریت شیعه را خرابکار دانسته و به حاشیه براند، ناآارمی‌های داخلی ادامه خواهد داشت.
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما