تکریم به معنای حرمت نگه داشتن و بزرگوار شمردن است. انسان هرگونه که تلقی شود همانگونه با او رفتار می شود؛ اگر موجودی با کرامت و با حرمت ذاتی دیده شود، روابط و مناسبات اجتماعی با او، کرامت مدار و حرمت محور می شود و اگر این مبنا انکار گردد یا به تبعیض آلوده شود، روابط و مناسبات اجتماعی غیر انسانی می گردد.
جزئیاتدر منطق قرآن کریم نه سفید را بر سیاه مزیتی است و نه عرب را بر عجم، نه زمامداران بر شهروندان برتری دارند و نه حاکمان بر مردمان.
جزئیات«... وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ...؛ و زنانی که از نافرمانی آنان (در حقوق همسری) بیمناکید باید نخست آنان را موعظه کنید و (اگر مطیع نشدند) از خوابگاه آنان دوری گزینید و (اگر باز مطیع نشدند) آنان را به زدن تنبیه کنید»
جزئیاتنشانه جامعه ایمانی، تکافل اجتماعی و مواسات اهل ایمان با یکدیگر است. مواسات در لغت به معنی مساعدت، دستگیری، همیاری، تعاون، برابر داشتن، غمخواری، یاریگری و مددکاری به مال است و نیز معاونت یاران و دوستان و مستحقان در معیشت و تشریک ایشان در قوت و مال است.
جزئیاتاصل عدم استرحام از اموری است که در سیره اجتماعی رسول خدا(ص) و ائمه هدی(ع) رعایت می شده و به هیچ وجه زیر پا گذاشته نمی شده است. آنان هرگز استرحام نمی کردند؛ استرحام یعنی ترحم طلبیدن، گردن کج کردن، التماس نمودن و زاری کردن، در برابر مخلوق خود را خوار کردن و ضعیف و زبون ساختن و زیر پا گذاشتن شرافت و کرامت ذاتی انسان. اسلام آمده است که به انسان شرافت بخشد، مردمان را از حضیض ذلت به اوج عزت راه برد و آدمیان را از خاک به افلاک رساند.
جزئیات