یکی از سیاست‌گذاری‌های دولت انگلیس برای مهار شیوع کرونا، استقرار بی‌خانمان ها در هتل‌ها بوده است. اجرای این راهکار از سوی دولت بریتانیا اثبات کرد که خواستن توانستن است و تحقق این مهم در کشور، با اختصاص بودجه‌ی اندکی امکان‌پذیر می باشد. اما با توجه به این که سیاست اسکان بی‌خانمان‌ها راهکاری مقطعی است، سؤال این جاست که با مرتفع شدن محدودیت‌های اجتماعی ناشی از کرونا و بازگشت شرایط کشور به وضعیت عادی، چه آینده‌ای پیش روی بی‌خانمان‌ها خواهد بود؟
دو تن از این بی‌خانمان‌ها، به نام‌های رایان اندرسون و بیلی تاتینگهام، هنگام عبور از محدوده شرق لندن در نیوهام، با اشاره به برخی از مکانهایی که قبل از شیوع کرونا در آن می‌خوابیدند، نظیر زیرگذرها، ایستگاه‌های قطار، کوچه‌ها، پیاده‌روهای ناامن، بازارچه‌ها، آسانسورها و مترو گفتند: «چرخ گردون روزگار، در اواخر ماه مارس، اوضاع ما و دوستانمان را از این رو به آن رو کرد». شیوع کرونا باعث شد تا دولت انگلستان در راستای تلاش برای مهار ویروس، به شوراهای محلی در انگلستان و ولز دستور دهد تا بودجه‌ای را برای اسکان اضطراری همه‌ی بی خانمانان، در هتل های کشور اختصاص دهد. خطور کردن چنین راهکاری به ذهن سیاسیون کشور، برای اندرسون و تاتینگهام و سایر بی‌خانمان‌ها، حکم معجزه را داشت.
آقای اندرسون می‌گوید: «حتی در خواب هم نمی‌دیدم که یک روز صبح در رختخوابی گرم و نرم از خواب بیدار شوم و برای خودم اتاقی با حمام اختصاصی داشته باشم؛ باید به این حقیقت اعتراف کنم که کرونا بهترین واقعه‌ای است که برای بی خانمان هایی همچون من اتفاق افتاده است؛ شایدهیچ کس به اندازه ما از این بیماری سود نبرد.»
براساس آمار دولت، از آغاز قرنطینه، به بیش از 90 درصد از افرادی که در خیابان می خوابیدند، محلی برای اسکان داده شده است.
مؤسسات خیریه‌ای که به بی خانمان‌ها کمک می‌کنند، می گویند: موفقیت برنامه‌ی اسکان بی خانمان‌ها که در این مدت توسط دولت به اجرا درآمده، این ادعای ما را ثابت کرد که دولت اگر بخواهد می‌تواند با تزریق بودجه اندکی، به سرعت در اسکان بی‌خانمان‌ها نقشی مؤثر ایفا کند.
مسئولان بهداشت و مدافعان حقوق بی‌خانمان‌ها اذعان دارند که اخیراً تعداد بی‌خانمان‌های ساکن در خیابان‌ها به طرز چشمگیری کاهش یافته است؛ زیرا شوراها به شدت در صددند تا آنها را از خیابان‌ها جمع کرده و در هتل‌هایی که بدلیل لغو سفرها، عملاً به حالت تعطیل درآمده‌اند، اسکان دهند.
اما مدافعان حقوق بی خانمان‌ها در عین حال نگرانند که با بازگشت جامعه به شرایط عادی و لغو قوانین مربوط به شرایط اضطراری، چه بر سر بی‌خانمان‌ها خواهد آمد؟
آقای ویلیامسون مدیر اجرایی مؤسسه خیریه بی خانمان های انگلیس معتقد است که نباید تصور کرد که اسکان موقت بی‌خانمان‌ها در هتل‌ها در شرایط فعلی، مشکل بی‌خانمانی را برطرف کرده است «بی‌خانمان‌ها همچنان بی‌خانمانند؛ هتل که خانه نمی‌شود.»
انگلستان، حتی پیش از وقوع همه گیری نیز با بحران مسکن که محصول افزایش قیمت املاک و اجاره‌بها، کمبود مسکن و کاهش مزایاست، دست به گریبان بوده است. تعداد کارتن‌خواب‌هایی که درانگلستان آنها را بی‌خانمان‌های خیابانی می نامند، از سال 2010 تاکنون 141 درصد افزایش داشته است.
هر ساله هزاران نفر در انگلستان به دلایل مختلف از جمله سابقه عدم پرداخت اجاره بها یا رفتارهای ضد اجتماعی، از لیست ثبت نام مسکن اجتماعی خارج می شوند.
در ماه‌های اخیر، با تعطیل شدن بسیاری از مشاغل بر اثر همه‌گیری ناشی از کرونا، میلیون ها نفر شغل خود را از دست داده اند؛ لذا، موج جدیدی از بی خانمانی در سراسر کشور گسترش یافته است. البته دولت قانونی تصویب کرد که به موجب آن اخراج مستأجرین در دوران شیوع کرونا ممنوع است، اما برخی از موجرها به این قانون پایبند نماندند.
نادیا بالان، پس از اینکه شغل خود را از دست داد و از اتاقش در یک خانه مشترک بیرون رانده شد؛ برای اقامت در هتل ثبت نام کرده است، اما هنوز مشخص نیست که چه زمانی او اسکان داده خواهد شد.
بی‌خانمانیِ کسانی که در خیابان ها می خوابند، ابتدا باید توسط تیمی که بدین منظور گماشته شده است، تأیید شود و سپس اطلاعات به مقامات محلی منتقل گردد.
در برخی مناطق که افراد کارتن خواب بیشتری نسبت به سایر مناطق دارند، بر شمار افرادِ در لیست انتظار افزوده می شود و سپس به آنها گفته می شود که تا زمان یافتن محل مناسب برای اسکان آنها، باید به کارتن خوابی ادامه دهند.
در آغاز این بیماری، دولت متعهد شد که مبلغ 3.2 میلیون پوند برای كمك به شوراهای محلی در اسكان بی خانمان‌های خیابانی، اختصاص دهد و اکنون کمک های مالی دولت از این میزان هم فزونی گرفته است. در این میان، دولت درحال ثبت نام بی خانمان ها برای اعطای مسکن دائمی به آنهاست.
سخنگوی وزارت مسکن در این رابطه خاطرنشان ساخت: ما در حال تسریع برنامه هایی برای ارائه‌ی خدمات به افراد کارتن‌خواب هستیم و با اختصاص بودجه‌ای معادل 433 میلیون پوند، 6000 واحد مسکن جدید را وارد سیستم خواهیم کرد و 3300 واحد از آنها، ظرف 12 ماه آینده قابل بهره‌برداری خواهند بود.
مترجم: ط. مکارمی
نظر شما