با خروج نهایی سربازان آمریکایی از افغانستان و بازگشت طالبان به قدرت، شکست آمریکا در جنگ افغانستان بیش از پیش بر آمریکایی ها از تمام طیف های سیاسی روشن شده است. احتمالا به همین دلیل است که بیش از نیمی از آمریکایی ها آنگونه که نظرسنجی پیو نشان می دهد، از تصمیم بایدن برای خروج از افغانستان حمایت می کنند؛ گرچه با نحوه این خروج مشکل دارند
اما علیرغم گزارش هایی که در مورد اشتباه بودن جنگ افغانستان منتشر می شد و شواهدی که «دفتر بازرس ویژه آمریکا برای بازسازی افغانستان» مبنی بر بی نتیجه بودن تلاش های آمریکا برای ملت سازی در افغانستان تهیه و تقدیم کنگره کرد، سه رئیس جمهور آمریکا به جنگ در افغانستان ادامه دادند
آمریکا هزینه گزافی بابت این اشتباه خود پرداخت. دانشگاه براون تخمین می زند که جنگ افغانستان تا به امروز 2.3 تریلیون دلار برای مالیات دهندگان آمریکایی هزینه برداشته و 2324 پرسنل نظامی آمریکا، 4700 پیمانکار این کشور و 46319 غیرنظامی افغان، جان خود را از دست داده اند. اما این هزینه ها به شکل یکسان بین همه تقسیم نشد
درحالیکه مردم آمریکا بار بیشتر جنگ را با دلارهای مالیاتی و جان هایی که می دانند بر دوش داشتند، پنج پیمانکار اصلی پنتاگون در طول جنگ افغانستان، با قراردادهایی که با دولت فدرال بستند، به سود هنگفتی رسیدند. یافته های «استفان سملر» یکی از بنیانگذاران مؤسسه اصلاح سیاست های امنیتی نشان می دهد، که کنگره بین سالهای 2001 تا 2021، 2.02 تریلیون دلار به پنج شرکت تسلیحاتی (Raytheon, Lockheed Martin, General Dynamics, Boeing and Northrop Grumman) داده و بودجه فدرال برای این شرکت ها بین سالهای 2002 تا 2020 تا 188% رشد داشته است
شرکت های تسلیحاتی، سرمایه گذاری هنگفتی برای لابی با اعضای کنگره در موضوعات مختلف از جمله مسائل مربوط به بودجه انجام می دادند. داده های افشا شده این لابی ها، نشان می دهد که بیش از 1.1 میلیارد دلار هزینه لابی این پنج شرکت در سالهای 2001 تا 2021 شده است. اما این پنج شرکت در ازای هر دلاری که صرف لابی گری کردند، 1813 دلار از طریق قراردادهایی که با پنتاگون بستند بدست آوردند
شرکت های تسلیحاتی، سرمایه گذاری های دیگری نیز برای تأثیرگذاری بر سیاستگذاران انجام می دادند. آنها بین سالهای 2002 تا 2020، 120 میلیون دلار به کارزارهای انتخاباتی کاندیداها کمک کردند، مقامات سابق دولتی را به سمت اعضای هیأت مدیره خود گماشتند و به سیاستگذاران آمریکایی توصیه کردند که زمان مأموریت نیروهای آمریکایی را در افغانستان تمدید کنند. بودجه اندیشکده هایی که مخالف خروج آمریکا از افغانستان بودند و از ادامه حضور و مداخله ارتش کشور در خاورمیانه حمایت می کردند را نیز تأمین می نمودند
اما این سرمایه گذاری ها در مقایسه با بیش از یک میلیارد دلاری که این شرکت ها برای تأثیرگذاری بر سیاستگذاران به شکل قانونی و مستند، هزینه و ثبت کردند و در پی آن موفق شدند قراردادهای بزرگی بسته و سودهای سرشاری نصیب صاحبان سهام خود کنند، چیزی نیست
روزی که رئیس جمهور وقت آمریکا جورج دبلیو بوش اجازه استفاده از نیروهای نظامی را در پاسخ به حملات یازده سپتامبر امضا کرد، 10000 دلار سهم به شکل مساوی بین پنج پیمانکار دفاعی برتر آمریکا تقسیم شد و حالا ارزش هرکدام از آن سهم ها 97295 دلار است. حال آنکه اگر همین سرمایه گذاری در صندوق S&P 500 صورت می گرفت، ارزش کنونی آن تنها به 61613 دلار می رسید
جنگ علیه تروریسم برای تعدادی از شرکت ها که بیش از 1 میلیارد دلار برای لابی با کنگره سرمایه گذاری کردند و 2 تریلیون دلار از پول مالیات دهندگان را گرفتند، خیلی خوب بود. درحالیکه عموم مردم آمریکا به چگونگی و چرایی جنگی که برای آمریکا جز دو دهه خسارت جانی و مالی چیزی در بر نداشت فکر می کنند، کسانی که از این جنگ بیشترین سود را بردند، در ساحل امن و آرامش به سر می برند، مورد هیچ تحقیق و کنکاشی قرار نمی گیرند و هیچ مسئولیتی هم بر عهده شان نیست
*منبع: responsiblestatecraft
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما