آیا افسرده و اندوهگین هستید؟ آیا هنگامی که گوشی خود را در جایی فراموش می‌کنید یا در موقعیتی هستید که مجبورید آن را خاموش کنید احساس ناخوشایندی دارید؟ آیا هر چند دقیقه یک بار به گوشی خود سر می‌زنید؟ زمانی که از تلفن همراه خود استفاده کرده یا به آن نگاه می کنید احساس سعادت و خرسندی به شما دست می‌دهد؟ آیا علی رغم اینکه از خانواده، دوستان و محیط اجتماعی خود جدا شده اید و فعالیت‌های اجتماعی شما دچار افت شده، همچنان تلفن همراه را به‌عنوان نزدیک‌ترین دوست خود به حساب می‌آورید؟ پاسخ مثبت به تمام این پرسش‌ها، از اعتیاد به تلفن همراه پرده بر می دارد.
کارشناسان می‌گویند که اعتیاد به گوشی‌های هوشمند به ویژه شبکه های اجتماعی همچون اینستاگرام و واتساپ، از این روست که فرد در گوشی خود جهانی بدل از جهان واقعی پیدا می‌کند. به عبارت دیگر چون واقعیت را باب میل خود ندیده و آرزوهای خویش را دست نیافتنی می بیند، با استفاده از شبکه های اجتماعی به دنبال ایجاد جهانی است که با جهان واقعی وی متفاوت باشد. ضمن اینکه از این راه می‌تواند شخصیت دلخواه خود را در صفحات شخصی خویش خلق کند؛ شخصیتی دروغین که با خودِ واقعی او در تضاد است و نیز دوستان بسیاری که از گوشه گوشه دنیا با وی ارتباط برقرار کرده و او را دنبال می‌کنند. طبیعی است که این آراستگی‌های فریبنده، جدایی از این جهان ساختگی را بر انسان مشکل و طاقت فرسا می‌کند؛ چرا که دوستان مجازی بسی بیشتر از خانواده و سایر اطرافیان فرد، به او اهمیت می‌دهند و توجه می‌کنند.
در یک تحقیق و بررسی جهانی آمار نشان می دهد که 60% بانوان جهان قدرت جدایی از گوشی‌های هوشمند خویش را ندارند و آن را به‌عنوان مهم‌ترین دارایی خود می‌دانند. این در حالی است که 43% مردان اظهار داشتند که نمی‌توانند گوشی خود را کنار بگذارند. بنابراین بانوان بیشتر از مردان به گوشی‌های خود وابسته هستند؛ چرا که تلفن همراه را وسیله مناسب و سرگرم کننده ای برای گذران وقت می‌دانند، به خصوص بانوان خانه‌دار که از اوقات فراغت بیشتری برخوردارند. بدین ترتیب آنگاه که دشواری‌ها و سختی‌های زندگی انسان را در بر می‌گیرد و امکان صرف وقت با دوستان و نزدیکان را ایجاد نمی کند، وسایل ارتباط جمعی بهترین و سریع‌ترین راه برای ارتباط با دیگران به نظر می‌رسد.
درمان اعتیاد به گوشی‌های هوشمند در گرو اراده‌ای آهنین و عزم جدی برای رفع اضطراب‌های روانی و پرهیز از موقعیت و رفتارهای استرس زاست. ورزش و فعالیت‌های مورد علاقه و سودمند که فواید ذهنی و بدنی را به همراه دارد روشی مناسب برای درمان این اعتیاد به نظر می‌رسد، به خصوص اگر شما فردی اجتماعی و خانواده دوست باشید می‌توانید با بهبود روابط اجتماعی و گذراندن اوقات بیشتر و بهتر با خانواده از بند این اعتیاد رهایی یابید. اعتیاد عادتی است که روز به روز پیشرفت کرده و در انسان نهادینه می‌شود لذا پیشگیری راهی بهتر و ساده تر از درمان است.
بریتانیا در صدر اعتیاد گوشی‌های هوشمند
طبق گزارشی که شرکت دیلویت (شرکتی بریتانیایی که در راستای خدمات الکترونیک خدمت‌رسانی می‌کند) آن را منتشر کرده، از بین هر سه فرد بالغ یک نفر به دلیل استفاده بیش از اندازه از تلفن همراه؛ با شریک زندگی خود در نزاع و کشمکش به سر می برد. همچنین این گزارش اشاره دارد که از بین هر سه نفر، یک نفر شب‌ها تلفن همراه خود و پیام‌های آن را چک می‌کند که این کار بنابه گفته افراد مورد بررسی، موجب سوءتفاهم و درگیری آنها با همسر و یا دوستانشان شده است. نکته دیگر آنکه این افراد دچار ترس از دست دادن تلفن همراه، یا همان «فرمو» می‌باشند که باعث می‌شود به تلفن‌های همراه خود اعتیاد پیدا کنند.
طبق بررسی‌های انجام شده از بین هر پنج فرد بالغ در ایالات متحد آمریکا چهار نفر از آنها گوشی هوشمند دارند که تقریباً معادل 37 میلیون نفر می‌باشد. بنابراین طبق این آمار برای نخستین بار تعداد افرادی که گوشی هوشمند دارند از افراد دارای لپ تاپ بیشتر است.
رئیس بخش تحقیقات تکنولوژی و رسانه و ارتباطات در شرکت دیلویت می‌گوید: «گوشی‌های هوشمند این امکان را به افراد می‌دهند که به‌طور مستمر و در طول شبانه روز از آنچه در شرف اتفاق است آگاهی پیدا کنند و از آنچه که مردم می‌گویند و یا منتشر می‌کنند با خبر شوند. وی اضافه می کند: گوشی هوشمند این توانایی را دارد که زندگی اجتماعی انسان را تقویت کرده و ان را گسترش دهد، اما زیاده‌روی در استفاده از آن ممکن است به رفتارهای غیر اجتماعی منجر شده، اختلاف و درگیری به‌وجود آورد. اینجاست که کاربران باید به دنبال برنامه‌ای برای تنظیم زمان استفاده از تلفن همراه در زندگی خود باشند نه اینکه تلفن همراه کنترل زندگی آنها را به دست گیرد.»
او اظهار داشت که استفاده بیش از اندازه از تلفن‌های هوشمند پدیده‌ای موقت و زودگذر است؛ چرا که مردم به تازگی با این تکنولوژی آشنا شده‌اند. هنگامی که به مرور زمان با آن انس بگیرند، این حالت حیرت و مدهوشی نیز از بین خواهد رفت. انسان به‌طور طبیعی هنگامی که با یک تکنولوژی جدید رو به رو می‌شود به صورت افراطی و ناهنجار رو به سوی آن می‌آورد؛ ولی پس از مدتی به آن عادت کرده و آن را امری معمولی تلقی می‌کند.
هر سال در بریتانیا چهار هزار نفر از کاربران گوشی‌های هوشمند مورد بررسی و تحقیق قرار می گیرند، ششمین بررسی سالانه نشان می داد که یک دهم از افراد شرکت کننده در این آمارگیری به صورت دائم از تلفن همراه در هنگام غذا خوردن در خانه و یا رستوران استفاده می‌کنند و یک سوم از این افراد نیز وقتی که با دوستان خود هستند یا تلویزیون نگاه می‌کنند از تلفن همراه استفاده می‌کنند.
همچنین بررسی‌ها نشان می‌دهد که یک سوم از افراد متأهل و نیمی از افرادی که سن آنها بین 18 تا 24 سال است و در آمریکا زندگی می‌کنند، نیمه شب به بررسی گوشی‌های هوشمند خود می‌پردازند. یک دهم از افرادی که گوشی هوشمند دارند بعد از بیدار شدن از خواب اولین کاری که می‌کنند بررسی تلفن همراه است و یک سوم نیز اظهار داشتند که پنج دقیقه بعد از بیدار شدن به سراغ گوشی‌های خود می‌روند.
چراغ‌هایی بر پیاده‌رو برای جلوگیری از حوادث رانندگی
یکی از شهرهای هلند در اقدامی ابتکاری بر تقاطع یکی از خیابان‌های خود نوعی چراغ راهنمایی نصب کرده است که این چراغ اشعه‌ای از نور طبق رنگ چراغ راهنما بر پیاده رو منعکس می‌کند. این ابتکار برای افرادی در نظر گرفته شده که حتی هنگام عبور از خیابان سر از تلفن همراه خود برنمی‌دارند.
یکی از اعضای شورای محلی شهر اینگونه گزارش می دهد: لذت بازی‌های دیجیتالی و وسایل ارتباط جمعی به نحوی مردم را مجذوب خویش نموده که حتی هنگام عبور از خیابان به چراغ راهنمایی توجه نمی‌کنند. ما با این ابتکار می‌توانیم از تبعات سهل انگاری در عبور و مرور پیشگیری کرده و حوادث رانندگی را به حداقل برسانیم.
دی یونگ یکی از افراد کمیسیون عبور و مرور نیز می‌گوید: «این روش به تنهایی نمی‌تواند کارآمد و مفید باشد. ما می‌خواهیم که فرهنگ استفاده از تلفن همراه هنگام راه رفتن در خیابان تغییر کند و دیگر مردم در این حالت از گوشی خود استفاده نکنند. باید مردم به اطراف خود توجه کافی داشته باشند و از توقف کامل وسایل نقلیه هنگام قرمز شدن چراغ راهنمایی اطمینان حاصل کنند.»
مطالعات انجام شده بر روی گوگل گلس
گروهی از پزشکان در حال مطالعه بر روی عینک‌های گوگل (گوگل گلس) هستند تا ببینند که استفاده از این عینکها اعتیادآور هستند یا خیر؟ یکی از افراد 31 ساله نیروی دریایی آمریکا که جزو تیم تحقیق بود، از این عینک که به اینترنت وصل می‌شود به مدت هجده ساعت در روز استفاده می‌کرد تا جایی که بدون وجود آن دچار احساس نقص و کمبود می شد و کار به جایی رسید که تنها هنگام خوابیدن و حمام کردن عینک را از روی چشم‌های خود برمی‌داشت. او که دچار استرس‌های شدید و اعتیاد به مشروبات الکلی شده بود برای درمان به یکی از مراکز بهزیستی مراجعه کرد و در سال 2013م بستری شد. اما طبق اظهارات وی دل کندن از عینک گوگل برای او از ترک مشروبات الکلی سخت‌تر بود. دانشمندان همچنان در حال بررسی و مطالعات بیشتر بر روی این عینکها هستند.
نویسنده: مروه اسدی
مترجم: محمد منوری
نظر شما