انقلاب های اخیر در کشورهای خاورمیانه که از آن با عنوان بهار عربی یاد می شود، تأثیر و تحولات زیادی به دنبال داشت. یکی از پیش بینی هایی که از جانب تحلیل گران در خصوص آینده سیاسی و جغرافیایی این کشورها صورت می گرفت، تغییر مرزها و شکل گیری کشورهای جدید بود.
صد سال پیش در جریان جنگ جهانی اول، بریتانیا و فرانسه بر اساس منافع خود، دست به تقسیم قلمرو امپراتوری عثمانی زدند و مرزبندی های جدیدی را در قراردادی با عنوان سایکس پیکو تنظیم نمودند که کمتر خواست و منافع مردم و واقعیت های مذهبی و ملی در آن، مدنظر قرار گرفته بود.
در این قرار داد که با هدف نابودی امپراتوری عثمانی و تجزیه آن منعقد شده بود، بریتانیا از حربه طایفه گرایی و دامن زدن به تعصبات قومی و نژادی استفاده کرد؛ بدین گونه که مأمور این کشور معروف به لورنس عربستان با وعده تشکیل دولت عربی واحد و مستقلی به پایتختی دمشق، آنان را به شورش مسلحانه علیه ترک ها تشویق و ترغیب کرد. اما پس از نابودی امپراتوری عثمانی، نه تنها از دولت واحد عربی خبری نبود که بخش هایی از خاک فلسطین به یهودیان واگذار گشت و کشور اسراییل سربرآورد؛ کشوری که تا امروز بلای جان مسلمانان شده و رد پای آن در جنگ های خونین منطقه و شکل گیری داعش نیز دیده می شود.
هم اکنون با سقوط نظام های استبدادی حاکم بر خاورمیانه که نه تنها در مهار اختلافات قومی و مذهبی ناموفق بودند که با رویکرد خود خشم مردم را همچون آتش زیر خاکستر روشن نگاه داشتند، در کنار بروز پدیده ای به نام داعش، انهدام قرارداد سایکس پیکو و چند پاره شدن کشورهای سوریه و عراق بیش از پیش محتمل به نظر می رسد.
در این میان تشکیل کشور کردستان در شمال عراق از سایر گزینه ها به واقعیت نزدیک تر است. ضعف دولت مرکزی و ناتوانی در از بین بردن اختلافات و ایجاد وحدت بین گروههای مختلف، همزمان با قدرت یافتن کردها، زمینه را برای اعلام استقلال توسط دولت اقلیم فراهم ساخته است.
اما نقش کشورهای بیگانه همچون اسراییل نیز قابل چشم پوشی نیست. چندی پیش و درحالیکه خبرگزاری ها از سفر برادر مسعود بارزانی به اسراییل پرده بر می داشتند، رهبر اقلیم کردستان نسبت به برگزاری رفراندوم استقلال تا پایان امسال ابراز امیدواری کرد.
اقدامات دیگری همچون برگزاری یادبود هولوکاست در اربیل، تشکیل اداره جدید وزارت ادیان ویژه اتباع یهود و اجازه ساخت معبدی جدید به یهودیان ساکن در کردستان، گویای این واقعیت است که اسراییل در طرح استقلال کردستان یار و پشتیبان بارزانی است.
با توجه به این واقعیات تاریخی، درستی کلام مرجع عالیقدر سید محمد شیرازی بیش از پیش روشن می گردد، آنجا که می فرماید: «مرزهای جغرافیایی کنونی ساخت جهل داخلی و استعمار خارجی است».
ایشان درحالیکه مرزهای موجود بین کشورهای اسلامی را به کلی زیر سؤال می برد، با استناد به آیه 52 سوره مؤمنون مسلمانان را امت واحده معرفی می کند و مردم را به اتحاد و تلاش برای از بین بردن مرزها فرا می خواند.
چرا باید در عصر حاضر شاهد مرزبندی های جدید و تقسیم کشورهای بزرگ اسلامی به خرده کشورها و ملت های پاره پاره و از هم گسیخته باشیم، درحالیکه کشورهای غربی خود روز به روز با یکدیگر متحدتر شده، مرزهای فیمابین را بر می دارند و به سوی کسب دانش بیشتر و تسخیر جهان هستی گام بر می دارند؟
آری، رویگردانی از خدا، قوانین الهی و وحدت مسلمانان باعث این همه مشکلات گشته و اکنون چاره ای جز بازگشت به حکم خدای متعال نیست؛ یعنی مسلمانان را متحد سازیم، مرزهای ملی و زبانی را از بین ببریم و با بهره گیری از رسانه های دیداری، شنیداری، نوشتاری و... آگاهی های اعتقادی، اقتصادی، سیاسی، دینی، اجتماعی، نظامی، کشاورزی و صنعتی خود را گسترش دهیم چراکه آگاه به زمان خود گرفتار شبهه و انحراف نمی گردد و اسیر دست دشمنان و استعمارگران نمی شود.
ما باید در راه رشد فکری مسلمانان جهاد کنیم و بدانیم که جهاد با قلم، زبان و انواع رسانه های تبلیغیِ تأثیرگذار امروزی برتر از جهاد در میدان جنگ است، از این روست که در حدیث آمده است: «قلم عالمان از خون شهیدان برتر است».
نظر شما