بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی بیش از سیصد میلیون نفر از مردم جهان در سال ۲۰۱۵ به افسردگی مبتلا بودند که بیش از چهار درصد جمعیت جهان را شامل میشود. طبق این برآورد، شمار مبتلایان به افسردگی در حال افزایش است و بین سالهای 2005 تا 2015 این افزایش، 18 درصد بوده است. آماری هم بهتازگی منتشر شد مبنی بر اینکه میزان شیوع اختلالات روانپزشکی در تهران 30.2 درصد و درکشور 23.4 درصد از کل جمعیت بالغ و در مجموع 27.6 درصد از بانوان و 19.4 درصد از مردان را شامل میشود. حال این پرسش مطرح میشود که جامعه مدرن واجد چه ویژگیهایی است که در آن سلامت روان به خطر افتاده است؟
جزئیاتبرای همه ما پیش آمده که در برههای از زندگی دچار احساسات غیرقابل کنترل مانند ترس، افسردگیهای خفیف یا اضطراب بسیار پریشانکننده و بهاصطلاح اختلالات روانی شویم. موضوعی که اگر چه در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته اما آمارها حاکی از این است که زنگ خطر هشدار و نگرانی به صدا درآمده است چرا که جدیدترین آمارها از وضعیت روانی و روحی جامعه اعلام بیش از ۹۰۰هزار ایرانی است که دچار اختلالات شدید روانی هستند.
جزئیاتافسردگی، استرس و اضطراب، مفاهیم اشنایی است که در جامعه ایران هر روز شیوع بیشتری می یابد و امارها از چند برابر شده ان در 30 سال اخیر دلالت دارد. نوشتار پیش رو ابتدا امارهای موجود را برررسی می کند و سپس به اسباب و دلایل و راه حل ان می پردازد.
جزئیاترسانههای اجتماعی انسانها را به طور مجازی دور هم جمع میکنند اما در واقع آنها را به انزوای هرچه بیشتر میکشانند. انسان ها عمده تفریحات، خرید، گردش و حتی غذا خوردنشان در تنهایی صورت می گیرد و لذت با هم بودن و پر کردن خلا دیگران را با اشتراک عکس هایشان در صفحات مجازی پُر می کنند، همه ی اینها بیانگر تنهایی بی انتهای انسان هاست
جزئیاتهمواره کارشناسان بر نقش شادی در سلامت روان جامعه تأکید کردهاند؛ در حالی که اجتماع امروز ما چنان از شادمانی فاصله گرفته، که این حلقه مفقوده در خاطرات مردم بیشتر یافت میشود تا حقیقت زندگی آنها. چندی پیش هم وزیر کشور در نشست شورای اجتماعی اعلام کرد که آستانه تحمل مردم پایین آمده و مردم نیاز به شادی دارند. اما دلیل این غمگین بودن مسائل اقتصادی و سیاسی است یا ریشه در فرهنگ مردم ما دارد؟
جزئیاتتاکید بر لزوم افزایش سطح نشاط فرهنگی در کلام مسوولان دولت یازدهم گویای ضرورت دمیدن روح پویایی، نشاط و سرزندگی بر پیکر جامعه است؛ ضرورتی که کم توجهی به آن سلامت روانی جامعه را می خراشد و سبب گرایش برخی به سمت جایگزین های نابهنجار خواهد شد.
جزئیات