زن کشی و فرار از مجازات در غرب

فمینیست ها و فعالان حقوق بشر از اصطلاح قتل ناموسی برای توصیف قتل زنان توسط مردان استفاده می کنند.

این اصطلاح غالبا در جوامع سنتی و مردسالار و در کشورهای غیرسفیدپوست و غیرغربی استفاده می شود. این درحالی است که بسیاری از این قتل ها در جوامع سکولار و سفیدپوست غربی رخ می دهد ولی بسته به عامل قتل نوع نگاه جامعه و دستگاه قضایی و نوع برچسب گذاری که صورت می گیرد متفاوت است.

وقتی مردان سفیدپوست غربی زنان را می کشند از این گفته می شود که قاتلان این کار را به دلیل تحریک یا حسادت انجام داده اند ولی وقتی مردان در آسیا یا خاورمیانه مرتکب چنین جنایاتی می شوند، حرف از ناموس و شرف خانواده به میان می آید.

سازمان ملل تخمین می زند که سالانه حدود 5000 زن در جرایم ناموسی کشته می شوند و بیشتر قربانیان از آسیا و خاورمیانه هستند اما وقتی جنایات مرتبط با ناموس در غرب رخ می دهد، با عناوین دیگری طبقه بندی می شود. به همین دلیل بسیاری از گروههای فمنیستی معتقد هستند که تعداد واقعی قتل های ناموسی بسیار بیشتر از چیزی است که سازمان ملل می گوید و نزدیک به 20000 قتل در جهان می رسد. بخصوص که بسیاری از این نوع قتل ها با عنوان خودکشی گزارش می شود.

در انگلیس هر سه روز یک زن به دست شریک زندگی سابق یا فعلی خود می میرد. داده های اتحادیه اروپا نشان می دهد که سال 2020، 400 زن در لهستان، 117 زن در آلمان، 102 زن در ایتالیا و 99 زن در مجارستان به قتل رسیده اند. ولی قانون تا حد زیادی با این مردان با ملایمت رفتار می کند این درحالی است که انگیزه این مردان از کشتن همسران خود شبیه به انگیزه هایی است که در قتل های ناموسی می بینیم. به عنوان مثال در چندین پرونده در بریتانیا مردان در بیان انگیزه قتل گفته بودند که مورد تحقیر و خیانت زنان واقع شده اند.

در پرونده ای جوزف مک گریل همسر خود را با لگد کشته بود. زن به دلیل زندگی در شرایط استرس زا، به قرص های خواب آور و الکل اعتیاد پیدا کرده بود و جوزف در توجیه قتل گفته بود وقتی به خانه آمده بار دیگر همسرش را مست دیده است. دادگاه قاتل را تنها به دو سال حبس تعلیقی محکوم کرد و در بیان این حکم گفته بود که زندگی با چنین زنی صبر ایوب می خواهد.

در موردی دیگر مردی در انگلیس زن خود را به دلیل اینکه با کس دیگری در رابطه بود و می خواست او را ترک کند، کشت و به هفت سال حبس محکوم شد.

زمانی که مردان بتوانند دادگاه را متقاعد کنند که آبروی شان رفته یا اینکه زن با اقدامات خود آنها را تحریک کرده است، همدردی دادگاه را بر می انگیزند. این فرایند نشان می دهد که در غرب تحریک و تحقیر مرد توسط زن از نگاه قضات بدتر از ترساندن و اعمال خشونت و قتل زنان توسط مردان است.

تحقیقاتی که سال گذشته توسط مرکز زنان بریتانیا انجام شد نشان می دهد مردانی که شریک زندگی خود را می کشند، اغلب آزادانه در شهر می گردند درحالی که زنانی که برای دفاع از خود مردان را می کشند، به قتل محکوم می شوند.

یکی از نمونه ها پرونده داون رودز است که سال 2016 توسط شوهرش رابرت کشته شد. هر دوی انها به هم خیانت می کردند. رابرت در دادگاه گفت که این کار را در دفاع از خود انجام داده است و درحالی که پزشکی قانون وارد کردن ضربه را از پشت تشخیص داد، ولی هیأت منصفه رابرت را بی گناه اعلام کرد.

کوتاه سخن اینکه زن کشی در تمام کشورها و فرهنگ ها رخ می دهد و شباهت های بسیاری در بین این جنایات وجود دارد. بنابراین بهتر است از استفاده از جرم قتل ناموسی دست برداشته و روی جرم زن کشی تمرکز کنیم.

*منبع: الجزیره

مترجم: فاطمه رادمهر