به نوشته بی بی سی، تا تاریخ یک مارس در کره جنوبی ٣٧٣٠ مورد ابتلا به ویروس کرونا شناسایی شد که بیش از نیمی از آنها اعضای کلیسای عیسوی شین‌چانجی بودند و در مراسم آن کلیسا شرکت می کردند. به گفته مقامات، اعضای این فرقه ماه گذشته میلادی در مراسم مذهبی در شهر دئگو شرکت کردند، ویروس را به هم منتقل و بعد به نقاط مختلف کره‌جنوبی سفر و ویروس را پراکنده کردند. وقتی مقامات سعی کردند کسانی را که در مراسم مذهبی این گروه شرکت کرده‌اند بیابند و آلودگی یا ابتلا آنها را به کرونا بررسی کنند، رهبران کلیسا نام این افراد را از مقامات مخفی کردند. این اتفاق خشم عمومی را در کره جنوبی برانگیخت و حالا این کشور بعد از چین بیشترین موارد ابتلا به کرونا را دارد. به همین مناسبت نیویورک تایمز نگاهی انداخته است به کلیسای شین چانجی که در ادامه می خوانید:
بیش از 1.2 میلیون نفر در کره جنوبی خواستار برچیده شدن کلیسایی شده اند که در مورد پیروان خود دست به مخفی کاری زده است. مقامات یکی از ایالت ها از عموم مردم خواستند طی تماس با شماره ای که به منظور تست کرونا تعیین شده، اعضای این کلیسا را معرفی کنند. حتی قبل از بروز مسئله کرونا نارضایتی و نگرانی های زیادی پیرامون شیوه های جذب دهها هزار عضو کلیسای عیسوی شین چانجی در کره جنوبی وجود داشت؛ اما از وقتی که این کلیسا به عنوان کانون پخش ویروس و عفونت در کشور شناخته شد هدف تحقیر، اهانت و نفرت ورزی بیشتری قرار گرفته است.
بنیانگذار این کلیسا «لی مان هی» 88 ساله که به 240 هزار عضوش وعده ورود به جهانی جدید داده است، به اتهام قتل غیرعمدی تحت بازجویی است. خانواده و خویشان اعضای این کلیسا، آقای مان هی را متهم به شستشوی مغزی عزیزان خود می کنند. اکثریت بزرگی از 7500 نفر بیمار مبتلا به کرونا در کره، اعضای کلیسای شین چانجی در شهر دئگو یا کسانی هستند که با آنها در تماس بودند. گروه دیگری از بیماران هم ساکن شهر چانگدو هستند؛ شهری که محل تولد آقای لی است و مقصد زیارتی پیروان این کلیسا می باشد.
اما کلیسای شین چانجی مدعی است که چون هوادارانش روز به روز بیشتر می شود و کلیساهای بزرگ دیگر نگران کاهش اعضای خود هستند، این کلیسا را قربانی توطئه های خود نموده و سعی در بی اعتبار کردنش کرده اند. به گفته «لی یانگ سو» از اعضای کلیسای شین چانجی که خواهرش (یکی دیگر از اعضای کلیسا) ماه گذشته خود را از آپارتمانی هفت طبقه پایین انداخت و خودکشی کرد «از وقتی ویروس شیوع پیدا کرده، تمام جامعه علیه کلیسای ما شوریده است». وی افزود که خواهرش پیش از مرگ عنوان کرده بود که در پی شیوع ویروس، توهین های شوهرش به کلیسای شین چانجی شدت یافته بود. یکی دیگر از اعضای فرقه که به گفته مقامات کلیسا به خاطر عضویت در این فرقه مورد آزار شوهرش قرار گرفته بود، یک مادر 42 ساله بود که او نیز شب دوشنبه اقدام به خودکشی کرد. هم اکنون پلیس درحال بررسی هر دو پرونده است.
با همه اینها این کلیسا پیوند و تاثیری عمیق و ناگسستنی در گسترش ویروس در کره جنوبی داشته است به طوری که کره جنوبی از حیث شیوع این بیماری بعد از چین درجایگاه دوم قرار دارد. ماهیت مخفیانه و توأم با پنهانکاری این کلیسا یکی از عواملی است که آن را به کانون خشم و ترس در کشور بدل کرده است. در این مدت مقامات کشور تلاش بسیاری کرده اند تا اعضای آن را شناسایی و مورد غربالگری قرار دهند. «ون جون ووک» یکی از مقامات مسئول در کنترل بیماری، ماه گذشته گفته بود وقتی مقامات در صدد یافتن اعضای کلیسا بودند، افراد بسیاری را پیدا کردند که در شرایطی شبیه حبس به سر برده و اجازه ارتباط با هیچکس را نداشتند.
شهردار شهر دئگو روز سه شنبه گفت که دهها هزار عضو کلیسای شین چانجی یا باید برای گرفتن تست کرونا به سرعت حاضر شوند یا جریمه خواهند شد. دولت، آقای لی و همکارانش را متهم می کند که مانع از تهیه لیست کامل اعضای این فرقه توسط مقامات دولتی شده اند. به گفته «جانگ جی سو» عضو سابق فرقه که جولای گذشته این کلیسا را ترک کرد «آقای لی (بنیانگذار کلیسا) یک بیمار روانی است و اینقدر دروغ گفته که خودش دروغ هایش را باور کرده و گمان می کند که به راستی مسیح است».
آقای لی اولین کسی نیست که در کره جنوبی ادعای مسیح بودن می کند؛ به گفته «کو وونگ» محقق در زمینه ادیانِ موجود در کره، شامانیسم یا جادوگری نوعی آئین عبادی است که در آن خدایان متعددی مثل والدین مرده، جنگجویان باستانی و ارواح کوهستان مقدس بوده و مورد پرستش قرار می گیرند. این شیوه از عبادت که مورد انتقاد و خشم مردم بود، متأثر از ادیان دیگری همچون مسیحیت تغییر شکل یافت و باعث شد که باورها و اعتقادات جدیدی بین مردم کره شکل بگیرد «نوید به وجود جهانی جدید و ارض مقدسی جدید بین کلیساهای عیسوی کره جنوبی، امری تازه نیست». از آنجا که کشور در قرن گذشته با جنگ و محرومیت روبرو بود، 120 فرد که ادعای مسیح موعود بودن داشتند و نوید جهان جدیدی سراسر صلح می دادند، ظهور کردند که 70 تن از آنها هواداران قابل توجه و پرشماری هم پیدا کردند. شناخته شده ترین آنها «سان میونگ مون» بنیانگذار کلیسای وحدت بود که سال 2012 درگذشت. برخی از آنها به اتهام کلاهبرداری یا تجاوز به زندان افتادند یا بعد از آنکه وعده هایی که داده بودند محقق نشد، در فضاحت به زندگی خود ادامه دادند. اما نمایندگان یا به اصطلاح حواریونشان از این فرقه ها منشعب شده و در کشور پخش شدند و فرقه های خود را ساختند؛ آقای لی یکی از آنهاست.
خانم جونگ 25 ساله روزی را که در سپتامبر 2016 برای اولین بار با این کلیسا آشنا شد به یاد می آورد. او در ایستگاه متروی سئول بود که دو زنی که نگاه دوستانه ای داشتند و یک مرد جوان که همسن و سال او بود به او گفتند آیا وقت دارد نظر خود را در مورد یک فیلمنامه به آنها بگوید؟ پس باهم وارد یک رستوران شدند و علاقه مندی و باور او به این کلیسا از همان نقطه آغاز شد. وی در جولای 2017 به عضویت کامل کلیسا درآمد. خانم جونگ می گوید که شستشوی مغزی داده شده بود و دو سالِ بعد را صرف جذب جوانانی همچون خود برای کلیسا کرد. اعضای کلیسا برای جذب نیروی جدید ابتدا افراد آسیب پذیر را پیدا می کنند؛ کسانی که مشکلات شخصی دارند و مثلا اعتماد به نفسشان بسیار پایین است؛ بعد به این افراد پیشنهاد مشاوره و برقراری روابط دوستانه می دهند و آنان را اقناع می کنند که مطالعه انجیل می تواند به آنها کمک کند. به گفته خانم جونگ «کل کار این کلیسا فریبکاری است؛ وقتی آنها شما را برای وارد کردن به فرقه هدف قرار می دهند، هرکسی که در ظاهر تصادفا با شما روبرو می شود در واقع عضو کلیسای شین چانجی است اما شما نمی دانید». به این ترتیب برخی با دعوت شما به کلاس های زبان خارجی و تست های شخصیت به شما نزدیک می شوند.
«کیم سونگ جا» عضو سابق فرقه هم می گوید «جوانان زمانی جذب کلیسای شین چانجی می شوند که فرصت های کار و پیشرفت و زندگی بهتر کم می شود زیرا روحانیون و واعظانِ کلیسا، امیدها را برای کاریابی افزایش می دهند و به آنها وعده یک زندگانی پر از معنویت می دهند؛ حتی به آنها وعده می دهند که در جهان جدید زندگانی ابدی خواهند داشت». جوانانی که تازه به این فرقه ملحق می شوند، غالبا در اتاق هایی شلوغ و محقر زندگی می کنند و باید از ملاقات با جنس مخالف و هر اقدام دیگری که آنان را از وصول به هدفشان باز می دارد اجتناب کنند. به گفته «لی هو یون» 24 ساله و از اعضای سابق فرقه «ما چیزی نیستیم جز ربات هایی که باید برای ورود به این فرقه از دستورات پیروی کنیم. من تا جایی که امکان داشت در خورد و خوراک صرفه جویی کردم و آن پولی که برایم باقی مانده بود را صرف خرید قهوه استارباکس برای کسانی نمودم که می خواستم آنان را جذب فرقه کنم».
به خاطر تصویر نامطلوب و سوء ظنی که در مورد فرقه شین چانجی وجود دارد، نوکیشان، وابستگی خود را به این فرقه آشکار نمی کنند تا وقتی که از آمادگی خود اطمینان حاصل کنند. بعد از آنکه ماهها انجیل را مطالعه کردند، آزمون های کتبی می دهند و بعد از قبولی، در جشن فارغ التحصیلی شرکت می کنند. زندگی به عنوان عضوی از کلیسا شامل شرکت در جلسات، جذب اعضای جدید، گزارش روزانه از پیشرفت هایی که در جذب نیرو داشته اند و اینکه نیروهایی که جذب کرده اند در کار مطالعه انجیل تا کجا پیش رفته اند، است. به نوکیشان گفته می شود که عضویت خود را از خویشاوندانشان مخفی نگاه دارند و اگر والدین کنجکاو می شوند و سوال می پرسند، به آنها دروغ بگویند. وقتی والدین فهمیده و می کوشند تا فرزندانشان را از حضور در کلیسا بازدارند، بسیاری خانه را ترک می کنند و آنگونه که خانم لی به ما گفت، وقتی او عضو فرقه بود تا جایی که می توانست غذا کم می خورد زیرا والدینش در غذای او قرص خواب می ریختند تا او را از کلیسا دور نگه دارند.
کلیسای شین چانجی می گوید که اخیرا برخوردهای تعصب آمیز نسبت به این فرقه افزایش شدید یافته و اعضای آن در محل کار خود مورد شماتت و تهدید به مرگ قرار می گیرند. به گفته سخنگوی کلیسا، بسیاری از اعضا بدلیل اتهامی که از سوی سیاستمداران و رسانه های خبری -که آنان را منشأ انتشار ویروس در کشور می دانند- می ترسند که از خانه بیرون آمده و عضویت خود را در کلیسا افشا کنند. وقتی ماه گذشته فاش شد که اعضای فرقه پیامی از طرف مقامات کلیسا دریافت کرده اند مبنی بر اینکه وابستگی خود را به کلیسای شین چانجی انکار کنند و حتی بعد از گزارشاتی که پیرامون انتشار ویروس در اجتماعات کلیسا منتشر شده بود، به شرکت در جلسات ادامه دهند، خشم مردم کره جنوبی برانگیخته شد. کلیسای شین چانجی می گوید که این دستور، سیاست کلیسا نبوده و این کلیسا کسانی که خودسرانه دستور به این کار را صادر کرده بودند مجازات کرده است. چگونگی اداره تجمعات کلیسا به عنوان عامل گسترش بیماری بررسی شده است و طبق بررسی ها، اعضا در این تجمعات چسبیده به هم روی زمین می نشینند و حتی وقتی بیمار هستند در جلسات حضور پیدا می کنند. آنگونه که «لی هو یون» عضو سابق کلیسا عنوان می کند «به ما می آموزند که از بیماری نترسیم».
اما جدا از مسئله کرونا، رویکرد این کلیسا مدتهاست که اسباب رنجش و ناراحتی جریان های اصلی مسیحیت را فراهم ساخته است. این جریان ها، کلیسای شین چانجی را متهم می کنند که به طور مخفیانه نیروهای خود را به اجتماعات آنها فرستاده و اعضایشان را جذب کلیسای خود می کنند؛ و حتی برای این منظور، در یک کلیسا بین اعضا دعوا و اختلاف ایجاد کرده و کنترل امر را به دست می گیرند. شین چانجی می گوید که اعضای سابق فرقه و جریان های مسیحیت سنتی که هواداران خود را رو به افول می بینند، شایعات غلطی را برای بی اعتبار کردن کلیسا منتشر کرده اند؛ اما در ویدئوهایی که از سخنرانی های داخل این جماعت منتشر شده، یکی از مربیان فرقه می گوید که راه سنتی تأسیس یک کلیسا و ساختن و گردهم آوردن جماعتی «هزینه بر است و نیروی انسانی و زمان زیادی باید صرف آن کرد. بهتر این است که کلیساهای موجود را حذف نموده و اعضای آنها را جذب خود کنیم؛ اما باید این استراتژی را مخفی نگه دارید و در مورد آن به کسی چیزی نگویید».
به گفته «وانگ گی هاگ» سردبیر یکی از نشریات سئول و متخصص در اخبار کلیسا، گرچه موقعیت پرازدحام کلیساهای شین چانجی آنها را در برابر بیماری های واگیردار آسیب پذیر ساخته است؛ ولی درعین حال دولت های محلی و مرکزی چون آمادگی مواجهه با کرونا را نداشتند و در برابر بروز چنین موقعیتی گیج و گم شدند، شرایط را مناسب دیده و همه تقصیرها را گردن کلیسا انداختند. به گفته وی جریان های اصلی کلیساهای کُره، علاقه زیادی به بی اعتبار ساختن شین چانجی دارند و نقش آنان در بدنامی اخیر این فرقه بی تاثیر نیست. این جریان ها، افرادی را با عنوان شکارچی استخدام کرده اند؛ وظیفه این شکارچیان این است که تصویری شرور و تهدیدآمیز از کلیسای شین چانجی به نمایش بگذارند و به درخواست خانواده های اعضای کلیسای شین چانجی، اقداماتی را برای بازگشت فرزندان آنها از گمراهی و گرایش مجدد به مسیحیت اصیل انجام دهند.
هواداران کلیسای شین چانجی، آقای لی بنیانگذار کلیسا را با استناد به انجیل، همچون امام موعود می دانند. وی یکبار دوازده تن از قائم مقام های خود را جمع کرد و صحنه شام آخر مسیح را بازسازی نمود. به گفته خانم سو «اکنون بیان این مطلب برای من شرم آور است اما وقتی برای اولین بار او را دیدم آنقدر احساساتی شدم که به گریه افتادم». وی افزود که وقتی او و هزاران عضو دیگر کلیسا، زیر آفتاب سوزان تابستان جمع شده و برای جشنواره صلح جهانی که آقای لی ترتیب داده بود تمرین می کردند، احساس غرور می کرده است. والدین و برادر خانم سو شغل خود را ترک کردند تا با او در منزل بمانند زیرا که او در مقابل برنامه بازپروری و رویگردانی اش از کلیسای شین چانجی مقاومت می کرد؛ پس برای هشت روز غذا نخورد و مچ دست خود را با تیغ برید، تا اینکه سرانجام پس از دو ماه برنامه بازپروری، از کلیسا جدا شد. اما خانواده های دیگری به ما گفتند که تلاششان برای ترغیب اعضای خانواده مبنی بر ترک کلیسا با شکست مواجه شده است. برای مثال «دو سونگ جا» دختر 33 ساله اش را دوبار تحت برنامه بازپروری قرار داد اما او نپذیرفت که کلیسا را ترک کند. وی می گوید: تنها راهی که برایم باقی مانده این است که یاد و خاطره او را از ذهنم پاک کنم اما چگونه می توانم؟ برخی از والدین مثل «چو می سوک» مادر یکی از اعضای 25 ساله کلیسا ناراحت و پریشانند «من حتی نمی دانم که او کجا زندگی می کند؛ تست کرونا داده یا نه؟ حالش خوب است؟ اصلا زنده است؟»
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما