حضرت آیت الله العظمی شیرازی دام ظله با اشاره به نجات بخش بودن سیره رسول گرامی اسلام، ایشان را پیام آوری الهی برای تمام افراد بشر دانستند و فرمودند: اگر قانون خدای متعال که به وسیله ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله به مردم انتقال یافت، عملی می شد، یک دردمند و گرسنه باقی نمی ماند.
خدای متعال در قرآن می فرماید: «لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ». خدای متعال در این آیه تمام بشر را مخاطب قرار داده است و فرموده است: از رسول خدا الگو بگیرید.
همانطور که بیان شد، این خطاب به مسلمین اختصاص ندارد؛ چراکه ایشان همانگونه که در قرآن آمده است: «قُلْ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنِّی رَسُولُ اللَّهِ إِلَیْکُمْ جَمیعاً» فرستاده ای برای تمام انسان ها هستند.
با مطالعه ی تاریخ با این ویژگی از حکومت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله آشنا می شویم که غیر مسلمانان زیادی اعم از یهودیان و مسیحیان در سایه ی حکومت ایشان زندگی می کردند و حکومت ایشان را نسبت به اینکه در حکومت ابوسفیان و کفار زندگی کنند، ترجیح می دادند؛ چراکه زندگی بهتری داشتند.
مرجع عالیقدر در ادامه ی بیاناتشان تبلیغ سیره ی خالی از اتهامات رسول اکرم صلی الله علیه وآله را وظیفه ی همگان دانستند و فرمودند: از آنجایی که رسول خدا صلی الله علیه وآله، پیامبری از جانب خدای متعال برای تمام بشر هستند، شکی نیست که باید تمام بیش از هفت میلیارد انسان روی زمین به سوی اسلام ارشاد شوند.
اگر برای این منظور افراد کافی وجود نداشته باشد (که وجود ندارد) بر همگان واجب می شود تا به اندازه ی قدرتشان در این مسیر حرکت کنند و سیره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله که مقدمه ی وجود است را به آنان برسانند، آن هم به گونه ای که «البلاغ المبین» تحقق پیدا کند. این تبلیغ باید به حدی باشد که غیر مسلمان ها به این باور برسند که ایشان بر حق هستند؛ این آموزه، از فرامین قرآن است.
معظم له بلاغ مبین را فرمان خدای متعال دانستند و فرمودند: این فرموده ی قرآن کریم است که تبلیغ باید به مقداری باشد تا شخص جاهل به باور برسد، آن گاه خواه اسلام را قبول کند، خواه نکند. چراکه پذیرفتن اسلام بر عهده ی خود اوست و در پذیرش اسلام، اجباری وجود ندارد. در این زمینه وظیفه ی ما تحقق بخشیدن به «البلاغ المبین» است.
مرجع عالیقدر جهان تشیع با اشاره به شمار اندک مبلّغان دین فرمودند: در عصر حاضر افرادی که با وجود آن ها تبلیغ اسلام به اندازه ی کفایت برسد، وجود ندارد و این امر بر عهده ی همگان سنگینی می کند.
بله! این امر بیش از دیگران بر عهده ی عالمان و حاکمان است؛ چراکه ابزار علم و قدرت در اختیار آنان قرار دارد اما این کافی نیست و باید همگان در حدّ توان خود به این امر مهم بپردازند.
آیت الله العظمی شیرازی در این قسمت از ارشاداتشان، به مسأله تحریف سیره ی پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله در گذر تاریخ اشاره کردند و تبلیغ سیره ی پیراسته از بهتان ها را امری لازم دانستند و فرمودند: تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله مملو از دروغ پردازی ها و سیاه نمایی هاست که از جانب دشمنان دین صورت پذیرفته است، پس از روی وظیفه باید تاریخ و سیره ی حقیقی ایشان به تمام جهان و تمام مردم به هر زبانی برسد. در این امر باید از هر وسیله ی مشروعی اعم از: قلم، سخن، وسایل ارتباط جمعی و... استفاده گردد.
بنا به فرموده ی علما تأمین نفقه ی همسر بر مرد واجب است و اگر در این راه ناتوان بود، می تواند برای تأمین نفقه ی همسرش قرض کند؛ در صورتی که این مطلب برای خیلی از امور وارد نشده است.
برای مسأله ی تبلیغ دین هم این امر صادق است. چه ایرادی دارد که در این راه قرض گرفته شود؟!
بدین منظور باید در ابتدا از تاریخ صحیح پیامبر صلی الله علیه وآله آگاه شد تا بتوان آن را به دنیا معرفی کرد، چراکه شمار نسبت های دروغ به ایشان بسیار است.
در تاریخ وارد شده است که ایشان فرمودند: «کثرت علیّ الکذابة». این در حالی است که تا قبل از تبلیغ اسلام، کفار ایشان را با عنوان «الصادق الأمین» یاد می کردند نه صادق امین. این بدین معناست که آنان پیامبر را تنها شخص «راستگو و امین» می دانسته اند. اما امر به گونه ای شد که ایشان فرمودند: «کثرت علیّ الکذابة وستکثر بعدی». امروز زمینه بسیار فراهم است برای زدودن این جنایت ها.
ایشان در ادامه فرمودند: با توجه به این مطلب، این از معجزه ی الهی است که دین اسلام تا به امروز باقی مانده است. در روزگاران گذشته امکان زدودن چهره ی تاریخ پیامبر صلی الله علیه وآله از اتهامات وجود نداشت و یا مجال اندک بود، اما در حال حاضر این فرصت وجود دارد تا سیره ی صحیح ایشان به عالم رسانده شود و برای این امر «من به الکفایه» وجود ندارد پس پرداختن به این امر وظیفه ی همگان در هر مکانی است.
معظم له به نمونه ای از عملکرد رسول خدا صلی الله علیه وآله اشاره کردند و فرمودند: در تاریخ وارد شده است که وقتی لنین بر سر کار آمد، ماده ای برای مزارع تصویب کرد و برای اجرای آن پنج میلیون انسان را به کام مرگ فرستاد.
این عملکرد را در کنار سیره ی پیامبر صلی الله علیه وآله قرار دهید. ایشان هزاران حکم الهی را اجرا کردند اما یک نفر را برای اجرای آن به قتل نرساندند. چه کسی باید به مردم برساند که پیامبر ما قوانینی آوردند و برای اجرای آن حتی یک نفر را به قتل نرساندند؟!
حکومت های به نام اسلام در عصر ما از سیره ی پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله دور هستند. اگر خراب نکنند، آباد نمی کنند. از آنان توقعی نیست اما سایرین باید به وظیفه ی خود عمل کنند.
عمل به این وظیفه در عصر ما واجب عینی است؛ تا زمانی که عمل به سیره ی قرآن و عترت به عنوان مقدمه ی وجود تحقق یابد.
آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در پایان فرمایشاتشان فرمودند: حاکم اسلامی باید خوراک و پوشاکش همانند تهیدست ترین افراد جامعه باشد.
در تاریخ آمده است که امیرمؤمنان علیه السلام دلیل زهدشان را این گونه بیان کردند: «اِنَّ اللّهَ عَزَّوَجَلَّ فَرَضَ عَلی اَئِمَّةِ العَدلِ اَن یُقَدِّروا اَنفُسَهُم بِضَعَفَةِ النّاسِ؛ خدای عزوجل بر حاکم اسلامی واجب گردانده است که همانند ضعیف ترین مردم جامعه باشد».
اگر این آموزه به جهانیان برسد آنان هدایت خواهند شد. امیدوارم به این وظیفه در حدّ بلاغ مبین عمل شود.
نظر شما