twitter share facebook share ۱۳۹۹ دی ۲۹ 973

ماههاست که کارشناسان به سیاستمداران آمریکایی بابت افزایش شمار بی خانمان ها هشدار می دهند؛ چراکه با شیوع کرونا بسیاری مشاغل خود را از دست داده اند و نتوانستند اجاره بهای منازل شان را بپردازند. حالا این هشدارها در حال تبدیل شدن به واقعیت است و آمریکا با بحرانی بی سابقه روبرو است.

نخستین نشانه های این بحران در 26 ماه می، با روند نزولی بازارهای مالی نیویورک آشکار شد و اوضاع نابسامان اقتصادی در نهایت «رودی» و «کریستینا» را پس از 37 سال زندگی زناشویی وادار کرد که برای بدست آوردن یک لقمه نان، به کار جمع آوری زباله های بازیافتی از سطل های زباله مشغول شوند.

رودی قبل از شیوع کرونا محوطه ساز بود، اما با آمدن کرونا شغل خود را از دست داد. حالا او و همسرش در اتومبیلشان زندگی می کنند درحالیکه قبل از این هیچوقت بی خانمان نبوده اند. از اواخر ماه آوریل که زیان های اقتصادی ناشی از قرنطینه شروع به آشکار شدن کرد، رسانه ها بابت افزایش بی خانمان ها هشدار دادند. نیویورک تایمز در گزارشی نوشت که 31% از مردم قادر به پرداخت اجاره نیستند و با گذشت زمان وضع بدتر شده است، دور نیست که میلیون ها آمریکایی بی خانمان شوند.

ماه آگوست گروهی از متخصصان عضو در سازمان های حق مسکن، از جمله Eviction Lab، ائتلاف مسکن ملی کم درآمدها و پروژه دفاع از بی خانمان های ناشی از کووید 19، نتیجه مطالعات خود را در مقاله ای با عنوان «بحران بی خانمان های ناشی از کووید 19» منتشر کردند. در این مقاله تخمین زده می شد که در صورت عدم مداخله سریع و جدی دولت، حدود 30 تا 40 میلیون نفر تا چند ماه آینده در خطر اجبار به تخلیه خانه هایشان قرار خواهند گرفت. مولفان مقاله هشدار می دادند که آمریکا ممکن است با شدیدترین بحران بی خانمانی در طول تاریخ خود روبرو شود و اضافه می کردند که رنگین پوستان 80% از افرادی که در خطر تخلیه منزل مواجه هستند را تشکیل می دهند.

در ماههای پس از انتشار این مقاله، دهها هزار نفر مجبور به ترک منازل خود شدند و طبق تحقیقات Eviction Lab در 27 شهر 162,500 درخواست تخلیه از سوی موجرها داده شده است. اما فعلا با مهلتی که دولت به مستأجران داده، جلوی بدتر شدن این بحران گرفته شده است. اخیرا به عنوان بخشی از بسته محرک اقتصادی که اواخر دسامبر به تصویب رسید، کنگره 25 میلیارد دلار کمک اجاره به ایالت ها اختصاص داده و مهلت مستأجران را تا 31 ژانویه افزایش داده است.

اما این طرح ها همچون مسکنی است که در کوتاه مدت اثربخش می باشد. تاریخ پایان این مهلت نزدیک است و کمک 25 میلیاردی اجاره نیز گرچه مهم و حیاتی است، اما آن چیزی نیست که کارشناسان بدنبالش هستند. مسئله اصلی این است که دولت به مستأجران فقط مهلت داده، ولی اجاره شان را نبخشیده است؛ این امر بدان معنی است که حتی اگر این مهلت چند بار دیگر تمدید شود، مستأجران مجبورند تمام اجاره های عقب افتاده را به مالکان پرداخت کنند. طبق بررسی های مؤسسه مودیز، در حال حاضر نزدیک به 12 میلیون خانوار به طور میانگین 5850 دلار بابت اجاره و سایر خدمات مسکن بدهکار هستند. اگر مردم همچنان بی کار باشند چگونه می توانند این مبالغ را پرداخت کنند؟

بسیاری از کارشناسان معتقدند که فقط مداخله مداوم و گسترده و جدی دولت است که می تواند جلوی فاجعه را بگیرد. پیروزی بایدن در کنارِ افتادن سنا به دست دموکرات ها، به کارشناسان امید داده است که ممکن است این کمک توسط دولت صورت بگیرد اما با توجه به اینکه جمهوریخواهان همچنان در کنگره تعداد قابل توجهی کرسی دارند و دموکرات ها یکدست نیستند، نمی توان از بابت مداخله جدی دولت در حل مشکل بی خانمان ها مطمئن بود.

کالیفرنیا که قیمت خانه در آن بالاست، یکی از ایالت هایی است که وضعیت مسکن مردم بر اثر کرونا تحت تأثیر بسیاری قرار گرفته است و بین 4.1 تا 5.4 میلیون نفر از ساکنانش در آستانه اجبار به تخلیه منازل خود هستند؛ این امر در نیویورک بین 2.8 تا 3.3 میلیون نفر از شهروندان را شامل می شود؛ در تگزاس 2.6 تا 3.8 میلیون نفر است و در فلوریدا 1.9 تا 2.5 میلیون نفر. خوش بینانه ترین پیش بینی از آنِ بانک ذخیره فدرال فیلادلفیا است که تخمین می زند میزان تخلیه منازل در سال 2021 پنجاه درصد افزایش یابد.

رودی و همسرش با پولی که از بیمه بیکاری دریافت می کنند اقساط اتومبیل خود را می پردازند و شب ها را در همان اتومبیل سر می کنند. این زوجِ 55 ساله احتمالا برای مدتی طولانی بی خانمان خواهند ماند و این امر حتی بعد از اشتغال رودی ادامه خواهد یافت؛ زیرا به گفته رودی هزینه بازگشت به یک آپارتمان، 3000 دلار است.

در حالی که در ژاپن بر اساس داده های وزارت بهداشت کار و رفاه اجتماعی در سال 2018 تنها 3992 بی خانمان وجود داشته است، در لوس آنجلس 120,000 خانوار از جمله 184,000 کودک حداقل برای مدتی بی خانمان هستند. این شهر همچون بسیاری از شهرهای بزرگ دیگر، دارای نرخ بالای خانه های اجاره ای است و طبق آمارهای سال 2019، 54% ساکنانش اجاره نشین هستند (در نیویورک تعداد اجاره نشنین ها 67% و در نیوآرک 78% هستند)

«مل تیلکراتن» مدیر اجرایی مؤسسه غیرانتفاعی باران امید است که برنامه ای با عنوان «پارکینگ ایمن» اجرا می کند. در این برنامه افراد بی خانمانی که در اتومبیل زندگی می کنند می توانند شب هنگام ماشین های خود را به این پارکینگ ها منتقل کرده و بخوابند. آقای تیلکراتن نیز نگرانی خود را بابت افزایش تعداد بی خانمان ها اظهار می کند «به زودی شاهد دهها هزار جمعیت بی خانمان در سطح شهر خواهیم بود؛ این افراد اگر خوش شانس باشند در خانه دوستان و اقوام خود پناه می گیرند که در آن صورت، جمعیت ساکن در خانه ها بالغ بر دو تا سه برابر ظرفیت می شود. سایر بی خانمان ها نیز یا چادرنشین شده یا به جرگه 16000 نفر دیگری که در لوس آنجلس در اتومبیل های خود زندگی می کنند خواهند پیوست»

طبق گزارش ماه آگوست تیم متخصصان مسکن، نزدیک به نیمی از اجاره نشین های آمریکا بیش از سی درصد درآمد ماهانه خود را صرف پرداخت اجاره می کنند. اما در ابتدای شیوع کرونا 10.9 میلیون خانوار یعنی یک چهارم کل اجاره نشین ها، مجبور به تخصیص بیش از 50% درآمد خود برای پرداخت اجاره شدند.  

به گفته «دایان ینتل» رئیس ائتلاف ملی مسکنِ کم درآمدها «پیش از کرونا نیز ما کمبود هفت میلیون آپارتمانِ ارزان، برای اجاره کم درآمدها داشتیم. به ازای هر ده نفر اجاره نشنینِ کم درآمد، کمتر از چهار آپارتمانِ ارزان وجود دارد. انتشار کووید 19 تنها باعث شد که بحران مسکن در آمریکا عیان شود وگرنه این بحران مدتهاست که وجود داشت.»

*منبع: نیشن

مترجم: فاطمه رادمهر

نظر شما