نگاهی به رسانه های جهان

چرا آمریکایی ها به سیاستمداران مسن رأی می دهند

بزرگترین نخست وزیر بریتانیا چرچیل بود. او سال 1900 در سن 25 سالگی نماینده مجلس شد و بعد از بیش از پنج دهه، زمانی که به هشتادسالگی رسید، از سیاست کناره گرفت. او ده سال بعد از کناره گیری در سال 1965 در قامت یک قهرمان ملی درگذشت

در ادامه این بحث، تأمل در سن سیاستمداران آمریکا جالب است. منظور ما از سیاستمداران، تنها رؤسای جمهور نیستند –بایدن 80 سال دارد و رقیب احتمالی او در انتخابات 2024 دونالد ترامپ 77 ساله است- بلکه در بسیاری از مناصب ارشد در آمریکا ما افرادی با سن بالا می بینیم؛ به طوری که در پاره ای موارد چرچیل در مقایسه با سیاستمداران آمریکایی جوان محسوب می شود

دایان فاینستاین سناتور دموکرات ایالت کالیفرنیا 90 ساله است؛ او وضع جسمانی خوبی ندارد و گفته است سال 2024 دیگر نامزد نخواهد شد. چاک گراسلی سناتور جمهوری خواه ایالت آیووا هفته آینده 90 ساله می شود. نانسی پلوسی رئیس سابق مجلس نمایندگان 83 سال دارد و تأکید کرده است که سال 2024 مجددا رأی می آورد. میچ مک کانل رهبر جمهوری خواه سنا 81 ساله است و از نظر جسمانی مشکلات مختلفی دارد

فهرست نام هایی که مفسران آن را پیرمرد سالاری سیاسی در آمریکا می نامند، فهرستی طولانی است. حضور این سیاستمداران مسن در مشاغل برتر، باعث هرز رفتن استعدادهای جدید و جوانی می شود که ایده هایی تازه در سر دارند

سال 2022 یک سوم دموکرات ها (33%) در نظرسنجی نیویورک تایمز گفتند که دوست دارند حزبشان در سال 2024 نامزدی متفاوت برای ریاست جمهوری معرفی کند زیرا سن بایدن مشکل ساز است

نیکی هیلی جمهوری خواه 51 ساله که از نسل جوان تر سیاستمداران محسوب می شود، در آغاز کارزار انتخاباتی خود، به رأی دهندگان هشدار داد که جمهوری خواهانی که از ترامپ حمایت کنند، ممکن است به دلیل سن بالای او با مشکلاتی روبرو شوند

سؤال این است که چرا سیاستمداران قدیمی و کهنه کار به قدرت می چسبند. البته تازه واردها می توانند وارد رقابت شوند و حتی سیاستمداران قدیمی را شکست دهند، ولی به جز مواردی استثنایی، معمولا این سیاستمداران باسابقه هستند که از مزایایی همچون پول و پوشش خبری فراوان برخوردار می شوند

بایدن نمونه بارز ان است. یکی از مفسران سیاسی می گفت بایدن شاید تمایل داشته باشد کار چرچیل را انجام دهد و کرسی نامزدی حزب دموکرات را به شخص دیگری بسپارد؛ ولی احتمال ریاست جمهوری ترامپ باعث می شود که او در گود رقابت باقی بماند زیرا «دور دوم ریاست جمهوری ترامپ به معنای پایان دموکراسی آمریکا است» و بایدن این را می داند.

بایدن مزیت های زیادی نسبت به دیگر نامزدان دموکرات دارد؛ او در انتخابات ریاست جمهوری 2020 ترامپ را شکست داد و در انتخابات سال 2024 به نظر می رسد که بهترین نامزد برای توقف ترامپ باشد. کسی که یک دور رئیس جمهور بوده است، شانس پیروزی بیشتری در دور دوم دارد زیرا هم خود در تیتر نخست اخبار جهان است و هم اینکه بر رسانه های آمریکا تسلط دارد

بر اساس گزارش مرکز سیاست آمریکا، مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری و کنگره در سال 2020 گرانترین مبارزات انتخاباتی تاریخ بوده و هزینه ای بالغ بر 14 میلیارد دلار داشته است. کسانی که پول می دهند، تمایل دارند روی نامزدانی که احتمال برنده شدن بیشتری دارند و در منصب هستند، سرمایه گذاری کنند

البته احتمال شکست بایدن نیز زیاد است؛ جورج دبلیو بوش و جیمی کارتر نمونه های اخیر رئیس جمهورهای یک دوره ای هستند. هر دوی آنها دور دوم شکست خوردند زیرا با بحران های مختلف از جمله بحران اقتصادی، رقیبانی شایسته و مخالفانی بسیار مواجه بودند

اما نسل بعدی سیاستمداران آمریکایی را نباید نادیده گرفت. خانم هیلی از ستاره های درحال ظهور در اردوگاه جمهوری خواهان است و در بین دموکرات ها کامالا هریس 58 ساله معاون رئیس جمهور، و گرچن ویتمر فرماندار میشیگان با 50 سال سن از جمله سیاستمدارانی هستند که احتمالا در آینده نام آنها را بیشتر خواهیم شنید. همچنین است جاشن شاپیرو 50 ساله از پنسیلوانیا، گاوین نیوسام فرماندار کالیفرنیا که در دهه 50 عمر خود است و ماکسول فراست اولین نسل زدی که در فلوریدا عضو کنگره شده و در حال حاضر 26 سال دارد.

بنابراین تغییر نسل در بین سیاستمداران آمریکا رخ خواهد داد ولی نه در سال 2024

منبع: نشنال نیوز

چرا نمایندگان زن مجلس عراق در مقابل نابرابری جنسیتی موضع نمی گیرند؟

اوایل ماه اوت کمیسیون ارتباطات و رسانه عراق دستورالعملی صادر کرد که بر اساس آن استفاده از واژه «جنسیت» در ارتباطات عمومی ممنوع می شود. همچنین این کمیسیون واژه «انحراف جنسی» را جایگزین «همجنسگرایی» کرد

این تصمیم پس از آن گرفته شد که احزاب سیاسی مسلط، یک کارزار اطلاعات نادرست را در رسانه های عراقی براه انداختند و استفاده از واژه جنسیت را با تکثیر همجنسگرایی، ترویج هویت های تراجنسیتی، انحطاط اخلاقی و نقض ارزش های ملی و مذهبی مرتبط دانستند

این ممنوعیت پیامدهای منفی بر کار دانشگاهیان و کارکنان سازمان های بشردوستانه داشته است. برخی از اساتیدی که مطالعات جنسیتی را تدریس می کنند، مجبور شده اند دوره های خود را به حالت تعلیق درآورند. به کارکنان سازمان های غیردولتی نیز هشدار داده شده است از این اصطلاح استفاده نکنند

واکنش شدید علیه استفاده از واژه جنسیت و تحریف عمدی معنای آن، منحصر به عراق نیست و گروههای محافظه کار در سراسر جهان در راستای مخالفت با دستاوردهای برابری جنسیتی، به این کلمه حمله می کنند

در عراق کمپین ضد جنسیتی، نشان دهنده تلاش های فزاینده احزاب جریان اصلی، برای تنگ کردن عرصه بر فعالان مدنی کشور است. در سالهای اخیر این احزاب از تصویب قوانینی مبهم برای هدف قرار دادن هرکس –اعم از فعالان و رسانه های اجتماعی- که به نظر می رسد اخلاق عمومی را نقض نموده، استفاده کرده اند. این درحالی است که نمایندگان زن پارلمان برای نخستین بار 30% از کرسی های مجلس را در اختیار دارند؛ اما این زنان سکوت کرده اند و حتی برخی از آنها این سیاست ها را تشویق می کنند

اعضای کمیته پارلمانی زنان، کودکان و خانواده زمانی که کمیسیون ارتباطات ممنوعیت استفاده از واژه جنسیت را اعلام کرد، هیچ اعتراض و صحبتی نکردند. البته باتوجه به حملاتی که در رسانه ها متوجه کسانی شد که در مقابل این کارزار اطلاعات نادرست ایستادند، شاید سکوت زنان نماینده تعجب آور نباشد. برای مثال حنا ادوار فعال فمنیست برجسته عراقی، مورد توهین های زن ستیزانه قرار گرفت؛ او را مادر همجنس بازی در عراق خواندند و عامل خارجی دانستند که زمینه همجنس گرایی و فساد اخلاقی را در کشور ایجاد کرده است.

در دو سال گذشته همچنین شاهد رشته قتل هایی علیه زنان بودیم و این اتفاقات بحث هایی را پیرامون نیاز فوری به قانون خشونت خانگی در فضای عمومی برانگیخت. از سال 2015 پیش نویس این قانون به دلایلی همچون نقض اسلام، مغایرت با ارزش های ملی و ناسازگاری با فرهنگ عراق، به شدت در پارلمان مورد مخالفت قرار گرفته است.

در گذشته برخی نمایندگان زن تلاش کردند تا این قانون را به تصویب برسانند ولی با تهدید و ارعاب مواجه شدند. سال 2019 زمانی که هیفا امین نماینده حزب کمونیست در پارلمان خواستار تصویب قانون خشونت خانگی شد، با خشم طرفداران حزب فضیلت مواجه شد که خواهان اعدام و سوزاندن او شدند

در مجلس کنونی تنها تعداد کمی از نمایندگان زن تلاش کرده اند تا این قانون را به رأی بگذارند ولی تاکنون قانون در دستور کار قرار نگرفته است

درست است که مسئله جنسیت به همه مربوط می شود و مسئولیت ارتقاء وضع زنان و حمایت از حقوق بشر نباید صرفا بر دوش زنان باشد؛ ولی همچنان این سؤال مطرح است که چرا با وجود حضور چشمگیر زنان در مجلس، این زنان تلاشی هماهنگ برای تصویب قانون خشونت خانگی و مخالفت با واکنش منفی علیه واژه جنسیت نمی کنند؟

یک پاسخ این است که احزاب سیاسی جریان اصلی، نامزدانی که در انتخابات شرکت می کنند را فیلتر کرده اند. به همین دلیل است که تنها زنانی نامزد می شوند که از قبل با نخبگان زدوبند کرده و در خط حزب قرار دارند

دلیل دوم این است که به دلیل شأن پایینی که جامعه برای زنان قائل است و انتظارات سفت و سختی که از رفتار آنها دارد، اگر زنان نماینده برخلاف برنامه و اهداف کسانی که به پیروزی آنها کمک کرده اند گام بردارند، با خطرات بیشتری در مقایسه با مردان مواجه می شوند

به دلیل تسلط احزاب سیاسی بر پارلمان، تعداد بسیار کمی از زنان نماینده توانسته اند به شکل مستقل یا به نمایندگی از احزاب اپوزیسیون، به پارلمان راه یابند اما همین زنان بیش از همه احتمال دارد که سیاست های واپسگرا را به چالش بکشند

در انتخابات سال 2021 تنها 16.4% از 946 زنی که در انتخابات شرکت کرده بودند، وابستگی حزبی نداشتند. از میان کسانی که کرسی های پارلمان را بدست آوردند، پنج کرسی از آن زنان مستقل و هفت کرسی متعلق به زنان احزاب اصلاح طلب مانند اعتماد، نسل جدید و کانون اشراق بود

تسلط احزاب جریان اصلی بر سیاست عراق، به تضعیف هرگونه تلاش برای گردهم آوردن نیروهای اصلاح طلب و مستقل منجر شده است

پس از خروج بلوک صدر از پارلمان در سال 2022 و توزیع مجدد کرسی های ان بین احزاب باقی مانده، نسبت نمایندگان مستقل و احزاب کمتر شناخته شده به 26% افزایش  یافت؛ ولی عدم اتحاد بین این گروهها باعث شد که نتوانند برای تصویب قوانین مترقی تر در پارلمان فشار وارد کنند

این امر همچنین به احزاب جریان اصلی امکان داد تا در تلاش برای کسب محبوبیت بیشتر بین اعضای محافظه کار جامعه و حفظ قدرت خود، اقدامات اجتماعی محافظه کارانه ای را در دستور کار قرار دهند. حالا این تلاش ها با نزدیک شدن به انتخابات استانی که قرار است پایان سال برگزار شود، تشدید شده است

منبع:الجزیره  

خیزش آرام هند

رکود شدید اقتصادی چین در شرایطی صورت می گیرد که یک کشور پرجمعیت دیگر از نظر اقتصادی رشد چشمگیری پیدا کرده است. اقتصاد هند در سه ماهه دوم سال 2023 رشد سالانه 7.8 درصدی را تجربه کرد و به نخستین کشوری بدل شد که توانست کاوشگر خود را در نزدیکی قطب جنوب ماه فرودآورد. قطب جنوب ماه نقطه ناشناخته ای است که دانشمندان معتقدند ممکن است ذخایر اب را در خود جای داده باشد.

افزایش نفوذ ژئوپلیتیک، اقتصادی و فرهنگی هند، با افول اقتصادی چین همزمان شده است؛ این افول فرصت های جدیدی را پیش روی اقتصاد هند و دیگر کشورهای درحال توسعه و نوظهور باز می کند. اوایل سال جاری هند شاهد یک نقطه عطف دیگر بود و جمعیتش رسما از جمعیت چین پیشی گرفت. چین برای بیش از 300 سال عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان را یدک می کشید. درحالی که جمعیت رو به کاهش و پیری جمعیت مانعی بر سر جاه طلبی های ژئوپلیتیک و رشد اقتصادی چین خواهد بود، هند به عنوان یکی از جوان ترین کشورهای جهان با میانگین سنی 28.2 سال آماده است که از جمعیت خود بهترین استفاده را ببرد

اما مهمترین عامل ظهور هند به عنوان یک قدرت جهانی، رشد سریع اقتصاد آن است. درحالی که تولید ناخالص داخلی هند هنوز کمتر از چین است ولی سریع ترین رشد اقتصادی در جهان را تجربه می کند و پیش بینی می شود در پنج سال آینده 12.9% از اقتصاد جهان را به خود اختصاص دهد و از سهم 11.3 درصدی آمریکا پیشی گیرد

جمعیت جوان هند علاوه بر رونق مصرف، با نوآوری های خود باعث پیشرفت این کشور در عرصه فناوری نیز می شود؛ چنانکه در زمینه کاوشگر شاهد بودیم که هند با 6% بودجه ای که آمریکا صرف مأموریت های فضایی خود می کند، موفق به ارسال کاوشگر به ماه شد. تولید ناخالص داخلی هند از بریتانیا، ژاپن و آلمان پیشی گرفته و تا سال 2030 پس از آمریکا و چین به سومین اقتصاد بزرگ جهان بدل خواهد شد

باتوجه به کشورهای بی ثباتی که در همسایگی هند قرار گرفته اند، جای تعجب نیست که هند سومین بودجه دفاعی بزرگ جهان را دارد. اتحاد استراتژیک بین چین و پاکستان که هر دو جزء قدرت های هسته ای هستند، موقعیت هند را متزلزل کرده است. علاوه بر این در سه سال گذشته هند در امتداد مرز هیمالیا با چین تنش های نظامی داشته و اینها باعث شده است که روابط دو کشور به پایین ترین سطح خود در دهه های اخیر برسد

اما علیرغم خطراتی که هند را از جانب چین تهدید می کند، شاهد هستیم که هند توانسته است قدرت چین را به چالش بکشد. البته گرچه هند مایل به ایجاد روابط نزدیک تر با غرب است ولی به خاطر ملاحظاتی که در قبال چین دارد، تا به حال از وارد شدن به اتحادهای نظامی رسمی با کشورهای غربی خودداری کرده است

در این موضع گیری، قدرت های غربی نیز تاحدودی مقصر هستند. بی میلی بایدن به اظهار نظر در مورد بن بست بین چین وهند، این سیگنال را به دهلی نو ارسال کرده است که هند مسئول دفاع از خود می باشد. با توجه به اینکه رشد آینده هند به توانایی این کشور در دفاع از خود در برابر تهدیدات خارجی بستگی دارد، دهلی احتمالا تلاش های خود را برای مدرن کردن نیروهای مسلح این کشور و تقویت بازدارندگی هسته ای خود افزایش خواهد داد  

تشدید رقابت بین چین و هند همچنین می تواند مانع از تلاش برای متحد شدن کشورهای جنوب جهانی و تبدیل شدن گروه بریکس به جایگزینی قدرتمند در برابر گروه 20 و گروه7 باشد. کشورهای عضو بریکس –متشکل از برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی- اخیرا با افزودن شش کشور جدید به گروه –عربستان، ایران، امارات، مصر، اتیوپی و ارژانتین- موافقت کردند. با توجه به منافع متفاوت این 11 عضو رسیدن به اجماع در مورد هر موضوع مهمی در این گروه، دشوار خواهد بود

در عین حال رکود اقتصادی چین می تواند رئیس جمهور این کشور را وادار کند دست به برنامه های توسعه طلبانه ای بزند. بایدن اخیرا رکود اقتصادی در چین را به بمب ساعتی تشبیه کرد و گفت «وقتی افراد بد مشکل دارند، کارهای بدی انجام می دهند». نقشه ملی بحث برانگیز چین که مناطق وسیعی از هند، مالزی، فیلیپین، تایوان و بوتان (و حتی کمی از روسیه) را به عنوان قلمرو این کشور نشان می دهد، حکایت از افزایش احتمال رفتار تهاجمی چین در آینده دارد

علاوه بر تهدیدات خارجی، نحوه پاسخگویی هند به چالش های اقتصادی داخلی نیز بر شکل گیری آینده این کشور تأثیر دارد. نخست وزیر هند نارندا مودی گام های بزرگی را در راستای مدرن سازی بوروکراسی قدیمی هند و ترویج دولت الکترونیک برای کاهش تشریفات اداری و جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی برداشته است. دولت او سرمایه گذاری زیادی را برای ارتقا و توسعه زیرساخت های کشور انجام داده و بدنبال تقویت تولید داخلی بوده است. اما برای تبدیل شدن هند به قطب تولیدی در جهان، این کشور باید سرمایه گذاری بسیاری را در امر آموزش و پرورش نیروی انسانی انجام دهد

تنوع جمعیتی یکی دیگر از چالش های بزرگ هند است. در انتخابات های اخیر کشور، شاهد دوقطبی و اختلافات شدیدی بوده ایم اما علیرغم دوقطبی سازی سیاسی (مشابه با آنچه در آمریکا شاهد هستیم) دموکراسی در هند ستون ثبات این کشور بوده و اعظای طبقات و کاست هایی را که از لحاظ تاریخی به حاشیه رانده شده اند، قادر ساخته است تا به بالاترین سطوح سیاسی برسند

اینکه هند بتواند سیر صعودی خود را حفظ کند، به توانایی این کشور در حفظ ثبات سیاسی، رشد سریع اقتصادی، امنیت داخلی و خارجی و سیاست خارجی آینده نگر بستگی دارد       

منبع: پروژکت سندیکیت

مترجم:فاطمه رادمهر