twitter share facebook share ۱۳۹۹ مهر ۲۸ 1099

دوران فعلی، یکی از بدترین دوران ها برای راه اندازی تجارت و کسب و کاری جدید در ایران است. حتی پیش از شیوع کرونا، اقتصاد بر اثر تحریم ها فلج شده بود. با این وجود سه نفر از فارغ التحصیلان طراحی، با پذیرش این ریسک، برند پوشاک خود را با نام تجاری Koi ساختند و موفق شدند از ماه ژوئیه تاکنون هزاران تاپ و شلوار جین از تولیدات خود را به فروش برسانند.

در میانه بحران اخیر مالی ایران که با شیوع جهانی کووید 19 و کم فروغی بازار نفت تشدید شده، رونق کالاهای ساخت ایران نور امیدی است که بر دل فعالان اقتصادی کشور تابیدن گرفته است. در کشوری که زندگی مردم تحت تأثیر شدید تحریم های غرب قرار گرفته است، مارک های وطنی همچون Koi، شامپوی Zi و قهوه Bonmano جای خالی کالاهای مصرفی را پر می کنند.

koi برای تهیه محصولاتش از پارچه های یک کارخانه نساجی در شهر خوی در شمال غربی ایران استفاده می کند، لذا نیاز به مواد وارداتی ندارد. آنگونه که آرمیتا قصابی 30 ساله یکی از بنیانگذاران مارک Koi به ما می گوید: «رقابتی نبودن بازار بدلیل فقدان مارک های خارجی در ایران و هزینه پایین نیروی کار، قیمت ها را پایین نگه داشته است». به ازای هر شلوار جینِ 18 دلاری، تولیدکنندگان koi معادل 11 دلار سود می کنند.

ایران سالهاست که راهکار مقاومت را در پیش گرفته است و رهبر انقلاب نیز با توصیه به گسترش مقاومت، از مسئولان خواسته است که این راهکار را در محور سیاست های خود قرار دهند. توافق 2015 برجام قرار بود در ازای کاهش غنی سازی، ایران را به صحنه بین الملل برگرداند، تا اینکه ترامپ از برجام خارج شد و شروع به تنگ کردن عرصه اقتصادی بر ایران کرد.

یکی از نخستین چیز هایی که از بعد از بازگشت تحریم ها در سال 2018 از صحنه خیابان های تهران رفته رفته ناپدید شد، مراکز خرید لباس بود و فروشگاههای مشهوری که سالها مارک هایی همچون مانگو، زارا، آدیداس یا بنتون را عرضه می کردند، خالی شدند. ترکیبی از سقوط ناگهانی ارزش ریال و ممنوعیتی که دولت روی صدها کالای غیرضروری از جمله پوشاک گذاشت، ضربه بزرگی به خرده فروشان وارد کرد.

کم شدن واردات، منجر به کمبود کالاهایی همچون شامپوهای خارجی شد و آن شامپوهایی هم که در بازار بود با قیمت های نجومی عرضه می شد. نازنین که مالک یک شرکت بازاریابی کوچک در تهران است می گوید که شروع به خرید شامپوی زی کرده زیرا قیمت شامپوی لورال شش برابر دوسال پیش شده است و دیگر نمی تواند این مارک را خریداری کند. البته آنگونه که نازنین می گوید «کیفیت دو شامپو تقریبا یکسان است».

مقامات ایران در صدد توسعه بخش خصوصی و صادرات کالاهای ساخت ایران به کشورهای اطراف هستند، اما بزرگترین صنایع تولیدی ایران مثل خودروسازی به شدت تحت تأثیر تحریم ها قرار دارند و گرفتار فساد نیز شده اند. در همین حال کرونا تجارت برون مرزی را مختل کرده است، اما حتی در شرایطی که تولید ناخالص داخلی از سال 2018، 12% کمتر شده است، بسیاری از شرکت های کوچک عملکرد بهتری نسبت به گذشته داشته و موفق بوده اند.

به گفته امیرعلی صبوری مدیر ارتباطات بازاریابی در فروشگاه آنلاینِ «باسلام»: «در دو سال گذشته شاهد بوده ایم که روز به روز افراد بیشتری کسب و کارهای کوچک خود را راه اندازی کرده و تولیداتشان را می فروشند». گردانندگان وبسایت باسلام که خریداران را در تماس مستقیم با تولیدکنندگان قرار می دهند، به تازگی با رشد صاحبان مشاغل کوچکی مواجه بودند که در این وبسایت ثبت نام می کنند؛ به نحوی که شمار آنها از 4000 در سال قبل به 48000 در امسال رسیده است. در koi نیز فروش اجناس روند خوبی دارد و ظرف دو ماه از شروع به کارِ این شرکت، تمام تاپ ها و جین های سندبادیِ تولید شده، به فروش رفته است.

مطمئنا رونق کالاهای ساخت ایران، چیزی از بحران ها و مشکلات عمیق این کشور کم نمی کند. آمار مرگ و میر ناشی از کرونا این هفته رکورد زد، محدودیت هایی برای سفر به پنج شهر از جمله پایتخت وضع شده و قیمت بسیاری از کالاهای اساسی که در ایران تولید می شود به شدت در حال افزایش است زیرا بدلیل نبود مواد اولیه، ساخت این کالاها به واردات متکی می باشد.

koi در تهیه زیپ های باکیفیت و سایر بست های فلزی که از YKK Group توکیو وارد می شود مشکل داشت و بدلیل ممنوعیت واردات، دو ماه طول کشید تا گمرک اجازه ترخیص محموله آنها را بدهد. با این وجود فروش آنها همچنان خوب است؛ ولی آنگونه که فوژان فرد از بنیانگذاران koi می گوید: «انجام هرگونه تخمینی در خصوص میزان فروش دشوار است، چون هر روز عده بیشتری از ایرانیان فقیرتر می شوند».

*منبع: بلومبرگ

مترجم: فاطمه رادمهر

نظر شما