حوثی‌ها 16 ژانویه یک انبار سوخت در نزدیکی فرودگاه ابوظبی را با موشک‌های کروز و بالستیک زدند و سه نفر از جمله دو تبعه هند و یک پاکستانی را کشتند. همچنین آنگونه که خبرگزاری دولتی امارات اعلام کرد، دو موشک بالستیک حوثی‌ها که 24 ژانویه پایتخت را هدف گرفته بود، توسط سامانه دفاعی این کشور رهگیری شد
با اینکه این حملات در رأس عناوین خبری قرار گرفت اما کمتر تحلیلگری به تأثیری که این حملات بر شهرت و امنیت امارات دارد و سؤالاتی که در مورد روابط آمریکا و عربستان ایجاد می‌شود، پرداخت
با امارات شروع می‌کنیم؛ این کشور میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کرده تا خود را به عنوان «دروازه ورود به جهان» و «بهشتی امن» که از آشفتگی‌ها و خشونت‌های خاورمیانه به دور مانده است، معرفی نماید. ولی مسئله اینجا است که این کشور در سال‌های اخیر در درگیری‌های مسلحانه سراسر منطقه از جمله جنگ داخلی یمن و لیبی خود را دخیل کرده است
حملات مرگبار حوثی‌ها به ابوظبی، ادعای امارات را مبنی بر اینکه «سوییس خاورمیانه است» زیر سؤال می‌برد و تصور افرادی که امارات را پناهگاهی امن برای ثروت‌های حاصل از دزدی و پولشویی خود می‌دانند، مخدوش می‌کند. گزارش اخیر بنیاد کارنگی نشان می‌دهد «ثروتی که زیربنای رونق دبی می‌باشد، جریان ثابتی از درآمدهای غیرقانونی ناشی از فساد و جنایت است»
طبق مشاهده نویسندگان گزارش، درحالی که امارات سابقه خوب همکاری در مبارزه با تروریسم بین‌الملل دارد اما در مورد سایر فعالیت‌های غیرقانونی و جرایم مالی بی‌تفاوت است و همکاری نمی‌کند. همین امر این کشور را به مقصد جذابی برای دیکتاتورها، رئیسان باندهای موادمخدر و سایر افرادی که از جرم و ظلم به مردم سود می‌برند، بدل کرده است
امارات و به خصوص دبی بر پایه گردشگری و کارگران مهاجر ساخته شده است و همه آنها به زودی به این باور می‌رسند که اگر امارات می‌تواند به‌راحتی مورد حمله پهپادها و موشک‌های دشمن قرار بگیرد، با توجه به حضور نظامی‌ای که این کشور در آفریقا و سایر مناطق خاورمیانه دارد، بار دیگر هدف حمله قرار خواهد گرفت
این حملات مرگبار تصویر «بهشت امن» امارات را مخدوش کرده و جنایتکاران بین‌المللی، گردشگران و کارگران مهاجر را تشویق به فرار از این کشور می‌کند.
ایاد البغدادی فعال حقوق بشر فلسطینی‌الاصل که از سال 1974 تا 2014 در امارات زندگی می‌کرد، توضیح می‌دهد که اگر ایران یا متحدانش از جمله حوثی‌ها شهرهای مهم امارات را هدف قرار دهند چه اتفاقی می‌افتد «کارگران مهاجر چمدان‌های خود را بسته و یک شبه امارات را ترک می‌کنند»
اکثر جمعیت امارات به دلیل فرصت‌های اقتصادی در این کشور هستند. بیش از نیمی از این افراد را مردمان آسیای جنوبی تشکیل می‌دهند «در صورت بروز جنگ آنها نمی‌مانند و مقامات امارات هم نمی‌توانند مانع از خروج آنان شوند»
مهاجران 88% از ساکنان کشور و 95% از نیروی کار امارات را تشکیل می‌دهند و 70% آنها در مشاغل کم‌درآمد به ویژه در صنعت ساخت‌و‌ساز مشغول به کار هستند
به عبارت دیگر امارات بر پایه کارگران مهاجر کم‌درامد و کم‌دستمزد بنگلادشی، پاکستانی، هندی و.. ساخته شده است؛ کارگرانی که دائما در معرض نقض حقوق بشر هستند. هر سه قربانی حملات 16 ژانویه حوثی‌ها کارگران مهاجر بودند و همین امر باعث شد که از جذابیت فرصت‌های شغلی در امارات برای آسیایی‌ها، آفریقایی‌ها و مردم اروپای شرقی کاسته شود
سؤال دیگری که این حمله ایجاد کرد در مورد میلیاردها دلاری است که امارات صرف خرید سیستم دفاع موشکی پاتریوت از آمریکا کرده و با این وجود یک گروه شبه نظامی در یمن به‌راحتی توانست در آن نفوذ کند
اینکه گام بعدی امارات چیست مشخص نیست؛ آیا برای خرید سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین به اسرائیل روی می‌آورد و میلیاردها دلار صرف این کار می‌کند؟
اما مسئله دیگر کوتاهی دولت بایدن در عمل به تعهد خود برای پایان دادن به جنگ عربستان و امارات در یمن است. نه تنها در سه ماهه پایانی سال 2021 تلفات غیرنظامیان در مقایسه با سه ماهه قبل 60% افزایش داشت که 19 ژانویه هواپیماهای جنگی سعودی در واکنش به حملات ابوظبی، اهدافی را در صنعا بمباران کردند و 20 نفر را کشتند
نکته قابل توجه این است که آمریکا به فروش تسلیحات به عربستان ادامه می‌دهد و همین امر جنگ یمن را طولانی‌تر می‌کند. به گفته انل شلین محقق خاورمیانه در مؤسسه کوئینسی «دولت بایدن تصور می‌کرد با فروش موشک‌های اخیر، این امکان را به سعودی می‌دهد که پیروزی‌هایی به‌دست آورد و سپس با عزت بیشتری عقب‌نشینی کند. اما آنچه در این هفت سال گذشته دیده‌ایم این است که وقتی یک طرف جنگ حس کند دارد برنده می‌شود، به راه خود ادامه می‌دهد»
حملات به ابوظبی و حملات متقابل به یمن نشان می‌دهد که هر دو طرف فاصله زیادی با پیروزی دارند و امیدی به پایان این جنگ هفت ساله نیست و درگیری ادامه دارد
اکنون امارات باید از خود بپرسد آیا یمن دارد همان نقشی را ایفا می‌کند که ویتنام برای امریکا و افغانستان برای شوروی؟ آیا دارد به باتلاقی تبدیل می‌شود که امارات را در خود می‌بلعد، ضعف‌هایش را آشکار می‌کند، منابعش را از بین می‌برد و به شهرتش لطمه می‌زند؟
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما