آیا هند سکولار به پایان خط رسیده است؟
هند دیگر کشوری سکولار نیست؛ آزار و اذیت و به حاشیه راندن اقلیت‌های مذهبی در هند امروز به امری عادی بدل شده و این جریان توسط دولت ملی‌گرای هندو و شخص نخست‌وزیر نارندا مودی رهبری می‌شود.
سیاست دولت مودی این است که برای منحرف کردن توجه توده‌ها و رسانه‌ها از موضوعات مهمی همچون فساد، افزایش فقر و بیکاری، اقلیت‌های مذهبی را قربانی کند. از این رو است که مسلمانان هدف رژیم رادیکال هندو قرار گرفته و هر روز با اشکال جدیدی از آزار و اذیت روبرو می‌شوند.
حزب بهاراتیا جاناتا (BJP) بازوی سیاسی یک سازمان ملی‌گرا، دست‌راستی و ستیزه‌جوی هندو به نام (RSS) است که سال 1925 بنیان گذاشته شد. این سازمان از زمان تأسیس به عامل وحشت اقلیت‌های مذهبی به‌ویژه مسلمانان بدل شده است.
اوباش RSS به عبادتگاه‌های مسلمانان حمله می‌کنند و هدف نهایی‌شان این است که هند را به کشوری فقط هندو تبدیل نمایند. رهبران این سازمان از طرفداران آدولف هیتلر و موسولینی هستند.
از زمان پیروزی حزب بهاراتیا جاناتا، هندِ سکولار توسط سازمان فاشیستی RSS اداره می‌شود. قانون اصلاح شهروندی CAA و ثبت ملی نام شهروندان NRC در سال 2019 از ابتکارات مودی بود و او از این دو قانون استفاده کرد تا مسلمانان را به شهروندان درجه دو تبدیل کند.
سیاست حزب بهاراتیا جاناتا برتری هندوها و تجلیل از فرهنگ و ناسیونالیسم هندو است. سال 1992 رهبران این حزب سخنرانی‌های تحریک‌آمیزی علیه مسلمانان انجام دادند و هندوها را تشویق کردند که مسجد تاریخی بابری در آیودیا را تخریب کنند و به جای آن معبد رام بسازند. در پی این سخنرانی‌ها هزاران نفر از افراط‌گرایان هندو به مسجد هجوم برده و ظرف چند ساعت آن را تخریب کردند. آنها همچنین به مسلمانان منطقه حمله کردند و ده‌ها نفر را کشته، اموال آنان را به آتش کشیدند.
مودی از ابتدا برنامه‌ای ضد مسلمانی و ضد پاکستانی دنبال می‌کرد. وی به‌عنوان وزیر ارشد ایالت گجرات در قتل عام 2000 مسلمان در سال 2002 که توسط تندروهای هندو در شهر احمد‌آباد رخ داد، دست داشت. همچنین پس از آنکه مودی اعلام کرد پاکستان در حادثه ایستگاه راه‌آهن گودرا دست داشته، شورش‌هایی در هند ضد مسلمانان آغاز شد. در حادثه راه‌آهن گودرا، قطار حامل زائران هندو آتش گرفت و 58 نفر کشته شدند.
دولت مودی همچنین به مسلمانان انگ می‌زند که ایادی پاکستان هستند و آنان را مورد آزار و شکنجه قرار می‌دهد. سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی هند با هر مسلمانی به عنوان مظنون برخورد می‌کنند.
حالا حجاب یکی از جدیدترین ابزار آزار رژیم هندو علیه مسلمانان شده است. ایالت کارناتاکا که توسط حزب بهاراتیا جاناتا اداره می‌شد، حجاب را در مدارس و مؤسسات آموزشی دولتی ممنوع کرده است.
به تا‌ز‌گی کلیپی منشر شد که در آن گروهی اوباشِ وابسته به RSS دانشجوی محجبه یک کالج را به نام مسکان خان مورد آزار قرار می‌دادند؛ آنها مسکان خان را محاصره کرده فریاد می‌زدند و او را مسخره می‌کردند. اما مسکان خان با شجاعت فریاد الله اکبر سر داد و برای شرکت در کلاس به سمت دانشکده به راه افتاد. این تنها یکی از موارد آزار زنان محجبه است.
سازمان همکاری اسلامی OIC که گروهی متشکل از 57 کشور مسلمان به رهبری عربستان است، دولت هند را به‌دلیل روند رو به رشد اسلام‌هراسی و آزار و اذیت بزرگترین اقلیت هند مورد انتقاد قرار داد. این اتحادیه نسبت به فراخوان‌های عمومی که در هند برای نسل‌کشی مسلمانان، آزار آنان در شبکه‌های اجتماعی و ممنوعیت حجاب برای دانشجویان مسلمان داده می‌شود عمیقا ابراز نگرانی کرد.
این سازمان همچنین از سازمان ملل خواست تا برای امنیت مسلمانان هند تدابیری اتخاذ کند. اما دولت هند ضمن رد انتقاد OIC پاکستان را به گسترش تبلیغ علیه هند متهم کرد.
دولت مودی به بزرگترین تهدید برای دموکرسی سکولار هند بدل شده است. پیروزی مودی در انتخابات 2014 و 2019 نشان می‌دهد که سکولاریسم به‌سرعت در حال از دست دادن قدرت خود در هندِ چند فرهنگی و چند قومیتی است. اگر دولت ملی‌گرای هندو برای سومین دوره انتخاب شود، می‌تواند اخرین میخ را بر تابوت سکولاریسم در هند بزند.
اما شجاعت کسانی همچون مسکان خان و مقاومت در برابر آزار و اذیت مودی، می‌تواند اقلیت‌های هند را از این فصل نگران کننده در تاریخ کشور عبور دهد.
لبنانی‌ها در جستجوی کار به عراق می‌روند
عراق که زمانی نامش مترادف با درگیری و هرج‌ومرج بود، حالا به سرزمین فرصت‌ها برای لبنانی‌هایی که در جستجوی کار هستند و از بحران عمیق اقتصادی کشور خود فرار می‌کنند، بدل شده است.
اکرم جوهری یکی از هزاران نفری است که بدلیل افت ارزش پول لبنان و افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها از کشور فرار کرده‌اند. البته اغلب لبنانی‌ها غالبا در جستجوی فرصت‌های اقتصادی به کشورهای خلیج فارس می‌روند.
پایتخت عراق با توجه به نزدیکی نسبی به لبنان و اعطای ویزای فرودگاهی گزینه خوبی برای مهاجرت به نظر می‌رسد.
لبنان با بحران مالی بی‌سابقه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند. پول کشور بیش از 90% ارزش خود را از دست داده است و حدود 80% جمعیت در فقر زندگی می‌کنند.
جوهری یک ماه است که رستورانی دایر کرده است. او زمانی که بیروت را ترک کرد ماهانه معادل 100 دلار درآمد داشت؛ اما اکنون درامد کافی دارد و می‌تواند خانواده‌اش را تأمین کند.
به گفته مقامات عراقی بیش از 20000 شهروند لبنانی بین ژوئن 2021 تا فوریه 2022 بدون احتساب زائرانی که از شهرهای نجف و کربلا بازدید کردند، وارد عراق شده‌اند.
به گفته علی حباب سفیر لبنان در بغداد، مهاجرت از لبنان به عراق اخیرا چند برابر شده است. وی افزود اکنون بیش از 900 تجارت‌خانه لبنانی در عراق فعالیت می‌کنند که اکثر آنها در کار رستوران، گردشگری و بهداشت هستند «هم‌اکنون ده‌ها پزشک لبنانی در بیمارستان‌های عراق خدمت می‌کنند»
دهه‌ها درگیری در عراق –از جنگ ایران و عراق در دهه 1980 گرفته تا حمله به رهبری امریکا در سال 2003 و درگیری‌های فرقه‌ای متعاقب آن و ظهور داعش در سال 2014- بغداد را به مقصدی بعید برای کسانی تبدیل کرده بود که به‌دنبال ساختن یک زندگی جدید هستند.
اما از زمان اعلام پیروزی کشور بر داعش در سال 2017 عراق به‌آرامی شروع به‌بازیابی ثباتِ خود کرده است. امروز خیابان‌های بغداد پر از مغازه‌ها و کافه‌هایی است که تا اواخر شب باز هستند.
به گفته علی الراوی کارشناس اقتصادی عراقی بسیاری از شرکت‌های لبنانی به این دلیل عراق را انتخاب کردند که محیط سرمایه‌گذاری این کشور را به‌خوبی می‌شناسند. فضای زیادی برای فعالیت شرکت‌های لبنانی در اقتصاد عراق وجود دارد؛ این درحالی است که هنوز بسیاری از شرکت‌های خارجی بدلیل گذشته پرخشونت عراق، از اینکه در این کشور سرمایه‌گذاری کنند می‌ترسند.
مهاجرت لبنانی‌ها به عراق و کار در این کشور در شرایطی است که عراقی‌ها با مشکلات اقتصادی بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند. طبق گزارش بانک جهانی در کشوری که 90% درآمد آن از فروش نفت حاصل می‌شود، تقریبا یک سوم جمعیت در فقر زندگی می‌کنند.
سال 2019 عراق شاهد اعتراضات سراسری به دلیل فساد گسترده، نبود خدمات اولیه و بیکاری بود. تقریبا همزمان با اعتراضات عراق، در لبنان نیز به دلایل مشابهی اعتراضات مردمی شروع شد.
لبنان زمانی مقصد اصلی گردشگری پزشکی بود و عراقی‌ها به مراکز درمانی مجهز بیروت و دیگر شهرهای لبنان می‌رفتند. اما مانند سایر بخش‌ها، بحران اقتصادی به بخش بهداشت و درمان لبنان نیز آسیب زد.
بیمارستان تخصصی چشم وگوش وحلق وبینی بیروت زمانی در میان بیماران عراقی محبوب بود اما به گفته یکی از مقامات این بیمارستان مایکال شرفان «بسیاری از پزشکان لبنانی این بیمارستان را ترک کرده‌اند».
واکنش مسئولان این بیمارستان نیز همچون بسیاری دیگر از لبنانی‌ها، افتتاح شعبه‌ای در بغداد بود و همین امر باعث شد که عراقی‌ها برای درمان دیگر نیاز به مسافرت به لبنان نداشته باشند.
شرفان می‌گوید: پزشکان ما به صورت چرخشی به عراق می‌روند؛ هر هفته یک یا دو پزشک در شعبه بیمارستان در بغداد مشاوره ارائه داده و جراحی می‌کنند، مقداری پول بدست می‌آورد و به لبنان باز می‌گردد.
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما