معمولاً سرمایهگذاری در عرصه های مختلف اقتصاد از اهداف تعیین شده فراتر میرود و مشکلات و پیامدهای بعضاً غیراخلاقی بدنبال می آورد. فعالیت های تجاری ما خواه با هدف سوددهی و کسب دستاوردها و موفقیت های روز افزون انجام شود و خواه اهداف انسان دوستانه و خیریه در ورای آن نهفته باشد، باید از دایره اخلاق خارج نگردد. بنابراین خوب است که از خود بپرسیم آیا شایسته است در شرکتهای دخانیات سرمایهگذاری کنیم؟ یا در شرکتهای تولید اسلحه که محصولات خود را به قاچاقچیان مواد مخدر میفروشند سهامدار باشیم؟
امروزه صندوقهای سرمایهگذاری توانسته اند در بین مردم جایگاه مناسبی پیدا کنند. این صندوقها علاوه بر سوددهی، در زمینههای اجتماعی و محیطزیستی که دغدغه ای همگانی است حضور داشته و سعی در رفع معضلات و تحقق اهداف مورد نظر دارند. این صندوق ها همچنین می توانند مؤسسات و ارگانهای مختلف را در انجام اعمال خیر و انفاق در راههای بشر دوستانه کمک کنند؛ به این نحو که سرمایهگذاران با کمک های مالی و وقف کردن شرکتهای سود ده در راستای تحقق اهداف مؤسسات خیریه گام بر می دارند.
آنچه ما قصد داریم در این مقاله بدان بپردازیم شرکتها، مؤسسات و بانک هایی است که به کشورهای مختلف وام هایی با بهره بالا می پردازند. آیا شایسته است که بازرگانان محترم و شناخته شده در این بازار نوظهور اقدام به سرمایه گذاری کنند و اخلاقیات را نادیده بگیرند؟
سود حاصل از سپردههای سرمایهگذاری طبق شاخص «جی پی مورگان» (شرکت خدمات مالی و بانکداری آمریکا) باعث شده است که در کشوری مانند ونزوئلا مشکلاتی ایجاد شود و دلیل آن هم بسیار ساده و روشن است، وامی که بانک ها و شرکت های آمریکایی به ونزوئلا می دهند با 20% سود بازپرداخت می شود و این 5 برابر سودی است که از سایر کشورهای دریافت کننده وام اخذ می گردد. بنابراین زمانی که ما به منظور کسب سود و بهبود در وضعیت مالی خود در بازارها و بانک هایی همچون جی پی مورگان سرمایه گذاری میکنیم باید متوجه این نکته باشیم که گرچه با این اقدام سود بیشتری را نصیب خود می کنیم اما درعین حال سیاست های غلط و غیر اخلاقی این بانک ها و مؤسسه ها را در اعطای وام های سودده تقویت کرده و به کشورهایی همچون ونزوئلا ضربه جبران ناپذیری می زنیم.
آنچه در رسانهها می بینیم گویای این است که کشور ونزوئلا از نظر اقتصادی در حال فروپاشی است و در کنار بحران اقتصادی، قلع و قمع و استبداد سیاسی نیز بر مشکلات افزوده و نقض حقوق بشر بر نارضایتی های عمومی دامن زده است. زمانی که شما در این بانک و به منظور افزایش سوددهی، سرمایهگذاری میکنید بدینمعناست که حکومت ونزوئلا تحت فشار «وال استریت» مردم خود را در گرسنگی و فقر نگه داشته تا بتواند سود سرمایه شما را بدهد و این امر طبیعتا باعث خوشحالی شما می گردد چراکه با دریافت سود، بازده سرمایه گذاری خود را مثبت می بینید.
درآمد کشور ونزوئلا بین سالهای 2012م تا 2016م 75% کاهش یافت و در یک چهارم اول سال 2017م نیز بیش از 20% کاهش داشته است. این برای یک فرد سرمایهگذار در شرکت «جی پی مورگان» خوشایند است چراکه دولت ونزوئلا باید بودجه بیشتری را برای حمایت از سرمایه آن فرد اختصاص دهند و از طرف دیگر این ملت ونزوئلا است که ضرر کرده و برای به دست آوردن لقمه نانی در سطل زبالهها جستجو میکند. بنابراین گرچه با یک بحران بشری در ونزوئلا روبرو هستیم اما این شرایط برای یک سرمایهگذار فرصتی طلایی برای کسب سود بیشتر است.
حتی اگر شما امیدوار باشید که «نیکلاس مادورو» صندلی قدرت را ترک گوید و فرد دیگری که با مبانی و اصول اخلاقی شما سازگار است و هوادار دمکراسی به شمار می رود زمام امور را بدست گیرد و با این تصور همچنان به نگه داشتن سرمایه خود در این شرکت خدمات مالی ادامه دهید؛ در واقع بر این امید و اندیشه اید که با تغییر و تحول در نظام اقتصادی ونزوئلا به سود سپرده خود دست پیدا کنید. بنابراین این حقیقت را که سرمایه شما در راه تقویت فساد و سقوط شاخص ملی این کشور بکار برده می شود نادیده می گیرید غافل از آنکه سرمایه شما نه تنها برای نجات و رهایی مردم ونزوئلا از این کابوس هزینه نشده بلکه به بحران آنها افزوده است.
اثر منفی دیگری که سرمایهگذاری فرد در این بانک ها بدنبال دارد آن است که باعث میشود قضات آمریکایی برای بازپرداخت اصل و سود سرمایه به مصادره اموال و ممتلکات ملی ونزوئلا بپردازند. در حقیقت کارشناسان که نسبت به بدهکاریهای این کشور خوشبین بودند به حکومت و رهبران مخالفان فشار آورده و بهطور مخفیانه آنها را تهدید میکردند. حال اگر شما بخواهید این سرمایه را حفظ کنید در حقیقت به آنها اجازه خواهید داد که نوعی هرج و مرج و بینظمی در این کشور ایجاد کنند.
پس اگر اخلاقیات برای شما در درجه اول اهمیت قرار دارد باید از سرمایهگذاری در زمینه وامدهی به کشور ونزوئلا احساس «انزجار و ناخوشایندی» کنید یا آنگونه که مدیر دفتر تحقیقات فدرالی اسبق آمریکا «جیمز کامی» می گوید: نوعی حالت تهوع به شما دست دهد. وی این عبارت را زمانی به کار برد که در کنگره آمریکا در حال بازپرسی بود. مدیران صندوقهای سرمایهگذاری نوظهور نیز از شرایط موجود احساس آسایش و آرامش نمیکنند و بی وقفه برای حل بحران کشور ونزوئلا می کوشند چراکه دستمزد آنها براساس شاخص این شرکت (جی پی مورگان) تعیین شده که ونزوئلا، مسأله اساسی در آن به شمار میآید.
اما کارشناسان و سرمایه گذارانی که چندان به اصول اخلاقی معتقد نیستند با مشاهده وضعیت ونزوئلا ناراضی نیستند چراکه می بینند پیشبینی آنها درست بوده و دولت «نیکلاس مادورو» برای باز پرداخت وام و سود آن، به مردمش گرسنگی میدهد. حتی کارشناسان و سرمایه گذاران بر دولت و مخالفان فشار می آورند تا آنان از صندوق جهانی پول درخواست کمک مالی نکنند چراکه در این شرایط جامعه جهانی از سرمایهگذاران درخواست خواهند کرد که به سود کمتر راضی شده و اموال خود را پس بگیرند همانطور که با طلبکاران کشور یونان نیز چنین کاری انجام دادند. تنها مسأله ای که در این زمینه وجود دارد و شاید برای سرمایهگذاران خوشایند نباشد این است که برخی سازمانها بر دولت ونزوئلا فشار میآورند تا به بدهی خارجی خود اعتراف کند و در عوض تسویه این بدهی زندانیان سیاسی را آزاد نماید؛ این بدان معناست که تمام سندها و سفتههای قرضی سرمایهگذاران ممکن است به عنوان هزینه آزادسازی زندانیان به کار گرفته شود.
راه حل این است که همه دستاندرکاران از شرکت «جی پی مورگان» بخواهند که کشور ونزوئلا را از دادن وام و گرفتن سفته استثنا کند. این کار باعث میشود که مدیران صندوقهای مالی برنامه باز پسگیری پول در مقابل گرسنگی مردم ونزوئلا را متوقف کنند. البته شرکت «جی پی مورگان» باید در آینده شاخصی را برای سرمایهگذاری تعیین و تعریف کند که دیگر سرمایهگذاران دچار مسائل غیراخلاقی نشوند. باید در این شاخص کشورهایی که حداقلهای احترام به حقوق شهروندی را اجرا میکنند، شرکت داده شوند. شاخصهای درست در این بازارهای نوظهور باعث میشود شما به سود حداکثری دست پیدا کنید بدون اینکه دچار مشکلات و نگرانی در مورد رفتارهای غیرانسانی شوید موفقیت خود را تضمین نمایید.
مترجم: سید محمد منوری
نظر شما