برگزیده بیانات ایت الله العظمی شیرازی در شام غریبان حسینی

در شام روز دهم ماه محرم سال 1439ق (1396/7/9) به مناسبت بزرگداشت خاطره ی شام غریبان کربلا، مراسم پر شوری در بیت مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی سید صادق حسینی شیرازی مدظله العالی در شهر مقدس قم با حضور خیل عظیمی از عزاداران و عاشقان حسینی برگزار شد.

مرجع عالیقدر در طلیعه ی کلامشان ضمن عرض تعزیت به مناسبت فرارسیدن شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام، فرج یگانه منتقم ایشان را از درگاه باری تعالی خواستار شدند و سخنان خود را این گونه آغاز نمودند:

عظم الله اجورنا واجورکم بمصابنا بالحسین علیه السلام وجعلنا وایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد صلی الله علیه وآله.

در ابتدا به مقام شامخ، رفیع و عظیم حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف تعزیت عرض می کنم، چراکه ایشان ولیّ خون امام حسین علیه السلام هستند. از خدای متعال می خواهم با ظهور ایشان انتقام خون حضرت سیدالشهدا علیه السلام مطالبه شود.

و از درگاه باری تعالی می خواهم با ظهور ایشان، مشکلات از تمام شیعیان رفع شود، سپس بر تمام خلقت تعزیت عرض می کنم چراکه شهادت ایشان بر تمام تکوین الهی اثرگذار است.

به عنوان وظیفه ی شرعی از تمام کسانی که در راه تعظیم شعائر حسینی چه قبل از فرارسیدن ماه محرم و چه تا بعد از دهه ی اول، در دستگاه حضرت سیدالشهدا علیه السلام خدمت کردند تشکر می کنم و دعا می کنم در دنیا و آخرت سعادتمند شوند.

آیت الله العظمی شیرازی با طرح سؤالی مبنی بر علت رخداد عظیم عاشورا، این واقعه را امتحانی سخت برای امت اسلامی دانسته و فرمودند: دلیل و ریشه ی شهادت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام در چه چیزی است؟! چرا خدای متعال اراده کرد تا ایشان به شهادت برسند و خاندان آن حضرت به اسارت درآیند؟! خدای متعال در قرآن کریم می فرمایند: برای این که انسان ها امتحان شوند.

آیا همین که شخصی مسلمان شد کفایت می کند؟!

خیر! چنین نیست.

پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله فرمودند: یا علی أنت محک هذه الأمة.

نخستین امتحان بزرگ اسلام امیرمؤمنان علیه السلام بودند. برای خدا سنگین است که از کسانی که در حق امیرمؤمنان علیه السلام ظلم کردند، درگذرد؛ کسانی که تا چند ماه قبل از شهادت پیامبر صلی الله علیه وآله در کنار امیرمؤمنان بودند اما پس از شهادت پیامبر شمشیر بر گردن آن حضرت نهادند و ریسمان به دستشان بستند و در کوچه ها کشیدند و سپس حضرت زهرا سلام الله علیها را به شهادت رساندند و بعد از آن امام حسن و امام حسین علیهما السلام را شهید کردند. خدای متعال از این جنایت ها نخواهد گذشت.

معظم له با پرداختن به بخشی از نامه حضرت ابا عبدالله علیه السلام به معاویه، برخی از پیامدهای شوم غصب خلافت امیرمؤمنان حضرت علی علیه السلام را برشمردند و بر لزوم بیان حقایق تاریخی تأکید نمودند و فرمودند: پس از شهادت حضرت امام حسن علیه السلام، حضرت ابا عبدالله علیه السلام به معاویه نامه ای نوشتند که همگان علی الخصوص اهل قلم و جوانان را به مطالعه آن توصیه می کنم.

در بندی از این نامه آمده است: وإنی لا أعلم فتنة أعظم من امارتک علی هذه الأمة.

حضرت سیدالشهدا علیه السلام به معاویه فرمودند: فتنه و بدبختی ای برای اسلام، بزرگ تر از ریاست تو بر امت اسلامی نیست.

ریاست معاویه بر امت اسلامی سبب شد تا پس از او یزید بر تخت نشیند و سپس بنی امیه و بنی العباس وبنی مروان ریاست کنند و این سیاهی امتداد یافت تا به امروز شخصی به نام اسلام خود را در میان مسلمانان منفجر کند و عده ای را به قتل برساند.

معاویه ای که در عرض چند روز 30 هزار مسلمان را کشت. این مطالب در تاریخ آمده است. این تاریخ سیاه باید به جهانیان عرضه شود.

امروزه وسایل ارتباط جمعی بیش از قبل در اختیار همگان قرار دارد. هرکس یک قدرت بالقوه است. پس باید زحمات را به جهان بخرید و مردم را از جهل و نادانی برهانید.

پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله سفارش کردند که با عترت ایشان مهربان باشند، اما امت اسلام که شرم آور است بگویم امت اسلام، چنان جنایتی در حق اهل بیت پیامبر علیهم السلام روا داشتند که در طول تاریخ بی نظیر است. یکی از این جنایت ها ماجرای کربلا است.

در ماجرای عاشورا دو معجزه رخ داد که به خواست خدای متعال بود.

اول اینکه خدای متعال مقدر کرد تا به یک نفر از زنان و دختران تعرض نشود.

دوم اینکه علی رغم تمام مصائبی که بر اسیران فاجعه ی کربلا وارد شد، هیچ کس کوچک ترین نارضایتی ای نشان نداد و لب به اعتراض نگشود با اینکه همه ی زنان و کودکان اسیر در مقام صبر حضرت زینب سلام الله علیها نبودند و انسان هایی عادی بودند.

این فاجعه باید با تمام عظمتش به تمام دنیا رسانده شود و این مسئولیت بر عهده ی ماست.

مرجع عالیقدر در ادامه ی سخنانشان مبارزه با شعائر حسینی را دسیسه ی استعمار انگلیسی داشتند و در این معنا فرمودند: انگلیس دو ضربه از شیعیان امام حسین علیه السلام خورد که نخستین آن شکستش در ایران در ماجرای تحریم تنباکو است و دیگری انقلاب سال 1920 در عراق.

پس از این وقایع تصمیم گرفت به شیعیان و دستگاه امام حسین علیه السلام ضربه وارد کند. اما موفق نشد و نخواهد شد.

از این رو شعائر مقدس امام حسین علیه السلام باید به تمام دنیا برسد که اگر چنین شود دنیا منقلب خواهد شد.

دنیا دو تجربه ی تلخ داشت.

اول تجربه ی کمونیست در شرق بود و دومی ریاست غرب بر جهان.

که تمام جنایات در سرتاسر زمین نتیجه ی همین عامل است. چراکه غرب در اداره ی جهان شکست خورد.

ما به دنیای شرق و غرب اعلام می کنیم تا بیایند فرهنگ امام حسین علیه السلام را نیز تجربه کنند تا سعادتمند شوند.

این عمل نیازمند شناخت است و دادن شناخت به شرق و غرب وظیفه ی ماست. در این راه بکوشید و سختی ها را تحمل کنید.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله آشنا ساختن جهان را با حقایق از مسئولیت های سنگین همگان دانستند و فرمودند: در تاریخ آمده است که امام حسین علیه السلام در ماجرای کربلا برای اهل کوفه سخنرانی کردند که متأسفانه آنان با طبل زدن و هیاهو کردن پاسخ ایشان را دادند و باعث شدند تا کسی به سخنان ایشان گوش نسپارد.

ایشان در ابتدای خطبه ی خود برای اهل کوفه فرمودند شما بر من حق دارید تا شما را از نادانی برهانم و حقیقت را به شما برسانم.

امروز نیز این وظیفه بر عهده ی ماست که باید در قبال آن متعهد باشیم و دنیا را با فرهنگ اهل بیت علیهم السلام آشنا کنیم.

در ادامه ی این جریان یکی از اصحاب از حضرت امام حسین علیه السلام اجازه خواست تا به لشکر دشمن تیراندازی کند.

حضرت ابا عبدالله علیه السلام فرمودند: إنی أکره أن أبدأهم بالقتال.

این جمله دنیایی از مطلب است که باید به دنیا برسد. این فرهنگ، همان فرهنگ امیرمؤمنان علیه السلام در جمل و همان فرهنگ رسول خدا صلی الله علیه وآله که آغازگر جنگ نبودند.

مرجع عالیقدر گسترش شعائر حسینی را از بهترین راه های گسترش اسلام حقیقی معرفی کردند و ادامه دادند: مرحوم کاشف الغطاء در کتاب خود نوشته اند که یکی از بزرگان مسیحی به ایشان گفته بود شما از امام حسین علیه السلام استفاده نمی کنید. اگر امام حسین علیه السلام برای ما بود بر در هر خانه ای یک علم سیاه به نام ایشان می زدیم.

این ماجرا مربوط به هفتاد سال پیش است. اکنون فرصت بیش از پیش برای ما فراهم است و باید از نیروهایمان استفاده کنیم. در این زمینه کار شده است اما خیلی کم است و باید در این راه همت گماشت.

شعائر مقدس امام حسین علیه السلام مربوط به محرم و صفر نیست. این شعائر برای طول سال است.

اگر هزار شبکه ماهواره ای به نام امام حسین علیه السلام باشد باز هم کم است. شعائر مقدس امام حسین علیه السلام باید جهانی شود، این کار زحمت دارد اما شدنی است.

امروز به نام اسلام جنایت هایی رخ می دهد. چه کسی در این زمینه مسئول است؟! همگان از مرد و زن مسئول هستند.

اگر در این راه سختی دیدید و حتی اگر خدای ناکرده به زندان افتادید، اشکالی ندارد. چه اشکالی دارد انسان در راه امام حسین علیه السلام آسیب ببیند. در روایت است که اجر انسان به اندازه ی مشقتی است که می بیند.

معظم له در ادامه بیاناتشان زمینه حد و مرز احیای شعائر حسینی را چنین فرمودند: در مورد حضرت رباب سلام الله علیها، همسر امام حسین علیه السلام وارد شده است که ایشان پس از واقعه ی کربلا فقط یک سال عمر کردند و از دنیا رفتند و این به دلیل سختی هایی بود که در راه امام حسین علیه السلام به جان می خریدند و شعائر ایشان را احیا می کردند.

حضرت رباب سلام الله علیها در این راه جان دادند و حضرت امام سجاد علیه السلام هم ایشان را نهی نکردند.

امروز اشخاصی آمده اند و می گویند فلان شعیره حرام است چون که ضرر به نفس می رساند. این حرف ها از بی سوادی است. اشکالی ندارد کسی برای انجام شعیره ی امام حسین علیه السلام سختی ببیند، حتی اگر در این راه جانش را از دست دهد اشکالی ندارد و روایات متواتر بر این مطلب تأکید دارد.

آیت الله العظمی شیرازی دام ظله در تبیین و اهمیت مصادیق شعائر حسینی چنین فرمودند: هر عملی که در جهت تعظیم و تکریم حضرت سیدالشهدا علیه السلام باشد، شعیره ی امام حسین علیه السلام است و باید به بهترین شکل حفظ شود. عده ای از فقها فرموده اند اگر یکی از شعیره های امام حسین علیه السلام انجام نشود، همگان مرتکب حرام شده اند.

نیاز نیست تمام شعائر حسینی در روایات آمده باشد یا در زمان معصوم به آن عمل شده باشد. هر چیزی که در جهت تعظیم امام حسین علیه السلام باشد، شعیره ی ایشان است.

مگر در زمان ائمه گنبد و گلدسته و ضریح بوده؟ آیا این ها بدعت است؟

خیر چنین نیست.

رویداد عظیم اربعین حسینی از دیگر محورهای بیانات آیت الله العظمی شیرازی در جمع عزاداران حسینی بود که معظم له در این زمینه فرمودند: مطلب آخر، مسأله اربعین امام حسین علیه السلام است که باید پر رنگ تر از هر زمانی بر پا شود.

این پیاده روی ها، این پا برهنه رفتن ها و... همگی شعیره ی امام حسین علیه السلام است که باید حفظ شود.

اگر قضیه ی امام حسین علیه السلام نبود، امروز من و شما مسلمان نبودیم. اصلاً چیزی به نام اسلام وجود نداشت؛ پس بکوشید و شعائر ایشان را در سراسر جهان با قوّت برگزار کنید و در این مسیر تمام رنج ها و سختی ها را به جان بخرید.