چگونه ایران و اسرائیل به دشمنانی غیرمعمول بدل شدند؟

ایناک پاول نویسنده و سیاستمدار بریتانیایی می گوید: «تاریخ مملو از جنگ هایی است که همه فکر می کردند هرگز اتفاق نمی افتد»

زمانی وقوع جنگ تمام عیار بین ایران و اسرائیل غیرقابل تصور به نظر می رسید؛ ولی ماه گذشته درگیری طولانی مدت بین دو کشور، با حملات بی سابقه موشکی و پهپادی ایران، از سایه خارج شد و ترس از وقوع جنگی گسترده در خاورمیانه که قدرت های بزرگ را درگیر کند و اقتصاد جهان را ازهم فروبپاشد، همگان را فراگرفت

اکنون بار دیگر آرامش برقرار شده است؛ ولی برای چه مدت؟ تا زمانی که ایران توسط یک حکومت اسلامگرا اداره می شود که ایدئولوژی انقلابی خود را مقدم بر منافع ملی می داند، دو کشور هرگز به صلح نمی رسند و خاورمیانه هرگز ثبات معناداری نخواهد داشت

ایران و اسرائیل دشمن طبیعی هم نیستند. برخلاف دیگر جنگ ها –برای مثال جنگ روسیه و اوکراین، اسرائیل و فلسطین یا چین و تایوان- این دو کشور هیچ مناقشه ای بر سر زمین یا منابع ندارند و حتی نقاط قوت آنها –ایران غول انرژی است و اسرائیل غول فناوری- بیشتر مکمل یکدیگر است تا منشأ رقابت. دو ملت همچنین یک پیشینه تاریخی مشترک دارند که به بیش از 2500 سال قبل برمی گردد؛ زمانی که پادشاه ایران کوروش بزرگ، یهودیان بابل را از اسارت آزاد کرد. ایران پس از ترکیه دومین کشور مسلمان بود که اسرائیل را پس از تأسیس در سال 1948 به رسمیت شناخت

بنابراین دشمنی بین دو کشور، تنها از دریچه ایدئولوژی قابل درک است نه ژئوپلیتیک. این دشمنی با روی کار آمدن آقای خمینی -که انقلاب 1979 را رهبری کرد و حکومت ایران را از سلطنت متحد با آمریکا به حکومت دینی ضد آمریکا تبدیل ساخت- آغاز شد

رساله «حکومت اسلامی» آقای خمینی که مبنای قانون اساسی جمهوری اسلامی شد، یهودیان را مورد انتقاد و تهدید قرار می داد و از عباراتی مانند «بدبخت» و «شیطانی» برای آنها استفاده می کرد. در آن زمان (همانند اکنون) زیر چتر فعالیت ها و شعارهای ضدامپریالیستی، نوعی یهودی ستیزی جریان داشت

آقای خمینی در کتاب خود نوشته بود: «ما باید مردم را آگاه کنیم که یهودیان و حامیان خارجی آنها، با مبانی اسلام مخالف هستند و خواهان استقرار سلطه یهود در سراسر جهان می باشند» و در ادامه اورده بود: «از انجا که آنها مردمانی حیله گر هستند، می ترسم خدای ناکرده روزی به هدف خود برسند و بی تفاوتی برخی از ما، روزی به یک یهودی اجازه دهد که بر ما حکومت کند»

آقای خمینی در این کتاب از چیزی دفاع می کند که امروزه آن را پاکسازی قومی می خوانیم؛ او می نویسد: «اسلام گروههای متعددی را که منشأ فساد و آسیب برای جامعه بشری بودند، ریشه کن کرده است». و در ادامه به یک قبیله یهودی در مدینه اشاره می کند که به دلیل مشکلاتی که آفریدند، توسط پیامبر اسلام از بین رفتند

تعداد بسیار کمی از انقلابیون ایرانی و روشنفکران غربی که حامی انقلاب اسلامی بودند و حتی برخی از آنها آقای خمینی را با گاندی مقایسه کردند، به خود زحمت مطالعه و بررسی اندیشه های او را دادند. هنگامی که آقای خمینی به قدرت رسید، حکومت خود را بر سه اصل ایدئولوژیک بنا کرد: مرگ بر آمریکا، مرگ بر اسرائیل و انقیاد زنان

اکنون و با گذشت چهار دهه از انقلاب، جهان بینی حاکمان ایران تغییر چندانی نکرده است. آقای خامنه ای تقریبا در تمام سخنرانی های خود، صهیونیسم را محکوم می کند و یکی از معدود رهبران جهان بوده است که علنا از حمله حماس به اسرائیل در 7 اکتبر تمجید کرد

جمهوری اسلامی یکی از معدود نظام های جهان است که خود را بیش از آنکه وقف پیشرفت ملتش کند، وقف نابودی یک ملت دیگر کرده است و در تجمعات مختلف بیش از آنکه فریاد «زنده باد ایران» شنیده شود، فریاد «مرگ بر اسرائیل» به گوش می رسد

آقای خامنه ای در سال 2020 در یک سخنرانی گفت: «از هر ملت و گروهی که مخالف صهیونیست ها باشند و با آنها بجنگند، حمایت خواهیم کرد» و نشان داد که این حمایت صرفا زبانی نبوده است. ایران دهها میلیارد دلار برای تسلیح، آموزش و تأمین مالی شبه نظامیان نیابتی در پنج کشور لبنان، سوریه، غزه، عراق و یمن هزینه کرده است

دشمنی با اسرائیل ابزاری مفید برای ایران شیعه بوده، تا با کشورهای سنی و عرب برای رهبری در خاورمیانه رقابت کند. ولی جمهوری اسلامی بیش از آنکه به ایدئولوژی خود متعهد باشد، به ماندن در قدرت و حفظ بقای خویش متعهد است. هانا آرنت فیلسوف آلمانی در این خصوص می گوید: «رادیکال ترین انقلابی ها در روز بعد از انقلاب، محافظه کار خواهند شد». واکنش ایران به حملات نظامی اخیر اسرائیل به خاک این کشور، نشان داد که وقتی تهران با احتمال جنگ تمام عیار یا فشار اقتصادی شدیدی که موجودیتش را تهدید کند مواجه شود، از نظر تاکتیکی عقب نشینی می کند

مردم ایران مدتهاست که دریافته اند بزرگترین چیزی که مانع از دسترسی انها به یک زندگی عادی شده، نه آمریکا و اسرائیل، که عوامل داخلی است. در یک نظرسنجی که سال 2021 از اروپا انجام شد، تنها حدود یک پنجم ایرانیان حمایت خود را از دولت حماس و شعار «مرگ بر اسرائیل» اعلام کردند. تعداد کمی از کشورهای جهان هستند که ترکیبی از ثروت، منابع طبیعی، سرمایه انسانی، وسعت جغرافیایی و تاریخ کهن ایران را دارند. این شکاف بزرگ بین پتانسیل ایران و واقعیت زندگی شهروندان، یکی از دلایلی است که این کشور در دو دهه گذشته شاهد اعتراضات مکرر مردمی بوده است

محور مقاومت در دو دهه گذشته بسیار بیشتر از آنکه به فلسطینیان کمک کند، در خدمت سیاستمداران راست گرای اسرائیلی بوده است. تهدید نظام حاکم بر ایران که انکارکننده هولوکاست است، در کنار جاه طلبی های منطقه ای و هسته ای این کشور، نگرانی های اسرائیل را افزوده، توجه جهان را از رنج مردم فلسطین منحرف کرده و سبب تسهیل توافقات عادی سازی بین اسرائیل و کشورهای عرب –به دلیل ترس مشترکی که از ایران دارند- شده است

کوتاه سخن اینکه رؤیای رهبران اسلامگرای ایران پایان دادن به موجودیت اسرائیل است. درگیری اسرائیل با ایران بر سر بقای این کشور است ولی درگیری ایران با اسرائیل، جنگی انتخابی است و تا زمانی که منافع ایرانیان بر نابودی اسرائیل در اولویت قرار نگیرد، این جنگ تمام نخواهد شد

منبع: نیویورک تایمز

درج این مقاله به معنی تأیید نظرات نویسنده نبوده و صرفا به منظور آشنایی خوانندگان با نظرات مختلف صورت گرفته است