ترامپ که آخرین روزهای دوران ریاست جمهوری اش را سپری می کند، می کوشد تا در زمان باقی مانده، آخرین ضربه را به گروهها و افراد معارض با منافع آمریکا وارد نماید. درحالیکه جهان در انتظار دوران بعد از ترامپ به سر می برد، هنوز دو ماه از کنار رفتن وی از قدرت باقی مانده است و در این مدت این امکان همچنان برای او وجود دارد که با یک امضا، قوانین جدید وضع نموده، تحریم هایی وضع کند و تحریم هایی را بردارد و به توافقات و معاهداتی جدید با دولت های دیگر برسد. این دوره دو ماهه دوره ای مهم و پر مخاطره است؛ دوره ای که ترامپ می تواند جنون خود را به همگان نمایانده و با دست زدن به اعمالی پیش بینی نشده، میراثی دهشتناک برای رئیس جمهور بعدی بر جای گذارد؛ یا اینکه صرفا به برنامه های تجاری خود پس از بازگشت به وضعیت قبلی اندیشیده و وضعیت جهان را به همین گونه که هست، در روز سوم نوامبر به بایدن تحویل دهد.
برای بسیاری از رهبران و کشورهای جهان نیز این دو ماه زمانی است که می توانند در انفعال و سکوت باقی بمانند، یا به واشنگتن رفته و تلاش کنند از این دو ماهی که ترامپ در قدرت است آخرین توشه را برچینند و او را تشویق به اعمال و تصمیماتی کنند که به نفعشان است.
در این میان حداقل یک کشور به اهمیت هفته های پیش رو پی برده است؛ لبنان. روز جمعه، آمریکا جبران باسیل از شخصیت های مهم و برجسته سیاسی لبنان را تحریم اقتصادی کرد. این تحریم شامل مسدود کردن دارایی ها و حساب های باسیل در آمریکا و ممنوعیت شرکت ها از انجام معامله و تجارت با وی بود. دلیل تحریم نیز اینگونه ذکر شده است که وی در پست هایی که تاکنون به عنوان وزیر ارتباطات، آب و انرژی و وزیر خارجه بر عهده داشته، در فساد غوطه ور شده، دوستان خود را در مناصب مهم گماشته و مانع از روی کار آمدن و استقرار دولتی عملگرا و شایسته در کشور شده است.
این تحریم بر اساس قانون «ماگنیتسکی» بر باسیل اعمال شد. قانون ماگنیتسکی را اوباما در دوران ریاست جمهوری خود در سال 2012 پس از مرگ مشکوک «سرگئی ماگنیتسکی» وکیل امور مالیاتی اهل روسیه در زندان، با هدف اعمال تحریم بر اشخاص حاضر در دولت روسیه وضع کرد. سال 2016 ترامپ برای آنکه بتواند این قانون را در سطح جهان علیه هرکس که حقوق بشر را نقض کرده و آلوده به فساد است اعمال کند، آن را گسترش داد. لذا از نظر تئوری این قانون را می توان در مورد آن دسته از رهبرانی که دوست آمریکا محسوب می شوند مثل ولیعهد سعودی، ولیعهد امارات، رئیس جمهور مصر و حتی نخست وزیر اسرائیل نیز به کار بست.
در لبنان بعید است که هیچیک از سیاستمداران در هر سطح و مقامی که هستند، خود را مصون از این قانون دیده و احساس امنیت کنند. اما دلیل واقعی ای که باعث شده است باسیل را مشمول قانون ماگنیتسکی قرار دهند، این است که وی به عنوان رهبر «جنبش آزاد میهنی» بزرگترین حزب مسیحی مارونی در پارلمان و داماد رئیس جمهور کشور «میشل عون»، متحد حزب الله و سید حسن نصرالله به شمار می رود. آنگونه که همکاران باسیل می گویند آمریکا ماهها تلاش داشت تا عون و باسیل را ترغیب به گسست روابطشان با حزب الله یا حداقل جلوگیری از ورود اعضای حزب الله به دولت کند اما در این تلاش ناکام ماند. به نوشته وبسایت لبنانی الاخبار وابسته به حزب الله «دوروتی شی» سفیر آمریکا در لبنان اخیرا لیستی از مطالبات آمریکا به باسیل ارائه داد که اصلی ترین آن قطع روابط با حزب الله بود اما باسیل این خواسته را نپذیرفت.
اتحاد بین جنبش آزاد میهنی و حزب الله به سال 2006 یکسال بعد از انکه میشل عون پس از 15 سال تبعید، از فرانسه بازگشت و این جبش را تأسیس کرد، بر می گردد. این اتحاد لبنان را شوکه کرد؛ زیرا عون ژنرالی بود که علیه سوری ها و حزب الله جنگیده بود و به لطف مداخله فرانسه بود که به آن کشور پناهنده شد و جان او و همسرش نجات یافت. بعد از آنکه نیروهای سوریه در پی اعتراضات پس از ترور «رفیق حریری» در سال 2005 از لبنان خارج شدند، عون فکر کرد که زمان بازگشت به لبنان فرا رسیده است. انتظار این بود که عون علم مخالفت با نفوذ سوریه را بلند کرده و با حزب الله بجنگند؛ اما راه سیاست ورزی را انتخاب کرد و با اتحاد با حزب الله و رئیس جمهور سوریه، ده سال بعد به مقام ریاست جمهوری رسید.
آرزوی آمریکایی ها برای جدایی انداختن بین رئیس جمهور و حزبش، آرزویی دور از دسترس است؛ ضمن اینکه اقدامات آنها برای تحقق این امر می تواند استقرار دولتی جدید در لبنان را که «سعد حریری» در تلاش برای ایجاد آن است به خطر انداخته و سخت کند. باسیل در توئیتی در واکنش به تحریم آمریکا با صراحت عنوان کرد «هیچ تحریمی مرا نترسانده و وعده و وعیدها اغوایم نکرده است؛ تقدیر ما مردم مشرق زمین این است که هر روز بار مصائب را به دوش کشیم تا اینکه زنده بمانیم». باسیل به توئیت وزیر خارجه آمریکا نیز که او را به همکاری با تروریست ها متهم کرده بود، پاسخ داد و نوشت حزب الله یک گروه سیاسی است نه گروهی تروریستی.
اما تحریم باسیل پیامی مستقیم به عون و سعد حریری نخست وزیر لبنان نیز بود، مبنی بر اینکه هرکس تصمیم به مشارکت با حزب الله در تشکیل دولت جدید بگیرد، هدف برخورد آمریکا قرار خواهد گرفت. برای کشوری که برای نجات از بحران های عمیق اقتصادی، نیاز به کمک و دریافت میلیاردها دلار وام درخواستی دارد، این تهدیدِ ساده ای نیست. تصمیم آمریکا مخالفان حزب الله را بر سر دوراهی قرار می دهد: از این سازمان دوری گزینند یا موضعی میهنی بگیرند و در مقابل اقدام مداخله جویانه آمریکا در امور داخلی آن کشور و دیکته کردن ترکیب دولت بایستند.
درحال حاضر رسانه های اجتماعی با شعار «همه ما جبران باسیل هستیم» به شدت از تصمیم آمریکا انتقاد کرده و می گویند که این اقدام نشان داد سقوط و فروپاشی لبنان برای ترامپ هیچ اهمیتی ندارد. این امر باعث شده است که باسیل اکنون به قهرمانی ملی بدل شود و چه بسا بابت این موقعیت ویژه ای که بدست آورده، به حزب الله با اعطای منصب به اعضایش پاداش هم دهد.
مترجم: فاطمه رادمهر
نظر شما