جنایت علیه بشریت در جهان معاصر

جنگ و کشتار، تاریخی به درازنای بشریت دارد و رقابت های سیاسی و اقتصادی گاه جنایاتی را رقم زده که انسان از یادآوری آن شرمسار می شود.

از دیرباز افراد سودجو برای تحقق اهداف و امیال خود از قتل، تجاوز، شکنجه، اجبار انسانها به مهاجرت و به بیگاری کشیدن آنان هیچ ابایی نداشتند و به آسانی پا بر انسانیت خود گذاشته، تا بدانجا پیش رفتند که خدای کریم انها را پست و حقیرتر از چهارپایان معرفی مینماید «أُوْلَئِکَ کَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ».

اما این جنایات مختص به گذشته نیست، چنانکه امروزه با ظهور گروههای تروریستی شاهد حجم وسیعی از هتک نوامیس و کشتارهای دسته جمعی هستیم؛ جنایاتی که بیشتر، اقلیت های موجود در یک جامعه را نشانه می گیرد و سعی در نابودی کامل آنان و یکدست کردن جامعه دارد.

انچه می خوانید، اشاره ی کوچکی به این ظلم و جور عالم گیر است:

بردگی

خدمت سربازی مادام العمر، نوعی بردگی محسوب می شود و این حکم از زمان استقلال اریتره در سال 1991 تا به حال ادامه دارد. اما این تنها جنایت رخ داده در اریتره نیست. سازمان ملل در گزارشی 484 صفحه ای به موارد متعددی از نقض حقوق بشر پرداخته و دولت آن کشور را به قتل، شکنجه و بیگاری مردم متهم می سازد.

از آنجا که دولت اریتره به فرستادگان سازمان ملل اجازه بازدید از کشور و بررسی اوضاع انسانی را نمی دهد، این گزارش از طریق اظهارات شاهدان عینی و فعالان سیاسی که توانسته اند با نمایندگان سازمان ملل در نیویورک ملاقات داشته باشند تهیه شده است.

رییس کمیسیون سازمان ملل در خصوص این پرونده می گوید: تاکنون حدود 300-400 هزار شخص با این روش به بردگی گرفته شده اند و هرکس قصد فرار و پناهنده شدن به کشورهای دیگر داشته باشد، در مرز هدف تیر نیروهای امنیتی قرار گرفته، کشته می شود.

در واکنش به گزارش سازمان ملل، مشاور رییس دولت اریتره آن را دارای جهت گیری سیاسی دانست و ضمن تکذیب ادعاهای مطرح شده، این اقدام سازمان ملل را دخالت در امور داخلی کشور و تهدیدی علیه استقلال و حاکمیت اریتره برشمرد.

گورهای بی نام و نشان

در کلمبیا جنگ های داخلی بین ارتش کشور و شورشیان فارک 50 سال ادامه داشت؛ جنگ هایی که 260 هزار کشته، 45 هزار مفقود و 6 میلیون اواره بر جای گذاشت. گرچه این جنگ ها سال گذشته با پیمان صلحی که بین دو گروه به امضا رسید پایان یافت، اما تلاش برای کشف گورهای دسته جمعی و تشخیص هویت قربانیان همچنان ادامه دارد.

از این رو نقش افرادی همچون خسیوس هرناندز که از نیم قرن گذشته تا به حال مسئولیت دفن اجساد را بر عهده داشته، برجسته شده است. وی که پیش از این کشته شدگان مجهول الهویه را به خاک می سپرد، اکنون به دنبال کشف گورهای بی نشان با قوه قضاییه همکاری می کند.

شاعری که به نسل کشی متهم شد

پرونده رادوان کاراجیچ که در جنگ بوسنی، رهبری صربهای کشور را برعهده داشت از سال 2006 در دادگاه بین المللی کیفری به اتهام جنایت جنگی و نسل کشی مسلمانان بوسنی در دست بررسی است.

وی که عاشق شعر و شاعری بود در بین مردم بوسنی با عنوان «خدای زندگی و مرگ» شناخته می شد. کاراجیچ 11 سال فراری بود و با هویتی جعلی تحت عنوان کشیشی درمانگر در بلگراد مخفیانه زندگی می کرد. نام او در لیست مجرمین تحت تعقیب اینترپل قرار گرفت و آمریکا جایزه ای پنج میلیون دلاری برای کسی که اطلاعی از او بدست دهد تعیین کرد.

سرانجام تلاش ها به نتیجه رسید و کراجیچ در سال 2008 توسط مقامات امنیتی شناسایی و به اتهام نسل کشی، محاصره سارایوو و قتل عام سربرنیتسا بازداشت شد؛ قتل عامی که پس از جنگ جهانی دوم به عنوان تاریک ترین نقطه در تاریخ اروپای معاصر شناخته می شود.

کراجیچ پس از دستگیری با رد اتهامات وارده، خود را بدلیل گسترش صلح در جامعه لایق تشویق دانست و افزود: گرچه وجدانم آرام است اما از آن رو که جنگ را آنطور که می خواستم به پایان نرساندم، در قلبم احساس سنگینی می کنم.

جنایات آلمان در نامیبیا

سال 1904 میلادی انقلاب مردم در نامیبیا توسط ارتش استعمارگر آلمان سرکوب شد. حدود صدهزار نفر از افراد دو قبیله «هرورو» و «ناما» کشته شدند، زنان و دختران بسیاری مورد تعرض آلمان ها قرار گرفتند، جمجمه هزاران قربانی این جنایت به برلین منتقل شد تا مورد آزمایش قرار گرفته اثبات شود که آفریقاییان قدرت پیشرفت ندارند و یک چهارم زمین های این دو قبیله مصادره و در اختیار مهاجران قرار گرفت.

از این رو نمایندگان قبایل مذکور شکایتی را در نیویورک تسلیم مقامات قضایی کردند و خواهان جبران خسارات وارده شدند. اما آلمان علی رغم پذیرش قتل عام نامیبیا از پرداخت هرگونه خسارت به آسیب دیدگان سرباز زد و اعلام نمود که در ازای آسیب وارده، حاضر است بودجه ای را در اختیار دولت نامیبیا قرار دهد تا در راه توسعه زیر ساخت های کشور مصرف شود.

محاکمات کامبوج

دادگاه کامبوج دو تن از سران گروه خمرهای سرخ را به اتهام جنایت علیه بشریت به حبس ابد محکوم کرد. پیش از این نیز رییس زندان مخوف خمرهای سرخ «زندان تئول سلنگ» که در آن 15 هزار نفر پس از تحمل شکنجه های هولناک اعدام شدند به حبس ابد محکوم شده بود.

خِمِرهای سُرخ نام گروهی با تفکرات و ایدئولوژی مائویستی بود که از سال 1975 تا 1979 میلادی بر کشور کامبوج حکومت می‌کرد. این حکومت برآمده از حزب کمونیست کامبوج بود و روش حکومتی آنها به گونه‌ای بود که در این سال‌ها منجر به نسل کشی و قتل‌عام نزدیک به دو میلیون نفر شد.

آنها تمام مردم را به کار منظم و اجباری در مزارع مجبور می کردند و مظنونان را مورد شکنجه قرار می‌دادند و یا می‌کشتند به گونه ای که پس از سقوط این رژیم هزاران گور دسته جمعی کشف شد.

سال رحمت مقدس

در کشتار 800 هزار نفر از اقلیت توتسی به دست قبیله هوتو در رواندا، گزارشات و اخباری مبنی بر مشارکت بسیاری از کاهنان و کشیشان در این کشتار منتشر شد، که اسباب بدبینی مردم را نسبت به کلیسا ایجاد کرد. تعدای از این راهبان توسط مقامات قضایی مورد محاکمه قرار گرفتند و تعدادی دیگر از این جنایت تبرئه شدند.

این امر سبب شد تا گروهی از اسقف های رواندا با نوشتن نامه ای به پاپ، ضمن عذرخواهی از مردم، بخواهند که تمامی مسیحیان درگیر در این جنایت مورد بخشش قرار گیرند؛ از این رو آن سال، سال رحمت مقدس لقب گرفت.

پس از انتشار این نامه، وزیر خارجه رواندا در صفحه توئیتر خود نوشت: کلیسای کاتولیک به دلیل نقش خود در کشتارهای سال 1994 بعد از 22 سال از این واقعه عذرخواهی رسمی کرد و بیانیه صادر نمود؛ این کار اگرچه با گذشت زمانی طولانی انجام شد ولی بهتر از سکوت است.

نویسنده: زینب شاکر سماک